Everything has Changed

Chapter 14 : The answers

( back to Enrique's POV )

+[ 14th Chapter ]+

Ang tagal bumalik ni Julia. Umalis na naman si Javy. Hindi naman siya pwedeng umuwi dahil nandito ang gamit niya. Dahil pwede naman akong mag lakad, lumabas ako ng kwarto at nag ikot para mahanap si Julia.

Nadaanan ko ang ilang kwarto at ang nag pahinto lang sa akin ay isang kwarto na hinding hindi ko makakalimutan.

RM. 307

Ito ang kwarto kung saan ko huling nakasama ang pinaka importanteng tao sa buhay ko. Dito ko huling nakita ang kanyang mga mata bago ito pumikit. Ito ang lugar na nag hiwalay sa kaniya sa amin. Sa loob ng blankong kahon na ito pumanaw ang unang babaeng minahal ko, ang aking Ina.

I knees became weak as I stare at it. Pakiramdam ko na may mga itong nakatitig sa akin, pinag mamasdan ang bawat galaw ko. Hindi ko alam kung anu, pero may tumutulak sa akin na pumasok sa loob. Ako namang si tanga, ay sumunod.

What I saw inside shocked me. I know that this room was supposed to be vacant, was supposed to be empty. When I got in a single bed was at the middle and there are curtains surrounding it. I don't know who it was, so I was about to close the door when I smelled a familiar scent. The mix fragrance of Vanilla and Rose is all over the room.

Napatigil ako at nag iba ang isip. Pumasok ako sa loob at sinara ang pintuan. Tumayo ang aking mga balahibo ng maramdaman ko ang lamig sa loob ng kwarto.

Alam kong may nakahiga sa kama na nasa gitna, pero hindi ko alam kung sino. Natatakot akong tingnan ito dahil baka ibang tao lang ito at palabasin pa ako. But the scent is very strong and I know that its Julia.

I took a deep breath and walk closely into the middle. I see a shadow behind the curtains.

"Enrique..." a soft whisper. A woman's voice. "Enrique....." a chill run down my spine. I know whose voice it was, but it can't be, I mean its impossible.

"Come here Enrique...." the voice is calling me. Its coming from behind the curtains. Kung sino man ang nasa loob niyan ay gusto akong makita, pero ayoko ko siyang makita.

Habang papalapit na ako, lalung lumalamig ang paligid. Bumabagsak ng tuluyan ang temperatura. I don't think this is a good idea. Baka mapahamak lang ako sa ginagawa ko. Huminto ako at tumalikod. Nag lakad ako patungo sa pintuan.

"Please come here my love." a sweet, soft voice said. I know who it is. I turn around and see a pair of glowing red eyes behind the curtains. She can't be.

I run towards the bed, without hesitation I open the curtains very hard.

Its Julia.

Pero may kakaiba sakaniya. Alam kong si Julia ang nasa harapan ko pero hindi si Julia ang nasa loob nito. Iba ang kulay ng kanya mga mata, ang kanyang buhoy ay napaka itim at pati na rin ang kanyang damit.

"Julia?" hinawakan ko ang braso niya at bigla akong napa atras. Sa kaniya nang gagaling ang lamig na umiikot sa loob ng kwarto. Siya ang nag paparamdam ng kalungkot, pero bakit, bakit niya ito ginagawa.

"Julia? Julia anu ang nangyayari sa'yo?" tumitig lang siya sa akin. "Halika na. Umalis na tayo dito." Hinila ko ang kanyang kamay pero hindi siya gumalaw. Bigla niya akong hinawakan ng mahigpit at nag-iba ang kapaligiran namin.