I'll Be Good (Camren)

-25- (Part 2)

#Bölümü okumaya başlamadan önce küçük bir not; Daha iyi bir şekilde okumak için medyadaki şarkıyı bölümün ilerleyen kısımlarında size not olarak düştüğüm yerde açabilirsiniz. Ama yok ben en başından itibaren dinlemek istiyorum derseniz de siz bilirsiniz kdhsks iyi okumalar!# 

"Ee, yemeği beğendin mi?" Lauren'in sesini duyduğumda kafamı kaldırdım ve mum ışığında parlayan yeşil gözlerine baktım.

"Evet çok güzel... Lauren?" Kafasını tabağından kaldırdı ve yüzünde bir gülümseme ile bana baktı. "Evet Camz?"
Ayağa kalktım ve çantamı aldım. "Sana bir sürprizim var." Çantamdan küçük kutuyu çıkarttım ve Lauren'ın yanına sandalyemi çektim. "Birinci yılımız kutlu olsun sevgilim." Dudağına bir öpücük bıraktıktan sonra hediyeyi önüne koydum ve açmasını bekledim.

Kutuyu yavaşca açarken beğenmesi için içimden tanrıya yalvarıyordum. "Aman tanrım Camz...b-bu çok güzel." Bana baktığında gözlerinin hafiften dolduğunu gördüm. "Sana alabileceğim en güzel hediye, senin kadar güzel ve değerli olmasada bu yüzüktü sanırım. Vitrinde gördüğüm an senin parmağında ne kadar güzel duracağını düşündüm..." yüzüğü elinden aldım ve parmağına taktım. Daha sonra elini nazikçe öptüm. "Camz... çok teşekkür ederim. Fakat benimde sana bir hediyem var." Hediye mi? Bu kadar çaba gösterip böyle bir sürpriz hazırlamışken ondan hediye beklememiştim doğrusu.

Gülerek yanıma geldi ve hediyesini önüme koydu. "Aç bakalım beğenecekmisin." İçinde yüzük olduğunu tahmin ettiğim kutuyu açtığımda şok olmuştum. Kutudaki yüzük değildi fakat neredeyse benim aldığım yüzüğü tamamlayan bir kolyeydi. "Lauren bu harika..." yüzüne rahatlamış bir ifade yerleşirken bana doğru eğildi ve alnımı öptü. "Birinci yılımız kutlu olsun." kolyeyi dikkatlice kutuya geri koydum ve boynuna sarıldım. "Teşekkür ederim bebeğim." Geri çekildim ve kolyeyi tekrar alarak hayranlıkla incelemeye başladım. "Takmamı ister misin?" Cevap olarak kafamı salladığımda elimden kolyeyi aldı ve ayağa kalktı. Saçlarımı yana aldıktan sonra kolyeyi taktı ve boynuma bir öpücük kondurdu...

Lauren

Camila'nın hediyemi beğenmesi beni çok rahatlatmıştı. Kolyeyi aldığımda, Camila kutuyu açıp kolyeyi görene kadar beğenmemesi konusunda endişeliydim. Fakat daha sonra ona alabileceğim en doğru hediye olduğunu anlamıştım. Bana aldığı yüzükle ona aldığım kolye birbirlerini tamamlıyorlardı sanki. Kolyeyi boynuna taktıktan sonra içeriye gittim ve dans edebileceğimiz bir müzik açtım.

(Şarkıyı açabilirsiniz.)

Elinden tuttum ve onu ayağa kaldırdım. Daha sonra onu kendime çektim ve ellerimi beline doladım. O da kollarını boynuma sardığında alnımı alnına dayadım ve müziğin ritmine göre vücutlarımız birleşik bir şekilde dans etmeye başladık.

Mum ışığında parlayan kahverengi gözlerinde kaybolurken, dikkatimi gülümsemesi dağıtmıştı. Yüzünde hafif bir gülümseme ile gözlerimin içine bakarken, beni sevdiğini defalarca bakışlarıyla haykırıyordu. Gözlerim dudaklarına kaydığında öpmemek için kendimi zor tuttuğum pembe dudakları nazikçe yukarı kıvrılmıştı.

"Seni çok seviyorum Camila. Bunu asla unutma." Yüzündeki gülümseme biraz daha büyümüştü. "Bende seni seviyorum Lauren. Sende bunu asla ama asla unutma." Kalbimin ritminin değişmesiyle gülümsedim. Basit gibi görünen o iki kelimenin kalbime ne kadar çok etki ettiğini görmek gülümsememe yetmişti.

Mutlu olmak için daha ne isteyebilirdim ki?

Bana gereken herşey önümdeydi ve benimdi...

Cause every time I'm slipping away from myself,