Μαζι Σου.

Κεφαλαιο 16

Το τραγουδι βαλτε το μόλις σας το πω, για ατμόσφαιρα. Καλη Αναγνωση :)

Δεν ξερω. Ένιωθα σαν τη νύφη. Έκοψε την τούρτα ήπιε "σαμπάνια" (στην δική μου περιπτωση ουίσκι) και μετά είναι ο πρώτος χορος, με τον γαμπρό.

«Παμε να χορεψουμε βρε με μωρο μου! » του είπα και κατεβηκα απο τα πόδια του.

«Οχι».

«Σε παρακαλώ» του εκανα τα γλυκά ματάκια.

«Καλα. Αλλά επειδή είναι τα γενέθλια σου, μωρό μου» μου είπε και πήγαμε προς την αυτοσχέδια πίστα. Το τραγούδι που επαιζε ηταν το "pop danthology 2015". Μα εγω περιμενα το επόμενο. Το είχα προγαμματισει αυτό. Τελειωσε το τραγουδι και άρχισε το επόμενο.

(Ήρθε η ωρα για το τραγουδι. Ξεκίνηστε το)

Μου έπιασε την μέση και εγώ τον λαιμό του. Ακουμπησα το κεφάλι μου στον ώμο του.

«Σε αγαπάω με όλο μου το ειναι»
Μου ψιθύρισε ήρεμα και γλυκά

«Και εγώ σε αγαπάω» τοτε μου έπιασε το κεφάλι και με φίλησε αργά στο στόμα. Και άλλα ζευγαρακια χόρευαν στην πιστα. Ειχαμε κλείσει τα πολλά φωτα. Χρωματιστά τετραγωνάκια απλώνονταν στον χώρο απο την ντίσκομπαλα. Και στην πίστα μπήκε και ο Στεφανος με μια που δεν γνώριζα, ίσως θα ηταν απο τα ατομα που κάλεσε η Εμμα.
Χορευαμε, ξαναχορευαμε και το τραφουδι τελειωσε. Απομακρυνθηκαμε απο την πίστα.
Μετα δεν ξέρω πως πέρασε ο χρόνος. Το σαλόνι άδειο και εμείς να κατευθυνομαστε στο υπνοδωμάτιο μου. Φιλιομασταν, φιλιομασταν με πάθος. Με ακούμπησε απαλα στο κρεβάτι και με φίλησε απο το στόμα μου μέχρι τον λαιμό μου. Εκεί μου έκανε ενα σημάδι.

«Για να βλέπουν πως είσαι δική μου» μου είπε σιγά στο αυτί μου.
Τον γυρισα και ήμουν εγώ απο επανω.  Του εκανα και εγώ μα ηταν σίγουρα μικροτερο απο το δικο του.

«Και εσύ δικός μου» του είπα με πάθος στην φωνη μου.

[...]

Με ξύπνησε ο ήχος του κινητου μου. Είχα ενα μήνυμα. Η Εμμα ήταν.

"Σε 5' ήμαστε εκεί"

Καλά, Εμμουλα.

Το κουδούνι του σχολείου χτύπησε. Οχ....έχουμε αργήσει.
"Παιδιά παμε. Χτύπησε το κουδούνι"

"Όχι, Ελ, οι καμπάνες είναι"

"Για ποιο λογο;"

"Για την κηδεία σου"