Mieszkam w Londynie od prawie roku. Przez ten czas, nauczyłam się żyć od nowa, nauczyłam się żyć bez niego, ze świadomością, że nikt nie wie co się z nim stało. Jedyne czego się dowiedziałam przez ten czas to fakt, że on tego chciał. Chciał zacząć od nowa, napisał swojej mamie krótką wiadomość, że to go przerosło i odezwie się do niej jak poukłada sobie życie. Do tej pory tego nie zrobił...
Tęskniłam. Cholernie mocno. I choć było mi tak strasznie przykro, ponieważ to z mojego powodu odseparował się od wszystkich i ode mnie, nie miałam mu tego za złe. Ja go nawet rozumiałam. Rozumiałam, że ma dość siedzenia na szpitalnym krześle i mówienia do mnie, bez pewności, czy w ogóle go słyszę...
Kochałam go i miałam świadomość, że nigdy nie przestanę. Wiedziałam, że to właśnie on będzie mężczyzną, który będzie w moim sercu i umyśle zawsze numerem jeden. Jednak nauczyłam się być szczęśliwą bez niego. Żyłam od nowa i cieszyłam się z każdego dnia tego życia, ponieważ i tak przespałam już dwa lata...
CZYTASZ
Mój Ex
RomanceCzęść druga opowiadania pod tytułem "Konwersacja Z Nieznajomym". Jak potoczą się dalsze losy Sary i Josha? Jedno jest pewne ich miłość do siebie nigdy nie wygaśnie, ale czy się odnajdą? Jeśli tak, to czy będą potrafili znów być razem? Ranking: #13 i...
