Μαζι Σου.

Κεφάλαιο 26

~Μαιος~

Διάβασμα για τις Πανελλαδικές. Αυτές οι λέξεις είχαν καρφωθει στο μυαλό μου και πλεον καθόριζαν την καθημερινότητα μου.
Ξυπνουσα και διάβαζα, ετρωγα και διάβαζα, κοιμομουν.
Ηταν για εμένα κάτι πρωτόγνωρο. Δεν είναι το διάβασμα των Εξετάσεων, ιδιο με το διάβασμα για τις Πανελλαδικές.

Η κολλητή μου με κουραζε λεγοντας μου να βγούμε για να ξεχαστουμε. Μα εγώ μονο για εξοδο δεν ήθελα να ακουσω. Ο Πέτρος απο την αλλη, μου συμπαραστεκόταν και δεν με ενοχλούσε. Με επερνε μια φορά την ημερα και μια στο τόσο συναντιομαστε. Βέβαια, του είχα ξεκαθαρίσει πως θα ήμουν σκληρή με τον εαυτό μου. Θα διαβαζα πολύ. Αν δεν περνουσα πουθενά, είχα πεθάνει απο τους γονεις μου, και φυσικά οι τύψεις στο πίσω μέρος του μυαλού μου που θα παραμονεύουν και θα με στοιχειώνουν.

Μια μέρα σαν κι αυτη, ηλιόλουστη, η κολλητή μου με "τραβούσε απο τα μαλλιά" για να βγω απο το σπίτι.

"Όχι και παλι οχι, Εμμα μου. Σ' αγαπάω σε εκτιμαω, αλλά μέχρι εκεί. Άσε που σε 20 λεπτα ακριβως έχω φροντιστηριο" της ξεκαθαρισα

"Βρε Ελ μου, είπαμε να διαβάσεις αλλά όχι να κλειστεις μεσα, θα τρελαθεις αν δεν βγεις λίγο έξω, να δεις τον ήλιο, το αγόρι σου, να πας προπονηση, να κανείς τέλος πάντων κάτι!" Προσπαθουσε να με πείσει η κολλητή μου.

Ήχος του κινητού μου ηχησε στο δωμάτιο και με έβγαλε απο την "δυσκολη" μου θέση. Κοίταξα την φωτισμένη οθόνη και χαμογελασα.

"Ο Πέτρος θα ειναι εδώ σε 10 λεπτά" της εξήγησα το μυνημα που μου ηρθε "δεν μου φεύγεις για να ετοιμαστω;"

"Καλά. Αλλά αύριο δεν μου την γλυτωνεις" με διαβεβαίωσε.Εκανα ενα ειρωνικό επιφώνημα και της έδειξα την πόρτα.  Έφυγε ήσυχα πετώντας μου ενα γλυκό 'τα λέμε' και μια ευχή για καλό διάβασμα.

Φορεσα, στα γρήγορα, μια λευκή μπλούζα με μπλε λεπτές οριζόντιες ριγες και ενα στενό τζιν. Έβαλα απο κάτω τα σούπερσταρ μου. Εκανα και τα μαλλια μου αλογοουρά.

"Μαμά, φεύγω, πάω στο φροντιστήριο". Ναι, όπως καταλαβατε οι γονεις μου γύρισαν μες τα κέφια και δεν μπορούσαν να κατανοήσουν τι σημαίνει Πανελλαδικές.

"Εντάξει" ήμουν έτοιμη να βγω απο την πόρτα όταν άκουσα την φωνη της, γυρισα το σωμα μου ξεφυσωντας "έχουμε να σου πούμε κάτι". Της εγνεψα και βγηκα απο το σπίτι.
Ο κρύος αέρας χτύπησε κατευθείαν στο  πρόσωπο μου.

"Πέτρο!" Σχεδόν τσιριξα. Ποσο μου είχε λείψει...

"Τι κανεις;" είπε και δημιούργησε μια είσοδο για την ζεστη αγκαλιά του. Παρόλο που ηταν Μάης, κρύο υπήρχε και μάλιστα αρκετό.

Αρχίσαμε να περπατάμε έχοντας ο Πέτρος στην μέση μου, μιλωντας και φυσικά δεν έλειπαν τα πειράγματα. Ηταν όλα όπως παλιά, μονο που είχαν μια γεύση καινούργιου, αφού μόλις πριν δυο μηνες τα ξαναφτιαξαμε.
Και σχετικα με το μυστικό του, δεν πολυασχοληθηκα τις επόμενες μέρες. Για να μην τον φέρω σε δυσκολη θέση, αλλά και επίσης δεν με ένοιαζε.

Πριν μπούμε μέσα μου έδωσε ενα σύντομο φιλί και μπήκαμε στο κτήριο.

Οι τοίχοι ηταν γκριζωποι και διάφορες παλιές φωτογραφιες  τους στόλιζαν. Η μυρωδιά διακοσμητικού χώρου πλανιόταν στον αερα και μέσα απο διαφορες πόρτες ακούγονταν καθηγητές που μιλούσαν ή μαθητές που απαντούσαν.

Τελικά, μπήκαμε σε μια αίθουσα στο τέλος του διαδρόμου. Η πόρτα ηταν σιδερένια και το πομολο πλαστικό. Σου έδεινε την αίσθηση της πορτας του Δημοτικού.
Μέσα στην αίθουσα, στην έδρα, καθόταν μια κύρια γύρω στα 40 με κουρασμένα κάστανα μάτια και μπουκλοτα κόκκινα μαλλιά, βαμμένα. Φαινόταν η μαύρη ρίγα στην χωριστρα της. Όμως φαινόταν μια πολύ ευγενικήλ γυναικα που σίγουρα θα αγαπούσε την δουλειά της. Στα θρανία κάθονταν 2-3 παιδιά που ειτε χαζευαν στο κινητό τους ειτε κοιτούσαν το κενό.

"Καλημέρα σας" μας ειπε "ονομαζομαι Αναστασία Παπαθανασίου. Εσύ πρεπει να είσαι η Έλλη Βενου - Χρυστοπουλου"

"Εμ...ναι" είπα κάπως διστακτικά μονο και μονο επειδή ήξερε και το επίθετο που δεν χρησιμοποιουσα. Είναι της μητερας μου το επίθετο.

Μετα απο το μαθημα στην αυλιτσα του Φροντιστηρίου, εμφανίστηκε ο Σπύρος, ένας συμμαθητής μου, και ήρθε κοντα μου.

"Έλλη σωστα;" με ρωτησε άνετα "είσαι πολύ όμορφη κοπελα Έλλη"

Τοτε με πλησίασε ο Πέτρος και μου είπε:
"Παμε Έλλη ΜΟΥ;" κοίταξα τον Σπύρο που είχε κοκκινησει ολόκληρος.

"Θα τα πούμε την επόμενη φορά" τον διαβεβαίωσα

Χελλοου. Ανεβασα μεγαααλο :)

Τι κάνετε; Στο επόμενο έχουμε εξελίξεις;

Τι λέτε να θέλουν οι γονείς της Ελλης να της πουν;

Ψηφιστε και σχολιαστε και θα σας στείλω ΣΟΥΒΛΑΚΙΑ. Οσα θέλετε!!! ❤

Λοιπόν σας αφηνω.

Τα λέμε στο επόμενο ζουζουνομορφιεςτουΘεουκαιλοβερςτουβιβλιου ❤

Αντίο ❤