HAYAL KIRIKLIĞI

7 1 1
                                    

Sabah basimdaki ağrılar devam ederken uyandım.Dün geceye dair hiç bir şey hatirlamiyordum. Ayriyetten de gece bitmek bilmeyen mesajlarla uyumam guclesti. Ama yinede uykum çok olduğu için mesajların kimden geldiğine dahi bakmamistim.Bugün merak edip telefonuma baktim.Mesajlar berktendi.Bakıp bakmamak arasında kuskuda kaldım derken zil çaldı.Koşarak kapıya baktim galiba herkes uyuyordu.Karşımda kuzey vardı.Bana
-Biraz gezelim, dedi.Bende olur ama bekle bir dakika dedim ve içeriden telefonumu aldım.Mesajlara da sonra bkarim dedim sessiz bir şekilde.Arabaya bindik.Araba süratli gidiyordu.Fazla suratliydi.Ben kuzey e dur diye bagirsamda kuzey biraz eğlence olsun diye cevap veriyordu.Kuzey bu hızla giderken kafasını yoldan çevirdi ve beni optu. Her şey o an oldu.Işte o an.

Uyandığımda basimda küçük yaralar vardı.Kuzeyi merak ettigimden dolayı hastanedeki yataktan kalktım ve kuzey in odasına doğru yöneldim.Ne tesadüf ki bugün tatil bitiyordu.Yani kuzeyden ayrilacaktim.Neyse hastane koridorunda görevli hemsireye kuzey in yerini sordum .319 nolu odada kaldığını söylediler.Ben yavaşça odaya giderken yanimdan sedye üzerinde bir çocuk geçti.Önce boşver dedim sonra ise yüzü aklıma geldi.Ne?O berk miydi?Olamaz dedim .Yine sesli söylemiştim. Bu umrumda değildi. Kuzey in odasina giderken kendimi berk in peşinde buldum.Berk o ameliyat odasına goturulurken hemsirelerden birini durdurdum ve ne olduğunu sordum.oda berk in dün gece saat 3 civarlarında kaza yaptığını söyledi.O an dünyalar basima yıkıldı. Sadece berk i ve bizi düşünüyordum.Sonra dunu hatırladım.Dün geceki beni eve bırakan yüzü.Bekle o kuzey değildi berkti.Ve ben ona kuzey...dedim.Benim yuzumden kaza geçirmişti. Hemsirelere durumunu soruyordum.Ama hepsi doktor söylemeden bir şey diyemeyiz dedi.Ben kuzeyi unutmuş bir şekilde ameliyat odasının önünde bekliyordum.En sonunda sedye üzerinde canimi berk imi yoğun bakima goturuyorlardi.En sonunda kimse izin vermediği için gizlice yoğun bakima girdim.Ve uzunca göz yaşı döktüm.Ama aşkım uyanmadi Ben bir şey fark etmiştim.Bitmesi gerekiyordu. Yani ben kuzeyi değil berk i seviyordum ama hala berkin eylulle opusmesi aklımdan cikmiyordu. Neyse odadan çıktım. Hiç kimse gormeden berk i gorebilmistim.Sonra kuzey e bakmam gerektiğini düşündüm ve onun yanına gittim.O sırada odadan doktor çıkıyordu. Durumu ne dedim.Doktor
-Kimsiniz,dedi.sevgilisiyim deyince devam etti.
-Hafıza kaybı sadece güzel şeyleri hatırlıyor onun dışında her şeyi unutmuş. Ayrıca bir üzüntüyle karşılaşırsa suan geçici olan hafıza kaybı güzel hatiralarla beraber silinir ve bir daha asla hatırlamaz,dedi.sonra da gitti.Olamaz nasıl soyleyecektim ayrılmak istedigimi. Soylemiyecektim.Yapamazdım bunu. Odaya girdim ve kuzey bana
-Aşkım geldin mi bende seni bekliyordum nerdeydin?çok geciktin,dedi.Bende
-Boşver sen iyi misin ?dedim.O da tabiki seni görünce iyi oldum,dedi.Ben icimden ne yapacağım diye düşünürken kuzey
-Neyin var ,dedi.Bende
- Suan neleri hatırlıyorsun, dedim.Oda
-Seni ve ailemi diye cevap verdi.onun dışında anılar dahi herşey silinmis h afizamdan,dedi.Daha fazla dayanamdim ve odadan çıkıp aglamaya basladim . Sonra doktorlardan biri bana yaklaştı ve
-Siz berk beyin yakını misiniz ,dedi.Bende
-Evet ,yanıtını verdim.Doktor güler ve aglar bir yüzle
-Berk bey uyandı yalnız bacagi iyi değil.Yani suan yürüyecek durumda değil.cunku bacagi sakatlandi.Mutlu olması ve pozitif bir şekilde olması lazım.Ayrica terapi ile bir sure hastanede olmasi gerek ,dedi.Ben saskinlikla ne diyecegimi bilemedim ve berkin yanına gittim.Berk beni görünce pek sevinmemisti.Galiba dun yuzundendi. Ben berk in yanına oturdum ve onu çok sevdigimi söyledim.O peki neden kuzeyle sevgilsiin hep onu sayikliyorsun neden,dedi.Bende
-Çünkü onu sevdigimi düşünüyordum.Ama yanılmışım. Biz bugün kaza gecirdik.Senide burada görünce yıkıldım. Ardından başından hiç ayrılmadım.Yani kuzeyin yanına ugrayana kadar.Berk bak ben seni çok seviyorum. Nolur bana eylül le olanların yanlış anlaşılma olduğunu söyle, dedim.berkte o güne ait her şeyi anlattı.Ben bunları duyunca berke haksızlık ettigimi anlamıştım.Ben bunları düşünürken berk söze girdi.
-Elif beni seviyorsan benimle tekrar sevgili ol ve o kuzey her ne haltsa ondan ayrıl,dedi.Ben çok isterdim dedim ve kuzeyin başına gelenleri anlattım.Berkte
-O zaman kuzey bilmesin. Biz sevgili olalım ama kuzey bilmesin.dedi.Ben şaşırmıştım ama berk için kabul ettim.Sonra berk ayağa kalkmaya çalıştı. Henüz ayağının sakat olduğunu bilmiyordu demekki. Ben üzülerek her şeyi anlattım.Berk üzülme dedi. Elbet bir gün yururum dedi ve beni kendine çekip bana sarıldı.

