Medya Dayami...Arkadaşlar bu bölüm size sıkıcı ve saçma gelebilir. Bunun için Üzgünüm. Bende senaryolar tükendi. Yardımcı olursanız sevinirim.
#Ozo
Gözlerimi açtığımda Erika nın bacağında yatıyordum. Erika uyuyordu. Hava kararmaya başlamıştı. Yavaşça yattığım yerden kalktım. Etrafıma göz gezdirdim. Zavallı kırık bisikletim olduğu yerde duruyordu. Erika nın yanına eğilip uyandırmaya başladım.
-Erika...erika...hadi uyan
Gözleri yavaş yavaş aralandı.
-Ozo...
-Hadi kalk canım...Uyuya kalmışız burada. Hava kararıyor. Hadi gidelim.
-Peki canım. diyerek yavaşça oturduğu yerden kalktı. Bende kalktım. Bisikleti de alıp tepeden inmeye başladık.
-Aç mısın? dedim meraklı sesimle.
-Galiba...dedi esneyerek. Uykusunu henüz atamamıştı.
-Pekala. Tanıdığım bir yer var. Seni oraya götirim o zaman dedim göz kırparak.
Tepeden inip sokaklarda yürümeye başlamıştık. Etraf oldukça kalabalıktı. Los Angeles bu saatlerde kalabalık olurdu zaten. Çok sevdiğim ve boş zamanlarımda geldiğim mekana giriş yaptık. Bisikleti girişteki otoparka kilitlemiştim. Boş masalardan birine oturduk. Yemek siparişi verdik.
-Erika canım birşey sorucam
-Sor tabiki de
-Kaç gün kalıcaksın? Yani planın nedir?
-Üç günlüğüne geldim. Yani uzun bir zaman kalmicam. Okul var zaten. Fazla devamsızlık yapmak istemiyorum.
-Peki anladım canım...
Garson siparişleri getirdi. Yemeklerimizi yemeye başladık. Oldukça lezzetliydi. Yemeklerimizi bitirmek üzereyken benim katıldığım turnuvadan olan Dayami bizim masaya geldi.
-Ozo merhaba...Tanıdın mı beni?
-Ah evet! Tanımaz olur muyum Dayami!
-Seni gördüğüme çok mutlu oldum gerçekten.
-Bende öyle...Otursana.
-Bilmem...Olabilir aslında.
Yanımda ki sandalyeye oturdu. Gözü Erika ya ilişti.
-Merhaba ben Dayami. Ozo nun turnuvadan arkadaşıyım. diyerek elini uzattı.
-Memnun oldum. Bende Erika.
-Aaa! Demek ki Ozo nun bize hep bahsettiği kız sensin. Inanmazsın ama Erika senden bahsedip duruyor dedi gülerek.
Erika da gülmeye başladı. Dayami ye döndüm.
-Eee nasıl gidiyor? Turnuvalar falan.
-O katıldığımız turnuvadan sonra büyük bi turnuvaya daha katıldım. Ama maalesef elenmek zorunda kaldım dedi buruk bi sesle.
-Neden? Bişey mi oldu?
-Eleme turlarında bacağımı kırdım. Mecburen elenmek zorunda kaldım.
-Çok üzüldüm Dayana. Geçmiş olsun. Peki şimdi nasılsın?
-Iyiyim merak etme...
Neyse ben kalkim artık. Birazdan antremanım var. Geç kalmak istemiyorum.
-Peki...Görüşürüz o zaman. diyip Dayami ye sarıldım. Erika yla da vedalaşıp yanımızdan ayrıldı.
-Ozo?
-Efendim canım?
-Şeyy...Dayami ye hep benden bahsetmişsin.
-Yani öyle oldu biraz...dedim utanarak. Erika yaklaşıp yanağımı öptü.
-Bu arada Ryuji çok sevinecek! dedim.
-Neden ki?
-Çünkü Ryuji Dayami den hoşlanıyor. Geçen yıl kursta aynı sınıftalarmış. Bizim Ryuji de hoşlanmaya falan başlamış. Ama Dayami Amerika ya taşınmış. Turnuvalara falan katılmaya başlamış. Zaten geçen yıl judo falan yapıyordu yani.
-Hmm anladım. Ryuji cidden çok sevinecek.
-Aynen öyle dedim gülerek. Kalkalım mı artık?
-Olur.
Oturduğumuz masadan kalktık. Hesabı ödeyip dışarıya çıktık.
-Eee nereye gidiyoruz? dedim.
-Eve gidelim artık bence. Çok yorgunum... Erika esnemeye başlamıştı.
Ani bi hamleyle eğilip yanağını öptüm. Erika kıpkırmızı olmuştu. Kendimi tutamayıp kahkaha atmaya başladım. Erika bana ölümcül bi bakış attı. Ama ben gülmemi durduramıyordum. Biraz daha güldükten sonra kendime geldim.
-Tamam canım...şaka yaptım...hadi gidelim diyip bisikleti aldım.
Kısa bir yol yürüdükten sonra eve geldik. Carlos yoktu sanırım. Neyseki çıkarken yanıma anahtarımı almıştım. Kapıyı açıp içeriye girdik. Kendimi hemen yatağıma attım.
-Ozooo!
-Peki canım kalkıyorum. diyip kalktım. Erika nın neyi bahsettiğini anlamıştım. Bu kıyafetlerle falan yatamazdım öyle değil mi?
Üzerimi değiştirip tekrar uzandım.
-Ozo...Ben nerede yatıcam?
Ayağa kalkıp Erika yı kucağıma aldım.
-Beraber yatıcağız...Sana sarılıp uyumak istiyorum Erika. Lütfen itiraz etme.
-Peki öyle olsun.
Erika yı yatağa yatırıp yanına uzandım. Ona şuan sımsıkı sarılıyordum. Erika gözlerini kapattı ve uyumaya başladı. Bende kısa bir süre sonra gözlerimi kapattım. Umarım bu mutluluğumuz ve huzurumuz bozulmazdı...
