Είχαν περάσει δύο μέρες από την αποκάλυψη του παρελθόντος του Μάνου και η Μαρίνα με τον Μάνο γύρισαν στον παλιό καλό εαυτό τους, δηλαδή κορόιδευαν ο ένας τον άλλο χωρίς λόγο, πείραζαν ο ένας τον άλλο, γελούσαν και γενικά περνούσαν καλά. Φυσικά από την παρέα δεν μπορούσε να λείπει η Ευτυχία και ο Γιώργος. Αρχικά η ατμόσφαιρα ανάμεσα στους τέσσερις φίλους ήταν βαριά με το να μην ξέρουν τι να πουν, αλλά όταν η Μαρίνα έριξε έναν δίσκο με ποτήρια γεμάτα χυμό πάνω της επειδή δεν πρόσεξε τον Γιώργο να έρχεται, άρχισαν να γελάνε και να κοροϊδεύουν ο ένας τον άλλο.
Έφτασε η τελευταία εβδομάδα στην κατασκήνωση και τα παιδιά χωρίστηκαν σε ομάδες. Κάθε ομάδα αντιπροσωπεύονταν από ένα χρώμα. Οι ομάδες διαγωνίζονταν σε πολλά παιχνίδια και οι τέσσερις που θα αναδεικνύονταν οι νικήτριες θα έπαιζαν το ίδιο παιχνίδι. Η ομάδα που θα τερμάτιζε με τους λιγότερους πόντους, θα αποκλείονταν, ενώ οι άλλες τρεις θα έπαιρναν ένα έπαθλο. Ακόμα το έπαθλο δεν ήταν γνωστό, αλλά ήταν ένας τρόπος για να αποκτήσουν κίνητρο τα παιδιά και να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό. Είχαν αποκλειστεί η πορτοκαλί ομάδα, η κίτρινη, η καφέ, η γαλάζια, η ροζ και η λευκή. Περισσότερους πόντους είχαν συγκεντρώσει η κόκκινη, η πράσινη, η μαύρη και η μωβ. Το τελευταίο παιχνίδι ήταν το παιχνίδι όπου δύο ομάδες τραβάνε ένα σκοινί και όποια ομάδα περάσει την γραμμή χάνει. Η μπλε ομάδα είχε αντίπαλη την πράσινη και η κόκκινη την μωβ. Η κόκκινη ομάδα αποκλείστηκε πολύ γρήγορα καθώς τα παιδιά έκαναν ζαβολιές για να κερδίσουν, αλλά ο Γιάννης που το έπαιζε σκληρός και κακός διαιτητής το είδε και απέκλεισε την ομάδα.
«Κρίμα, παιδιά, είχατε πολύ καλές προοπτικές», τους είπε ο Γιάννης και τους έδειξε τις κερκίδες που καθόταν τα υπόλοιπα παιδιά. «Επομένως, η μωβ ομάδα περνάει κατευθείαν στον τελικό κύκλο δοκιμασιών. Όσο για τις άλλες δύο ομάδες, πάμε να δούμε ποια θα μαζέψει περισσότερους πόντους».
Η μπλε ομάδα έπιασε το σκοινί από την μία άκρη και η πράσινη την άλλη. Μόλις ο Γιάννης σφύριξε την έναρξη του παιχνιδιού, τα παιδιά άρχισαν να τραβάνε το σκοινί όσο πιο δυνατά μπορούσαν. Άρχισαν τα επιφωνήματα πόνου και δυσκολίας από τα παιδιά που έπαιζαν και οι κραυγές των παιδιών που παρακολουθούσαν το παιχνίδι.
Η Ευτυχία ήταν με την Μαρίνα και τον Μάνο στην κουζίνα κι ετοίμαζαν το βραδινό. Το πρωί ήταν δύσκολο για όλους. Το προηγούμενο βράδυ είχαν βγει οι τέσσερις φίλοι στην παραλία για βραδινό μπάνιο και γύρισαν αργά, οπότε όλοι το πρωί ήταν σαν ζωντανοί-νεκροί. Η Αμαλία με το ζόρι κατάφερε να συνεφέρει τα μέλη της κουζίνας μόλις λίγο πριν κάνει την καθημερινή του επίσκεψη ο Γιάννης. Ο Γιώργος, όμως, δεν είχε κανένα πρόβλημα. Σαν ναυαγοσώστης δεν χρειαζόταν να ξυπνήσει πριν τις 9, οπότε απήλαυσε τον ύπνο του.
YOU ARE READING
Κατασκήνωση με το ζόρι ✓
Teen Fiction«Ρε μαμά, γιατί; Τι σε ενοχλώ στο σπίτι;», ρώτησε αγανακτισμένη η Μαρίνα. «Από τον Απρίλιο που χώρισες με τον Βασίλη, κάθεσαι όλη μέρα στο σπίτι. Ε βαρέθηκα να σε βλέπω συνέχεια στον καναπέ με ένα σακουλάκι πατατάκια στο χέρι. Και στο κάτω κάτω, θέλ...
