I'll Be Good (Camren)

-8-

Sabah telefonumun zil sesiyle uyandım. Telefonu açmadan önce saate baktığımda 06:30 olduğunu gördüm. 'Tanrım bu saatte bu kız niye uyanık ?!' diyen iç sesime hak verdim ve telefonu açtım. "Camz saat kaç haberin varmı senin? Hem yarın okul var insan biraz geç kalkar." Dediğime gülünce bütün huysuzluğum gitmişti. "Farkındayım Lauren. Sadece bugün pazar belki benimle yürüyüşe gelmek istersin diye düşünmüştüm." Yürüyüş mü? Beni tanıyamamıştı sanırım. Tam cevap verecekken devam etti. "Biliyorum yürüyüşleri hatta spor yapmayı bile sevmiyorsun. Bende sevmiyorum fakat daha sonrasında beraber bir kafede birşeyler yeriz diye düşünmüştüm ne dersin?" Umutlu bir şekilde söylemişti. Benimle böyle konuştuğunda hayır diyemiyordum ayrıca daha sonrasında birşeyler yiyeceksek birkaç saat yürümeye dayanabilirdim değil mi? "Peki tamam ama bana biraz zaman ver saat yedide evinin önünde olurum. Tamam mı?" Sevinç çığlığı gibi birşey attığında telefonu kulağımdan çektim.

Sağır olmamı istiyordu sanırım. "Hey sakin ol. Hem niye bu kadar çok sevindin sen?" Merakla sorduğumda bir süre cevap vermedi. Ya bana bir sürprizi vardı ya da dün yaptığım şakanın intikamını alacaktı. "Sadece seninle vakit geçirmek istiyorum hiç böyle birşey yapmamıştık." Şaka mı yapıyordu? Daha biz çıkmaya başlayalı bir hafta bile olmamıştı. "Camz daha biz çıkmaya başlayalı bir hafta bile olmadı. Birşeyler planlamadığına emin misin?" "Olsun ama yarın bir hafta olacak. Hem telefonu kapatıp hazırlanmazsan başka biriyle çıkacağım." Başka biri derken? Dinah olmalıydı. Fakat Dinah hayatta bu satte kalkmazdı. "Kimle?" Sormama engel olamamıştım. "Shawn. Çok yakışıklı bir çocuk . Hem birkaç gündür bana yürüyüşe çıkalım mı diye soruyordu. Gelmezsen niye kabul etmeyeyim ki değil mi?" Tamam bu fazlaydı. Hem Shawn'da kimdi? "Hey! Gelmeyeceğimi kim söyledi? Tabiki geliyorum hatta hazırlanmaya gidiyorum yedide görüşürüz!"

Cevap vermesini beklemeden suratına kapattım. O bana tanımasamda şimdiden nefret etmeye başladığım Shawn'dan söz ederse bende onun böyle yüzüne kapatırım. 'Küçük Lauren'imiz kıskandı mı yoksa? Aww ne tatlı.' Ne küçüğü be bu yaz 18 yaşıma gireceğim ben tamam mı? Ayrıca kıskanmadım kapa çeneni. 'Sen ne dersen o olsun küçük Lolo!' Tanrım. İç sesimin sorunu neydi böyle? Yataktan kalktığımda neredeyse önümdeki her eşyaya takılarak banyoya gitmeyi başarmıştım. Uykum varken kendimi öldürebilecek düzeyde sakar oluyordum. Yüzümü yıkayarak ayılmaya çalıştım fakat işe yaramamıştı. Bende duşa girmeye karar verdim. Duştan sonra hazırlandım ve kimseyi uyandırmamaya çalışarak sessizce kapıya ulaştım. Ayakkabılarımı giydikten sonra kapıyı yavaşça kapattım ve arabaya binerek Camila'nın evine sürmeye başladım. Arabadan inip kapılarına geldiğimde zili çalıp çalmamak konusunda biraz düşündüm. Herkes uyuyor olabilirdi. Telefonumu çıkarıp mesaj attım.

Lauren: Camz kapının önündeyim.

Mesajı attıktan sonra saate baktığımda saatin 07:00 olduğunu gördüm. Tam zamanında geldiğim için kendim kutlarken telefonuma gelen mesajı fark ettim.

Camz: Tamam geliyorum bebeğim.

Kapıyı açtığında suratımdaki salakça sırıtışı görmüş olacaktı ki o da gülümsemişti. "Noldu bebeğim deyince mi böyle oldun?" Kendimi toparlamaya çalışarak kafamı salladım ve duymamışım gibi yaptım. Bu sefer dalga geçemeyecekti. "Gidelim mi?" Gülerek kafasını salladığında önünden çekildim. Yürümeye başladığında durdu ve 'Gerçekten mi?' dercesine bana baktı. "Ne?" "Lauren sen ciddi misin? Gerçekten buaya arabayla mı geldin? Üstelik eviniz tam şuradayken." Eliyle ilerisini gösterdiğinde omuz silktim. "Bide yürüyüşe çıkacağız diye konuşmuştuk. Tam bir tembelsin Lauren." Tekrar yürümeye başladığında arkasından ilerledim. "Uykum vardı ne yapayım? Hem yürürken düşebilirdim. Uykuluyken ne kadar sakar olduğumu tartışmayalım istersen." "Sende uykuluyken yürümek yerine araba kullanmayı seçtin öyle mi? Ne kadar da iyi bir seçim."

Gülerek yürümeye devam etti. "Tamam biraz malca olabilir, kabul ediyorum malın tekiyim." Tekrar güldü ve elimi tutarak yanımda yürümeye devam etti. "Mal olsanda ben seni seviyorum merak etme." Yanağımı öpmeye çalıştığında kafamı çevirdim "Sağol ya teşekkür ederim." Kahkaha attığında belli etmeden gülümsedim. Ona kızamıyordum. "Gel buraya." Dediğinde yüzümü çevirmemem için tuttu ve dudağıma bir öpücük bıraktı. Yine salakça sırıtırken önüne döndü ve döndüğü gibi yüzündeki gülümseme yok olmuştu. Nereye baktığını anlamak için kafamı çevirdiğimde bir tane çocuk sırıtarak bize bakıyordu. "Camz bu kim?" Bana baktı ve elimi sıktı. "Shawn."

#Merhabalar efenim. Baya oldu yine bölüm atmayalı fark ettim. Cumartesi gününe kadar bir bölüm daha atmayı düşünüyorum çünkü cumartesi gününden itibaren bir hafta girmeyeceğim belki bir haftadan fazla da olabilir bilmiyorum. Sadece sizi haberdar etmek istedim. Kendinize iyi bakın görüşürüz! #