Shirley (Lesbian Story)

Chapter 19: Dominos

                 

Annulment.

After years of separation and not talking to Mama, bigla na lang sumulpot si Papa na may dala-dalang annulment papers.

Nang tumawag sa akin si yaya, sinabi niya na ayaw niya sanang ipakausap si Mama kay Papa dahil sa natutulog ito pero narinig nito ang boses ng aking ama.

Ito mismo ang nagsabi na papasukin sa kuwarto niya si Papa.

Tulad ng ginawa ni Papa ng magdesisyon itong makipaghiwalay, hindi ito nagpaligoy-ligoy tungkol sa pakay niya.

Inabot niya kay Mama ang mga dalang papeles at habang binabasa nito ang nakasulat sa mga dokumento, hindi napigilan ni Mama ang umiyak.

Mula sa pag-iyak, nauwi ito sa nervous breakdown na naging dahilan para iwanan ko ang trabaho ko para sumunod sa kanila sa ospital.

Hindi ko na nagawang makapagpaalam sa boss ko kaya si Nella na lang ang nagpaalam para sa akin.

Habang nasa biyahe, bumalik ang galit na akala ko ay matagal ng nanahimik sa puso ko.

Buhay na buhay pa din ang sakit at tulad ni Mama, naiyak ako.

Ang luha ko ay hindi dahil sa naaawa ako sa aking ina kundi dahil sa bumalik ang mga ala-ala at ang sakit ng maabutan ko siyang umiiyak sa bahay dati.

Nang dumating ako sa ospital, hindi ko inaasahang makita si Papa.

Nakaupo ito sa waiting area at ni hindi tumayo ng makitang dumating ako.

Siya pala ang nagdala kay Mama sa ospital.

Nakakuyom ang kamao ko pero mabilis na humarang si yaya.

"Liezl, huwag dito, huwag ngayon." Pakiusap niya.

Tiningnan ko ang mukha ng babaeng kasama namin sa lahat ng pagsubok sa buhay namin.

Nakahawak siya sa braso ko at nagmamakaawa.

Dahan-dahan kong binuksan ang aking kamao at pinakawalan ang suntok na handa kong ibigay sa taong nagdadala ng kamalasan sa buhay naming mag-ina.

"Kumusta si Mama?" tanong ko kay yaya.

"Binigyan siya ng pampakalma ng doktor at natutulog na siya."

Tumikhim si yaya bago nagsalita ulit.

"Gusto kang kausapin ng papa mo kaya naghintay siya dito."

"Ayoko siyang kausapin," galit na sinabi ko.

"Siya ang papatay kay Mama dahil sa mga ginagawa niya," kinuyom ko na naman ang kamao ko pero hinawakan ako ni yaya.

"Liezl, alam kong galit ka. Pero alam ko na mas gugustuhin ng mama mo na makipag-usap ka ng maayos sa iyong ama. Iyon ang habilin niya sa akin habang papunta kami dito. Kung ano man daw ang sasabihin sa'yo ng papa mo, sumunod ka na lang."

Typical.

Kahit noong depressed si Mama, lagi niya pa ding sinasabi sa akin na igalang ko ang aking ama.

Na huwag akong magtanim ng galit dito.

Na patuloy akong maging mabuting anak para sa kanilang dalawa kahit pa hindi ko gusto ang nangyari sa pamilya namin.

Gusto kong sabihin kay Mama na tao ako at hindi santo.

Kaya naman lumabas ang aggression ko sa ibang bagay.

During the first few months of their separation, natuto akong uminom.

Nilunod ko sa alak ang galit na naramdaman ko dahil pakiramdam ko, sinikil ni Mama ang karapatan kong magpakita ng ganoong emosyon.