HEP SENİ BEKLEDİM

19. Bölüm

Keyifli okumalar. Yorumlarınızı unutmayın!

******

Genç kadın müthiş bir çığlıkla uyanmıştı. Yanında yatan kocasını dürterek uyandırırken Aziz ne olduğunu anlamak ister gibi karısına baktı. "Sancın mı var hayatım?" diye endişeli bir şekilde sorunca yeniden yükselen çığlıkla yerinden sıçramıştı. Aziz hızla yerinden kalkarak odadan çıkarken Hazan da ağır adımlarla onun peşinden gitmişti. Genç adam karanlık odaya girdiğinde karşılaştığı manzara karşısında şok olsa da hemen kendisini toparlayarak uykusunda kendisine zarar vermeye çalışan genç kızı durdurmaya çalışıyordu.

"Tamam sakinleş artık, kimse sana zarar veremeyecek." Aziz'in sesi genç kızı uykusunda az da olsa sakinleştirirken Hazan gördükleri karşısında elini ağzına bastırarak sessizce ağlamaya başlamıştı. Aziz sonunda rahat bir şekilde uykusuna devam eden genç kızı bir süre daha izledikten sonra kapıya yönelerek karısı ile göz göze gelmişti. Genç adam endişeli bir şekilde karısına doğru giderek bir elini beline koyup diğeri ile de yüzünde ki ıslaklığı silmeye çalışıyordu

"Geçti hayatım, sakinleşti."

"Aziz bu kız neden böyle oldu? Başına ne gelmiş olabilir de kabuslar görüyor?" Aziz bir cevap veremezken karısını kollarına alarak odalarına taşıdı. Genç kadını yatağa bırakırken kendisi de ağlayan karısının yanına uzanmıştı.

"Ağlama artık, geçti bak sakinleşti." Hazan sessiz bir şekilde iç çekerken kocasına iyice sokuldu.

"Onun yanında olamadım."

"Kendini suçlama artık senin suçun değildi."

"Benim suçum arayıp sormam gerekiyordu. Halamı bulmak için çabalamam gerekirdi. Ama ben onları unuttum." Genç adam karısına iyice sarılırken Hazan bebeğinde etkisi ile uykuya dalmıştı.

****

Sabahın ilk ışıkları ile gözlerini açan genç kadın bedenine dolanan kollarını verdiği huzurla gülümsemişti. Aklına gece olanlar gelince gülümsemesi yüzünde solarken yavaş bir şekilde yerinden kalkarak sabahlığını giyip odadan çıkmıştı. Ağır adımlarla hareket ederek Nazlı'nın odasına giderken genç kızın çoktan hazırlandığını görünce duraksadı.

"Bir yere mi gideceksin canım?" Nazlı gelen soruyla boş bulunup ürkmüştü.

"Burada kalamam abla, dayım beni burada bulur."

"Nazlı sen kaç yaşından?"

"On sekizden büyük olsam da dayıma karşı gelecek cesaretim yok."

"Ama benim var. Burada kalıyorsun ve hiç bir yere gitmiyorsun."

"Ama..."

"Aması yok Nazlı ne dediysem o." Genç kız elinde ki kıyafeti yatağının üzerine bırakarak genç kadına sarılmıştı.

"Abla ben ne yapacağımı bilmiyorum, çok korkuyorum." Hazan kendisine sarılan kıza karşılık verirken aklında birçok düşünce vardı. Öncelikle amcasını saf dışı bırakması gerekiyordu. Nazlı'nın anlattıklarından yola çıkarak amcasının halasına kalan mirasın peşinde olduğunu anlaması zor olmamıştı. Kahvaltının hazır olduğunu bildiren Sonnur hanımın sesini duyunca gülümseyerek odadan çıkmıştı. Koridorda kocası ile karşılaşınca gülümsemesi yüzünde yayılmıştı. Aziz karısının keyifli olduğunu görünce rahatlamıştı.

****

Keyifli yapılan kahvaltının ardından uzun zamandır uğramadığı şirkete doğru yol alırken oldukça dalgındı. Düşüncelerini bölen yardımcısının sesi olmuştu.