Als Emma naar Amsterdam verhuist, lijkt alles goed te gaan. Ze maakt al snel nieuwe vrienden, komt in de schoolband, krijgt een relatie...
Naarmate Emma verder in het jaar komt, gaat ze een periode tegemoet vol twijfels en keuzes.
~*~
Nee, dit gaat...
Zuchtend loop ik het schoolgebouw binnen. Ik sta gelijk in een grote drukke aula. Verderop zie ik de receptie. Een beetje aarzelend loop ik erheen.
'Hoi, ik...umm...ik ben nieuw hier en umm...'
De vrouw achter de receptie kijkt niet op van haar computerscherm. Ik kuch even.
'Ja, wat?' De vrouw kijkt eindelijk op. Ze ziet er niet bepaald aardig uit met die chagrijnige blik in haar ogen.
'Ik...umm..ben nieuw hier. Dit is mijn eerste schooldag op deze school.' Zeg ik aarzelend.
'Wat is je naam?'
'Emma Giesbers.'
'Klas 4A?'
Ik knik.
'Oke, hier heb je je inloggegevens van de schoolsite. Daarop kan je ook je rooster zien. Je eerste les is in lokaal 1.24.' De vrouw geeft me een papier en gaat dan gelijk weer door met haar computer.
Ik bedank haar en ga dan op zoek naar het lokaal. Na vijf minuten rondlopen heb ik nog steeds niet het lokaal gevonden. Ik kijk op mijn telefoon hoe laat het is. 08:25. Ik moest nu echt snel het lokaal vinden, want als er iets is wat ik niet wil, dan is dat te laat komen op mijn eerste schooldag.
'Kun je het vinden?' Ik hoor een warme stem achter me en draai me om.
Mijn hart begint gelijk sneller te kloppen. Ik kijk recht in de blauwe ogen van Luke.
'Hé, jij bent dat meisje dat verhuisd is. Ella was het toch?'
'Emma.' Verbeter ik hem. 'Ik ben op zoek naar lokaal 1.24.'
'Lokaal 1.24. Ik weet wel waar dat is. Volg mij maar.'
Samen lopen we door de gangen, de trap op en komen we uiteindelijk bij het goede lokaal uit.
'Bedankt.' Zeg ik.
'Graag gedaan, Ella.'
'Het is Emma.' Probeer ik nog, maar hij is al weg.
Ik haal diep adem en loop dan de klas in. In de klas is het best druk. Iedereen praat met elkaar over de vakantie of over het nieuwe schooljaar. Zoekend kijk ik om mee heen voor een lege plek.
'Meisje, kom naast mij zitten!' Een blond meisje met zwarte kleren en opvallend veel armbanden kijkt me lachend aan.
Zij zou beter bij Luke passen.
Ik zet die gedachte uit m'n hoofd en loop naar de lege tafel toe. Aarzelend ga ik naast haar zitten. Dan komt ook de leraar binnen. Hij steekt zijn hand omhoog als teken dat we stil moeten zijn. Langzaam wordt de klas rustiger.
'Hallo allemaal. Mijn naam is Marcel de Jong. Jullie kennen elkaar al, aangezien jullie bijna de zelfde klas hebben als vorig jaar. Maar er is één nieuwe leerling bij, dus ik stel voor dat we even een voorstelrondje doen. Emma, zou jij dan willen beginnen?
Ik slik. Laat niet zien dat je zenuwachtig bent.
'Ik ben Emma.' Begin ik zo zelfverzekerd mogelijk. 'Ik ben vijftien jaar. Ik speel viool en piano en ja...dat was het denk ik.' Niet slecht, maar kan beter.
Ik probeer zo goed mogelijk naar de rest te luisteren, maar mijn gedachtes gaan de hele tijd naar Luke. Het was wel lief dat hij me de weg wees. Misschien is hij toch wat aardiger dan hij eruit ziet. Nee doe normaal, waarschijnlijk heeft hij al tig vriendinnen gehad en zijn ze allemaal zonder reden gedumpt. Ik moet hem echt uit m'n hoofd zetten. Ik ken hem amper. Hoe moet ik dan weten wat ik voor hem voel? Oke, ik moet toegeven dat hij knap is en mijn hart gaat duidelijk sneller kloppen als hij in de buurt is. Maar ik mag hem niet. Ik mag zijn uitstraling niet. Hij is niet mijn type en hij wordt echt niet mijn eerste vriendje. Dat kan niet!
Kan het niet, of wil ik het niet?
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Dan begint het meisje naast mij te spreken. Ik word gelijk uit m'n gedachtes gehaald.
'Nou, ik ben Imke. Ik ben vijftien jaar. Ik speel gitaar en ben zangeres van de schoolband.'
'Schoolband? Wat leuk!' Zeg ik meteen. Ik ben altijd al dol geweest op bandjes en op de oude school hadden we geen schoolband.
'Ja, het is ook heel leuk! Als je wil, mag je na school mee naar de repetitie. We repeteren in het muzieklokaal.'
'Lijkt me leuk!'
'Ik zou graag willen beginnen met de les.' Meneer de Jong kijkt ons aan. 'Ik ben in ieder geval blij dat je al goed overweg kan met iemand, Emma.'
En hij heeft gelijk. Het ziet ernaar uit dat ik in ieder geval één vriendin heb.
Na de les ga ik met Imke mee naar het muzieklokaal. Als we binnenkomen geloof ik mijn ogen niet. Het muzieklokaal is een hele grote zaal. Tegenover de deur staat een mega groot podium inclusief gordijnen, een drumstel en een microfoonstandaard. Daar tegenover staan stoelen. Heel veel stoelen. Langs de stoelen en het podium is zijn er twee glazen deuren met daarachter een even grote zaal met allemaal gitaren aan de muren en een stuk of dertig keyboards. Ook is er een opnamestudio. Ik kijk bewonderend om me heen. Ik wist nu al dat ik hier vaker te vinden zou zijn.
'Groot hè.' Imke kijkt trots om haar heen alsof het haar huis was. Eigenlijk best logisch aangezien ze hier blijkbaar vaak komt.
Ik knik alleen.
'Hallo, ben ik laat?' Klinkt een stem vanuit de deur.
'Ah, daar heb je onze drummer. Je bent niet heel laat hoor, Jamie.' Er loopt een jongen binnen met pikzwart stijl haar dat half over zijn oog hangt. Waarom zien drummers er altijd zo mysterieus uit?
'Oke, mooi. Nu moeten we alleen nog op Luke wachten.' Zegt hij.
'Luke!?!' Zeg ik meteen. Ik voel mezelf meteen rood worden.
Voordat iemand iets terug kan zeggen gaat de deur open. En daar staat hij dan. De jongen met de blauwe ogen, een warrig kapsel en een tattoo.
