Είχε περάσει μία εβδομάδα και η Μαρίνα πραγματικά είχε παρεξηγήσει την Ευτυχία. Δεν ήταν ένα χαζοχαρούμενο, απλά έναι αισιόδοξο άτομο κι αυτό νευρίαζε πολλές φορές τη Μαρίνα. Μετά από τόσες μέρες είχε συνηθίσει την διαρκή χαρά της Ευτυχίας και δεν την ενοχλούσε τόσο πολύ. Η Ευτυχία, όμως, ήταν η μόνη φίλη της Μαρίνας, καθώς δεν μιλούσε με κανέναν άλλο όσο κι αν την προσέγγιζαν. Κάθε τόσο μιλούσε και με την Αθηνά και της έλεγε πως το μόνο καλό που έχει η κατασκήνωση είναι η σχετική ελευθερία. Κανείς δεν λέει στο προσωπικό πώς να περάσει τον ελεύθερο χρόνο του κι ευτυχώς μόνο οι ομαδάρχες είχαν κάθε στιγμή της ημέρας γεμάτο πρόγραμμα. Η Μαρίνα κι η Ευτυχία σαν μέλη της κουζίνας δούλευαν λίγες ώρες κι όλη την υπόλοιπη μέρα την είχαν ελεύθερη.
~~~~~~~~~~~
«Έλα, ρε Αθηνά, μην βρίζεις! Τι να κάνω; Αφού έχουμε πει ότι μισή ώρα βοηθάω στο πρωινό και μία στομεσημεριανό, τι σε έπιασε τώρα;»είπε η Μαρίνα στο τηλέφωνο.
«Μα είχαμε πει ότι όταν σε παίρνω, θα μιλάμε ότι και να γίνει.» είπε η φωνή της Αθηνάς από την άλλη μεριά της γραμμής.
«Ωραία μιλάμε τώρα, Τι έγινε;»
«Ε τώρα χάθηκε η ευκαιρία.»
«Θα πεις τι έγινε ή θα έρθω να σε δείρω και να γυρίσω πριν καταλάβουν ότι λείπω και καλέσουν την μάνα μου;»
«Μα κι αυτή η μάνα σου έπρεπε να σε στείλει κατασκήνωση τώρα; Χρόνια ολόκληρα ήθελες να πας και σε σε έστελνε ...»
«Αθηνά!», διέκοψε η Μαρίνα την φίλη της.
«Καλά, ρε μαλάκα, μη φωνάζεις! Ο Βαγγέλης ήθελε να σου μιλήσει κι όλοι εδώ κατάλαβαν ότι κάτι έχει παιχτεί μεταξύ σας.»
«Ναι, γιατί υπήρχε περίπτωση να μην το έχουν καταλάβει; Αφού κάθε φορά που παιζόταν κάτι το διατυμπάνιζε σε όλη την παρέα. Και στο κάτω κάτω εμένα δεν με νοιάζει ο Βαγγέλης. Απλά θα ερχόμουν εκεί για να ξεχάσω τον Β-Β-Β-»
«Καλά, άσ΄το, θα πνιγείς.»
«Ποτέ δεν μου άρεσε ο Βαγγέλης κι εσύ ειδικά το ξέρεις.»
«Αυτό δεν σημαίνει ότι συμφωνούσα με το ότι τον χρησιμοποιούσες κάθε φορά που στράβωνε το θέμα με τον κάθε γκόμενο.», είπε νευριασμένη η Αθηνά.
«Ωχ! Αθηνά, ειλικρινά δεν έχω όρεξη. Άσε που πρέπει να φύγω.», είπε αγανακτησμένη η Μαρίνα.
«Πού θα πας;»
«Καλά, παιδάκι μου, ηλίθιο είσαι; Πριν δεν είπα για πολλοστή φορά ότι βοηθάω μία ώρα στο μεσημεριανό;»
DU LIEST GERADE
Κατασκήνωση με το ζόρι ✓
Jugendliteratur«Ρε μαμά, γιατί; Τι σε ενοχλώ στο σπίτι;», ρώτησε αγανακτισμένη η Μαρίνα. «Από τον Απρίλιο που χώρισες με τον Βασίλη, κάθεσαι όλη μέρα στο σπίτι. Ε βαρέθηκα να σε βλέπω συνέχεια στον καναπέ με ένα σακουλάκι πατατάκια στο χέρι. Και στο κάτω κάτω, θέλ...
