MMB 2: Comeback Is Real

Chapter 21 ~ Mission Failed

Scarlett's POV

Parang unti-unti ko nang nalalaman kung nasaan si Ethan. I'm sure; he's in one of his friends' house. Maybe I'll ask them.

Nakakainis parin talaga yung dalawang babaeng pinag-usapan ako kanina. At sa harapan ko pa talaga?! Kaimbyerna.

Naglakad ako papuntang gym. Pagpakapasok ko, nilibot ko yung buong lugar at nakita ko si Russell. Yung team mate ni Ethan. Nilapitan ko siya.

"Russell." pagtawag ko sa kaniya. Lumingon naman siya kaagad at kumunot yung noo niya.

"Why?"

"May I ask you something? Nasaan pala si Ethan at bakit hindi siya pumapasok?" tanong ko.

"Hindi ko alam kung nasaan siya." Magsasalita na sana ako nang mag-walk out siya. Kainis! That was rude, people.

Dahil sa inis umalis nalang ako sa gym, at naglakad ulit. Buti nalang nadaanan ko yung isa pa niyang team mate, si Krei.

"Krei." tawag ko sa kaniya at para naman siyang nagulat. Surprised, eh?

"Bakit?"

"Alam mo ba kung nasaan si Ethan?" tanong ko sa kaniya, then he smirked.

"Tinatanong mo talaga? Well, I don't know. Diba hindi mo na siya fiance? Then why are you still finding him?" he said, smirking, with a sarcastic tone.

"Alam mo din?" Well, I'm shocked to know that. Bakit dalawa na sila ni Avery na nakakaalam?! "And where the hell did you know that?!"

He smirked. Damn, I wanna punch that face of him! Mapang-asar! "Secret na 'yun kung paano ko nalaman. Hindi ko alam kung nasaan si Ethan nagtatago, so you better find for him. Tch."

Sabi niya saka na umalis. Psh! Wala talagang maaasahan sa mga kaibigan niyang mga maloloko. Tss. Mga walang kwenta!

Naglakad pa ako hanggang sa makapunta ako sa room namin, may naisip ako. Could it be? Nasa bahay kaya ni Avery nagtatago si Ethan? Oh my god. May posibilidad.

--

Nang mag-uwian, pumunta kaagad ako sa parking lot at pumunta ako sa kotse ko. Kailangan ko na agad makapunta 'dun, as soon as possible.

Nang mapaandar ko na, umalis na kaagad ako. Pumunta na ako sa bahay nila saka ko pinark ang kotse malapit sa mansion nila. Saka ako lumabas ng kotse ko.

I walked towards the gate and was surprised and I nearly vomit.

"Acccckkkk! Wag ka nga lumapit sa akin!"

"Anong ginagawa mo dito sa bahay namin?!"

What the hell right?

"Ikaw ba't ka nandyan?" sabi ko sa kaniya at pinandilatan ko siya ng mata. He rolled his eyes. Bakla talaga!

"Malamang bahay namin 'to, malamang andito ako." He sarcastically said. Kaimbyerna!

Hindi ko pinansin yung sarcasm niya. "Nasaan si Ethan?" tanong ko. Napansin kong natigilan siya pero nagsalita din siya agad. "Nandito, bakit? Gusto mong makuha?"

Argh! Sabi ko na nga ba at nandito talaga si Ethan eh! "Pwes, kailangan ko na siya ngayon din!"

"Ah. Sige. Pero diba ayaw niya na sa'yo? Kaya niya nga tinanggal yung arranged marriage niyo eh." He said and smirked. Kainis! Parang yung mukha kanina nung walang kwentang Krei!

"Alam mo?! Nakakainis ka! Akin siya! Kukunin ko na siya ngayon." Sabi ko at pumilit akong pumasok sa gate nila kaso ayaw nung bakla. Bwisit!

"Hindi mo siya makukuha! Hindi ka kasi mahal 'nun. Hahahaha." sabi niya saka tumawa. Wait, parang nacucute-an ako sa tawa niya. Ay erase! Punyeta, ayoko ng feeling na 'to!

