Τρεις μέρες αργότερα και τα παιδιά ήρθαν και είχαν αρχίσει να μπαίνουν στην ζωή της κατασκήνωσης. Η Ευτυχία χαιρόταν που τα παιδιά της τρίτης περιόδου ήταν λιγότερα και αυτό σήμαινε λιγότερη δουλειά στην κουζίνα και περισσότερη ελευθερία. Παρότι της άρεσε πολύ να δουλεύει και να μαγειρεύει, ο κυριότερος λόγος που ήρθε στην κατασκήνωση στην θέση της βοηθού μαγείρισσας, της άρεσε να περνάει χρόνο με τους φίλους της, δηλαδή την Μαρίνα, τον Γιώργο και τον Μάνο. Ο Γιώργος και ο Μάνος δυστυχώς δεν είχαν καμία αλλαγή στην δουλειά τους, ίσως το ότι οι ώρες στην παραλία ήταν λιγότερες, αλλά τίποτα το διαφορετικό. Και η Μαρίνα δεν είχε καμία αλλαγή. Όταν ήθελε η Αμαλία βοήθεια στην κουζίνα, η Μαρίνα πήγαινε να βοηθήσει, αλλιώς είχε όλη την μέρα ελεύθερη να κάνει βόλτες, να μιλάει στο τηλέφωνο και να βγάζει φωτογραφίες. Μάλιστα είχε επεξεργαστεί τις φωτογραφίες από το πάρτι που είχε γίνει λίγες μέρες πριν και τις ανέβασε στο site της κατασκήνωσης.
«Μαρίνα, σε πειράζει αν αναλάβω εγώ το πρόγραμμα σήμερα;» ρώτησε η Αφροδίτη.
«Φυσικά και όχι. Αν με χρειαστείτε, ξέρετε πού μπορείτε να με βρείτε.» είπε η κοπέλα κι έφυγε από τον χώρο των εικαστικών.
«Τέλεια! Θα έχω ελεύθερο όλο το απόγευμα!» σκέφτηκε η Μαρίνα κι έφυγε για το δωμάτιό της να πάρει την κάμερά της.
«Χέι!» στο άκουσμα του επιφωνήματος η Μαρίνα γύρισε και είδε έναν Γιώργο χαμογελαστό να την πλησιάζει.
«Πού πας;» τον ρώτησε και συνέχισε να προχωράει.
«Πάω στην πισίνα να αλλάξω τον Μάνο. Κάθε μέρα φωνάζει ότι τον αφήνω στην πισίνα κι εγώ κυνηγάω τις ομαδάρχισσες.» είπε ο Γιώργος κι έκανε εισαγωγικά με τα χέρια του.
«Έλα τώρα, Γιώργο, όλοι ξέρουμε ότι κυνηγάς τις ομαδάρχισσες, παρόλα αυτά δεν ενδίδει καμία στο φλερτ σου.» είπε η Μαρίνα σηκώνοντας το ένα φρύδι.
«Αξίζει η προσπάθεια!» είπε παρεξηγημένα ο Γιώργος προκαλώντας την Μαρίνα να γελάσει.
«Τέλος πάντων, με ήθελες κάτι;» ρώτησε η κοπέλα μέσα από τα γέλια της.
«Όχι, απλά να σε χαιρετήσω ήθελα. Αλλά πώς και δεν βιάζεσαι; Δεν έχεις να πας στα παιδιά;»
«Όχι, η Αφροδίτη είπε ότι θα αναλάβει αυτή σήμερα, οπότε πήγαινα στο δωμάτιό μου.»
«Μάλιστα. Τυχερή είσαι! Μακάρι να είχα κι εγώ κάποιον να αναπληρώνει την ώρα μου στην πισίνα. Στην παραλία περνάει η ώρα, λίγο τα παιδιά, λίγο οι ομαδάρχισσες, λίγο ο Μάνος με το ντιτζεϊλίκι του. Ενώ στην πισίνα είμαι εγώ με δυο τρία μυξιάρικα.»
YOU ARE READING
Κατασκήνωση με το ζόρι ✓
Teen Fiction«Ρε μαμά, γιατί; Τι σε ενοχλώ στο σπίτι;», ρώτησε αγανακτισμένη η Μαρίνα. «Από τον Απρίλιο που χώρισες με τον Βασίλη, κάθεσαι όλη μέρα στο σπίτι. Ε βαρέθηκα να σε βλέπω συνέχεια στον καναπέ με ένα σακουλάκι πατατάκια στο χέρι. Και στο κάτω κάτω, θέλ...
