ONE SHOTS

OS 11 - Bisita

My client cancelled our appointment few minutes ago. That’s the only appointment I have today, and my one and only client lately, since I can’t afford to hold one more case. Masyadong mabigat ang kaso ng kliyente ko kaya ito muna ang pagtutuunan ko ng pansin.

Mahirap maging abogado, kahit mali ang kliyente mo, kailangan monga gawin ang tama para gawing katotohanan ang isang kasinungalingan. Being a lawyer isn’t just a piece of cake. It’s like baking a cake without the knowledge on how to bake one, and without any recipe.

Nandito ako ngayon sa isang coffee shop, taking a break. I was reading the papers when someone sat in front of me. Magrereklamo sana ako but I was surprised when I saw who it is.

“When did you arrive, Nathan?!”

Jeez, si Nathan! Siya yung first love ko. He’s been away for years dahil na rin sa work, seaman kasi. It’s not like na-attract ulit ako sa kanya or what.. Nagulat lang ako since almost 10 years na kaming hindi nagkita. Nawala tuloy poise ko dahil sa excitement. Tsk

Natawa nalang siya sa reaction ko upon seeing him. “Hindi na importante kung kelan ako dumating. Ang importante, nandito ako ngayon para kamustahin ka. So, what’s up?” Casual niyang tanong sakin. Tatawagin ko sana yung waiter para kunin yung order niya pero wag na raw. “Kamusta love life? Alam ko naman kasing almost perfect na ang buhay mo, Attorney.” Pabiro niyang sabi.

Kamusta nga ba? Two nights ago, nag-away kaming dalawa ni Rain. Nakakainis kasi, nagseselos daw siya sa client ko. Baliw ba siya? Syempre magsspend ako ng time with my client para alamin ko ng maayos yung situation niya. He’s being stupid again. Tss. But I decided not to tell Nathan. Kakakita palang namin tapos malalaman agad niyang hindi ako okay. Sus, wag na. “Happy, I’m happy. Ikaw? Kamusta kayo ni Sharlene?”

He didn’t answer me. Instead, ngumiti lang siya. “I know you’re not okay. May mga pagkakataon talagang kahit anong gawin naming mga lalaki, kahit pet ng babae pagseselosan namin. We just want the attention of our girlfriends to be ours, alone. Selfish man pakinggan, pero yun yung totoo. Kaya understand Rain nalang. Spend more time with each other, sus. Alam ko naman na mahal mo yun. At mahal ka rin niya. Babawi yun sayo, makikita mo.”

Napatulala ako sa kanya. Pano niya yun nalaman? It’s been years since last kaming nag-usap. Ni e-mail, chat or anything, hindi namin nagawa. After everything that has happened to us, masyado na kaming naging mailap sa isa’t-isa. Pero maybe, nasagap niya yung balita sa ibang tao. Tulad nga ng sabi ni, ‘may pakpak ang balita, may tenga ang lupa’. Tama ba yung kasabihan? Ugh. I don’t know.

Iniba ko nalang din yung topic para iwasan yung tungkol sa amin ni Nathan. Masiyado pa akong mapride, kaya ayoko muna siyang kausapin. “May reunion next week ah. Kaya ka ba umuwi?” Umiling siya. Huh? Baka nagkataon lang na bakasyon nila tapos nagka-reunion. “So, bakit ka nandito sa shop? I mean, hindi ka naman nag-order. May hinihintay ka ba?”

Umiling ulit siya. “I just want to check on you. Binibisita lang kita. Baka kasi hindi na ulit tayo magkita, kaya eto, sinusulit ko na yung pagkakataon. Namiss kasi kita, Shane.” Sabi niya nang nakangiti. “Magiging busy ka ata after neto.”