LizaΜια εβδομαδα αργοτερα ειμαστε και παλι πισω. Ο Harry τηλεφωνησε και απαιτησε να ακυρωθουν δυο συναυλιες για να κατσουμε μαζι στο βουνο. Ηταν αρκετα δυσκολο. Δεν επρεπε να εξαφανιστει για μεγαλο χρονικο διαστημα. Οταν ομως γυρισουμε θα πρεπει να δωσει εξηγήσεις. Νομιζα οτι το Management ηξερε για εμας. Μαλλον λαθος θα νομιζα...
Εγω ειμαι πολυ καλυτερα. Αρχιζω να αποδεχομαι το γεγονος οτι ο μπαμπας μου 'εφυγε'. Την πρωτη μερα πανω στο βουνο με επιασε κριση πανικου. Προσπαθησα να χαρακωθω με ενα κουζινομαχαιρο. Ευτυχως ο Harry με προλαβε. Αρχισα να τον χτυπαω με τις μικρες γροθιες μου στο στηθος του καθως αυτος ειχε πιασει τα μπρατσα μου, σε μια προσπαθεια να με ηρεμισει. Εκλαιγα με λιγμους στην αγκαλια του για μια ολοκληρη νυχτα. Υστερα απο αυτο ένιωθα καλυτερα. Ξεσπασα και ηρέμησα.
Ειμαστε πλεον στο αμαξι και σε λιγο φτανουμε στο σπιτι. Ζητησα απο τον Harry να μην παμε στο πατρικο μου. Δεν ηθελα ακομα να ξαναμπω εκει. Ειχα πολλες αναμνησεις και δεν μπορουσα ακομα να το ελεγξω. Ο Haz ειπε πως θα με παει σπιτι του. Εγω απλώς κουνησα το κεφαλι μου και γυρισα παλι το βλεμμα μου προς το παραθυρο.
*****
Μια μεγαλη ξύλινη, καφε πορτα εκρυβε το σπιτι απο τα ματια των αλλων. Το σπιτι το θυμαμαι απο την προηγούμενη φορα που ειχα ερθει μαζι του για να ετοιμασουμε τις βαλιτσες του. Τωρα, ηρθα για να μεινω για λιγο.
Κατεβηκαμε απο το αυτοκινητο και αυτος κουβάλησε τις βαλίτσες μας μεχρι μεσα. Το εσωτερικο του σπιτιου μυριζει βανιλια. Εκλεισα τα ματια μου και εριξα το σωμα μου στον ανετο καναπε. Ειδα με την ακρη του ματιου μου τον Harry να χαμογελάει και να ανεβαίνει προς τα πανω.
"Liza ερχεσαι λιγο?" φωναξε απο πανω.
Ακουμπησα τα χερια μια στον καναπε για να σηκωσω το σωμα μου, και ανεβηκα τις σκαλες.
"Πες μου" ακουμπησα το σωμα μου στη πορτα.
"Εμ.. ηθελα απλως να σου πω οτθ εχω έκτακτο meeting με τo Management. Δεν θα σε πειραξει αμα λειψω ετσι?"
"Οχι. Πηγαινε"
"Σιγουρα?"
"Harry πηγαινε ειπα. Θα ειμαι μια χαρα. Θα κανω ενα μπανιο και θα κατσω να ξεκουραστω"
"Καλα μωρο μου. Αν χρειαστεις τιποτα παρε νε τηλεφωνο"
Φορεσε ενα μαυρο παντελονι και ενα ασπρο πουκαμισο με την μαυρη του καμπαρντίνα.
ESTÁS LEYENDO
You And I ~H.S.
Fanfic«Ίσως το "αντίο" μας να είναι το δικό μας "θα μου λείψεις"... Το δικό μας "σ'αγαπώ"...» Η Liza Brown ζει μια φισιολογικη ζωη, παρά το σκληρό παρελθόν που την βαραίνει. Η μοίρα θα την φέρει κοντά με τον άνθρωπο που λατρεύει και θαυμάζει από τα 14 τη...