--

Umalis na ako at pumunta na ng kotse at umuwi ng bahay. Kailangan kong makuha si Ethan. Nang makadating ako sa bahay, medyo pagabi na. Tamang-tama pagabi na, magagawa ko na yung plano ko.

Pumunta ako sa kwarto ko. Kumuha ako ng pampatulog, saka ako nagbihis ng black. All black. Pati yung sa footwear ko, black din. Kumuha din ako ng black mask. Okay, perfect. I looked at my reflection at the human-sized mirror.

Lumabas na ako ng kwarto ko saka ako pumunta sa salas at kumuha ng kutsilyo. Just in case na may papatayin ako. And then ladder and chair.

All done, lumabas na ako ng mansion at pumunta sa kotse ko. Then, I drove to the place I'm going...

--

Keaith's POV

Pagkatapos kong makipag-usap 'dun sa babaeng 'yun kanina, sinarado na ang gate at nilock ko. Nandito na rin naman si Avery at Ethan kaya naman okay na. Nilock dahil baka mamaya, baka pasukin kami nung babaeng 'yun. Baka makuha niya pa si Ethan.

Delikado na. May lahi pa namang spider 'yung babae na 'yun at baka akyatin yung gate.

Pero syempre joke lang 'yun. Mataas yung gate at may spikes design kaya hinding-hindi niya maakyat.

Pagabi na, kaya ko chineck si Avery sa kwarto niya. Nakita kong nagcecellphone siya at nakangiti siya. Nilapitan ko nga.

"Bakit ka ngumingiti diyan?" tanong ko sa kaniya. Tumingin siya sakin kaagad.

"May na realtalk kasi ako."

"Sino?"

"Scarlett. Psh. Masyado kasing assuming eh."

Ah. Haha. Kaya naman pala. Magkapatid nga talaga kami, parehas kaming naiimbyerna 'dun sa babaeng 'yun. Kainis kasi e.

Pumunta na ako sa kwarto ko saka ako pumunta sa terrace at naglaro ng phone.

Saka ako biglang nakarinig ng boses ng babaeng galing sa mataas na bagay. Yung parang "huh".

Iniwan ko yung phone ko sa side table saka ako lumabas ng kwarto ko, at bumaba ako ng salas. Wala na si Ethan sa baba, baka nasa kwarto na niya. Tumingin din ako sa wall clock. 7:59 PM.

Nakaturn off din lahat ng ilaw. Weird. Pero mas weird yung narinig ko kanina sa terrace.

Bakit ganon? Feeling ko may tao dito sa bahay namin. Except sa kapatid ko pati kay Ethan. Kaya dahan-dahan akong naglakad papunta sa labas, sa garden.

Pumunta ako sa garden habang naglalakad na parang detective. Weird. Wala namang tao dito sa garden. Pero napatingin ako sa bukas na pinto ng terrace ni Ethan. Saka sa ladder na papunta ng terrace ni Ethan.

Wait, sa pagkakaalam ko, walang hagdan sa mga terrace ah? Posibleng may tao talaga dito!

--

Scarlett's POV

Perfect. Dahil naka-black blouse lang ako at nakablack shorts, with black shoes, and black mask, sa likod ng bahay nila ako pumunta. Nilagay ko yung ladder sa loob at inakyat ko yung bakod using the chair. Then, done! Nakakapagod man gawin, nakagawa ko.

Kailangang wala akong magawang ingay. Baka may gising pa dito. Mabilis akong pumunta sa may madilim na parte at kinuha yung ladder. Nilagay ko yung ladder sa wall. Nakita kong may terrace sa taas kaya ako napangisi.

Mabilis akong umaakyat pero dahan-dahan. Nang makaakyat ako, pumasok ako sa room na 'yun. Namilog ang mata ako dahil oh my god, ito nga. It's Ethan's room! Oh great.

Dahan-dahan akong naglakad papunta sa kaniya. Oh, he's still handsome when sleeping. Saka topless pa siya. Huh. Ginawa ko na yung gusto kong gawin sa kaniya saka ko kinuha yung pampatulog. I opened his mouth then nilagay ko yung pills.

Haaay. Sana makatulog siya agad.

Pero nagulat ako dahil biglang bumukas yung pinto ng kwarto niya at nagulat ako kung sino 'yun.

Argh, mission failed!