«Είμαι η Ευγενία κι αυτός ο Γιάννης. Είμαστε οι υπεύθυνοι του προσωπικού, στο οποίο ανήκετε όλοι. Θα λογοδοτείτε στον υπεύθυνο του τμήματος στο οποίο θα ανήκετε και αν αυτός το κρίνει απαραίτητο σε εμάς. Ξεκινάμε με τον χωρισμό σας στα διάφορα τμήματα και η ξενάγηση θα γίνει αργότερα ανά τμήματα. Λοιπόν, ...» και κάπου εδώ η Μαρίνα σταμάτησε να ακούει μέχρι που άκουσε το όνομά της. Τελικά την έβαλαν στην ομάδα της κουζίνας μαζί με την Ευτυχία, μία κοπέλα που χαιρόταν με το οτιδήποτε κι όταν λέμε οτιδήποτε το εννοούμε. Σε κάποια φάση η Ευγενία κατάπιε ένα ζουζούνι κι η Ευτυχία χοροπήδησε από την χαρά της. Ο Γιάννης ανεβαίνοντας τα σκαλιά σκόνταψε κι η Ευτυχία έσκασε το μεγαλύτερό της χαμόγελο. Η Μαρίνα την έβρισκε εντελώς αλλόκοτη και δεν ήθελε καθόλου να περάσει χρόνο μαζί της. Η μοίρα, όμως, είχε άλλα σχέδια.
'Και τι σημασία έχει που τελείωσα Παιδαγωγικό; Στην κουζίνα με το χαζοχαρούμενο κατέληξα.', σκέφτηκε η Μαρίνα και ακολούθησε την υπεύθυνη της κουζίνας.
Τον λόγο πήρε η υπεύθυνη της κουζίνας, Αμαλία, "Κορίτσια, επειδή μέχρι στιγμής είμαστε λίγοι και από βδομάδα θα έρθουν κι άλλοι, θα αναλάβετε δύο πόστα για λίγες μέρες. Θα βοηθάτε στο μαγείρεμα καθαρίζοντας πατάτες, ετοιμάζοντας σαλάτες και τα σχετικά και φυσικά θα βοηθάτε στην τραπεζαρία. Δηλαδή στο στρώσιμο των τραπεζιών, στην διανομή του φαγητού. Μετά θα μαζεύετε τα τραπέζια και θα είστε ελεύθερες μέχρι το επόμενο γεύμα. Πάμε τώρα να γνωρίσετε τα υπόλοιπα μέλη της κουζίνας."
Η Μαρίνα δεν πίστευε στα αυτιά της. Δεν φτάνει που ήρθε χωρίς την θέλησή της, θα αναλάβει και δύο πόστα άσχετα με το πτυχίο της, με βάση το οποίο την πήραν. Και σα να μην έφταναν όλα αυτά είχε το χαζοχαρούμενο να τα αντιμετωπίζει όλα λες και είναι το πιο ευχάριστο πράγμα στον πλανήτη Γη.
"Και δεν μου λες Αμαλία, εμείς πότε θα τρώμε; Εννοώ μετά τα παιδιά; Μαζί με το υπόλοιπο προσωπικό ή μόνοι μας εμείς της κουζίνας;", ρώτησε η Ευτυχία.
'Επιτέλους μια νορμάλ ερώτηση!', σκέφτηκε η Μαρίνα.
"Οι υπόλοιποι, εκτός από τους ομαδάρχες, θα τρώνε οπότε θέλουν είτε μαζί με τα παιδιά είτε αργότερα. Εμείς πάντως θα τρώμε μετά τα παιδιά στο πιο κοντινό τραπέζι προς την κουζίνα.", απάντησε χαμογελαστή η Αμαλία.
Αφού τελείωσε και η ξενάγηση σε όλους τους χώρους της κατασκήνωσης, τα νέα μέλη του προσωπικού συγκεντρώθηκαν στο κέντρο της κατασκήνωσης όπου υπήρχε μια μεγάλη σκηνή. Τον λόγο πήρε ο Γιάννης που εξήγησε ότι εδώ γινόταν διάφορα παιχνίδια, διαγωνισμού με τα παιδιά ή και συναυλίες. Στη συνέχεια χώρισε το προσωπικό σε τριάδες και τους έδωσε οδηγίες για το πού θα βρουν τα δωμάτιά τους με τις αποσκευές τους. Τέλος, τους είπε πως έχουν την υπόλοιπη μέρα ελεύθερη, αλλά από αύριο θα ξεκινήσουν κανονικά την δουλειά.
YOU ARE READING
Κατασκήνωση με το ζόρι ✓
Teen Fiction«Ρε μαμά, γιατί; Τι σε ενοχλώ στο σπίτι;», ρώτησε αγανακτισμένη η Μαρίνα. «Από τον Απρίλιο που χώρισες με τον Βασίλη, κάθεσαι όλη μέρα στο σπίτι. Ε βαρέθηκα να σε βλέπω συνέχεια στον καναπέ με ένα σακουλάκι πατατάκια στο χέρι. Και στο κάτω κάτω, θέλ...