Eylül ün ağzından

Her şey güzel gidiyordu.burada kalacak bir yer bulmuştum.Yakında da sevdigime kavusacaktim .Yani emreme. Neyse onu ziyarete gittim. Her şeyin harika gittigini elifin berkten ayrıldığını ama kuzeyle sevgili olduğunu soyledim.emre tam sevinecekken kuzey kim dedi.bende anlattim.emre çok sinirliydi.Anlamamıştım ama yinede mutluydum.

Melegin ağzından

Dün sinirlice ayrilmistim kaan ve buragin yanından ama hakliydim .Neden bilmiyorum ama icimde bir üzgün kız var .Burak o kadar şey yapsada onunla arkadasligimi sürdürmek istiyorum.Çünkü kimsenin bilmediği bir şey var ve ben bu yuzden kendimi hep buraga karşı suçlu hissediyorum.Aslında bu benim suçum değil ama sonuçta insan vicdan azabı duyar yinede.Neyse ben bunu düşünürken aklıma elif geldi.Dün çok sinirliydi bana.Ayrica ben dün eve geldigimde evde sadece lucy vardı.oda uyuyordu.Bendeyorgun ve kırgın olduğum için odada değil koltukta uyudum. bu yüzden elifi hiç gormedim. Odaya gittim.Elif odada değildi. Aradım uzunca çaldıktan sonra başka birisi açtı. Elifi sordum hastanede ve kaza geçirdi dediler.Kaza dedikleri anda burada olan tek hastaneye koştum. Vardığımda resepsiyondaki bayanlara elifi sordum.yerini söylediler.Elifin odasına giderken yarı açık kapı içinde elifin sesi ve bir erkek sesi duydum.Odaya yavaşça girdim. Karşımda elif ve berk vardı.Şaşırmıştım. beraber mi gecirmistiler kazayı.Neyse hemen elif e seslendim
-Elif kardeşim nasılsın? Dedim.Elif bir anda korktu arkasına döndü ve beni görünce
-Melek,dedi.Birbirimize sıkıca sarıldık.Sonra her şeyi anlatmasını söyledim.Her seyi uzunca anlatti elif.Bu anlatılanlara uzulmedim. Çünkü olanlar berk ve elifin barismasina neden oldu.Yani bizim meshur dortluyu tekrar oluşturdu. Tabi kuzey olmasa daha iyi olurdu.Neyse bir anda telefonum çaldı. Arayan müdür orhan beydi. Telefonu hemen açtım.Uzunca konuştuktan sonra eliflere 2 gün daha burdayız dedim.Elif sevinmişti. Ayriyetten de uzulmustu.Neyse saatler hızla geçmiş ve akrep akşam 8.30 a gelmişti. Tabi biz bu saat aralığında bir sürü şey yapmıştık yani ben.Kaan la bulusmustum.seda ve tugceyle tekrar ziyarete gelmiştik elif ve berki.En sonunda herkes evine yaralılar da yataklarına geçti.Saat 10 a geldiğinde ben mışıl mışıl uyuyor ve güzel rüyalar görüyordum.

Yatağa uyandığımda gozlerimi kapadim.Kapar kalamaz uykuya daldım.Yarın beni neler bekliyordu bilmiyorum ama gerçekten huzur istiyorudum.bitmeyecek bir huzur.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Sep 15, 2017 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

KAHRAMANIMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin