Μαζι Σου.

Κεφάλαιο 9

«Πετρο....». Τοτε είδα δυο φιγούρες να καθονται στο διπλανό τραπέζι.
'Εε όχι. Ο Στεφανος μαζί με την Σοφια. Είναι ξανά μαζί.'

“ΦΤΙΑΞΕ ΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΤΡΟ!”

«Λοιπον;» είπε ο Πέτρος, με εναν τόνο ελπίδας στην φωνη του.

Κοίταξα διακριτικά δίπλα. Στράφηκα στο αγόρι μπροστά μου
«Ναι, Πέτρο, θέλω.»

Χαρηκε. Με πλησίασε και με φίλησε. Έτσι απλα. Μα εγω δεν ενιωσα κάτι για αυτό το φιλι. Συμπαθητικος είναι, μα δεν ενιωθα κατι ερωτικό γι αυτον.

“Σταματα” είπε η φωνη μέσα μου “Θα τρέχεις πίσω απο τον Στέφανο; Σου ήρθε ο Πέτρος, στο πιάτο. Παρατα τον Στεφανο!”
Είχε δίκιο η φωνη μεσα μου. Ο Πέτρος είναι κούκλος και γλυκός. Με κάνει να γελαω και δεν νιώθω άβολα μαζί του. Και ίσως μέσα μου, να, να υπάρχει καποιο ερωτικό συναίσθημα για εκείνον.

«Φευγουμε;» με ρωτησε γλυκα

«Ναι, γιατί όχι;» του απαντησα στον ίδιο τόνο. Εκανε νοημα στον σερβιτορο και πληρωσε. Με έπιασε απο την μέση και περπατησαμε αργά προς την εξοδο. Κοίταξα τα κεχριμπαρενια του μάτια. Με κοίταξε και εκείνος και με φίλησε, τόσο απαλα, σαν να ήμουν κάτι εύθραυστο και σπάνιο.

«Οι άντρες, γύρω μας, σίγουρα ζηλευουν, γιατί σε έχω εγώ στην αγκαλιά μου.» μου ψιθύρισε και εγώ του χαμογελασα «Με έκανες πολύ χαρούμενο, που απάντησες θετικά». Μου άνοιξε την πόρτα του αυτοκινητου και με έβαλε μέσα. Μπήκε και αυτός και ξεκίνησε τη μηχανή.

Άλλαξε ταχύτητα και μου είπε:
«Κοιτα, έχω μια ιδεα. Θα κοιμηθεις σπίτι μου απόψε. Οι γονεις μου δεν θα είναι σπιτι, ουτως ή άλλως, οποτε θα περάσουμε απο το σπίτι σου, θα πάρεις κάποια πραγματα και θα πάμε σπίτι μου. Εντάξει;» είπε κοιτάζοντας μια εμένα μια τον δρόμο.

«Ναι, μια χαρά.» ειπα. Τον είδα να χαμογελάει. «Να σε ρωτησω κάτι; Εσύ δεν ειχες μηχανη;»

«Χα! Ναι. Την πουλησα. Οι γονεις μου με επριξαν γι αυτό. Έλεγαν πως είναι επικίνδυνη. Νταξ δεν λέω. Ένας φίλος μου ηταν στο νοσοκομειο δυο μήνες, απο την μηχανή. Έτσι με τα λεφτά της μηχανής και λιγα απο τους γονείς μου αγορασα αυτό το αυτοκινητο».

Με τα εκείνα και με τ' αλλα φτάσαμε στο σπίτι μου. Ανεβηκα επανω και είδα την μητέρα μου στο σαλόνι να βλέπει τηλεοραση.

«Μαμα, θα κοιμηθώ στο σπίτι του αγοριού μου. Με αυτον που βγηκα πριν» κουνησα τα χέρια μου στον αέρα για να της δείξω το 'πριν'.

«Ενταξει. Φαγητο έχει στο ψυγείο.»

«ΜΑΜΑ! Εφαγα ηδη!»

«Καλα. Καλά! Ετοιμασου και φυγε»

Ανεβηκα τις σκάλες για το δωμάτιο μου. Κατέβασα ενα σακβουαγιαζ απο την ντουλάπα και έβαλα μέσα πυτζαμες. Επίσης έβαλα μέσα οδοντόβουρτσα και την βούρτσα μου. Έβαλα και ενα καθαρό ζευγάρι εσώρουχα μαζί και το ξεβαφτικο για το μακιγιάζ.

Φτάσαμε σπίτι του και κατευθυνθηκαμε προς το υπνοδωμάτιο του. Πάω να αλλάξω στο μπάνιο και ξεβαψα το μακιγιαζ. Έτοιμη για ύπνο ήμουν.

Αφού ξαπλωσαμε αρχισε να με φιλάει και τοτε έβγαλε την μπλούζα του. Άρχισα να βαριανασενω.

« Πέτρο. Όχι. Όχι ακόμα.» του είπα

«Ενταξει. Καληνύχτα, μωρο μου.»

Χευυυυυ. Αχαμμ....θετική η απάντηση της Έλλης.

Παιδιά θέλω τον Πετροοοοο :((
Δεν είναι κιουτ..?

Τέλος Πάντων, Serxhio μου κάνετε;
Ανεβήκαμε ξανά views.

Θα ανέβει καστ σήμερα. Σε λίγο δλδ ;)

Ετοιμαστειτε να λιωσετε ;))))

So.... ψηφιστε και σχολιαστε... ;))))

---------> Σάντρα <3