Μαζι Σου.

Επιλογος.

Πλευρά Πέτρου.

Περπατουσα στο διάδρομο σιγά σιγά μέχρι που άκουσα την φωνη της. Φωναζε. Έκλαιγε. Και η σουβλιά στην κοιλιά μου ήρθε. Ποιος την έκανε να κλαιει;!
Ενα αγόρι αγνώστου ταυτότητας, την είχε κολλήσει στον τοιχο και την εγδυνε. Της είχε βάλει τα χέρια  πανω απο το κεφάλι της.

"Πέτρο!" Φώναξε σχεδόν ξεψυχισμενα.

"Φωναξες το αγόρι σου μωρη;" της φώναξε και της εχωσε μια κλοτσιά, εκεί που δεν έπρεπε.
Λιποθυμισε. Τοτε τον αρπαξα καο του έχωσα ενα μπουκέτο να το θυμάται. Μα αυτός δεν άργησε να ανταποκριθεί. Μου έχω μια κλωτσιά στο στομάχι.

Πλευρα Ελλης.

Μετα απο λίγο συνηλθα απο την λιποθυμία. Η σκηνή που αντικρισα μπροστά μου, ηταν σοκαριστική. Ο Πέτρος και ο Λουκας τυλιγμένοι στα αίματα.

"Τι έγινε;" προσπαθούσα να πω δυνατά, μα η φωνη μου ακούγεται σαν ψιθυρος.

"Δεν θυμάσαι τίποτα;" με ρωτησε καχύποπτα ο Λουκας

"Σαν τι;" τον ρωτησα.

"Οτι πήγε να σε βιάσει, σε κλώτσησε λιποθυμισες. Και μετα πλακωθηκαμε στο ξύλο" είπε την τελευταια φράση χαρωπα το αγόρι μου "τον διελυσα" μου συνέχισε. Μια μπουνιά προσγειώθηκε στο στομάχι του και ένας ακόμα γύρος ξύλου αρχισε.

Βριζοντουσαν και χτυπιοντουσαν.

"Σταματήστε!" Τσιριξα. Γύρισαν και οι δυο να με κοιτάξουν "Εσύ εδώ!" Είπα δείχνοντας τον Πέτρο που πρεπει να παει "Και εσύ τούβλο, μ*****σμενο! Ξεκουμπισου απο το σπίτι μου!" Του φωναξα του Λουκά. Σηκώθηκε και απείλησε τον Πέτρο λέγοντάς του:

"Εμείς οι δυο δεν τελειώσαμε, επειδή είπε η γκομενα σου να σταματήσουμε!" Είπε και αποχώρισε απο το οικισμα.

"Θέλεις να μου πεις τι έχει παιχτεί με εσάς τους δυο;"

Του αρνήθηκα του ειπα όμως, οτι κάποια στιγμη θα του το πω αλλη στιγμη.

Την επόμενη ημερα, όλα ηταν ήρεμα. Ήμασταν όλοι μαζί στο σπίτι του Στεφανου. Συζητουσαμε για το μέρος που θα περάσουμε τις καλοκαιρινές διακοπές. Κάποιοι είχαν προτείνει για Κρήτη μα η Εμμα ειπε πως θα ηταν πιο πρωτοποριακό αν πηγαίναμε στο εξωτερικο.
Είχα το ιδανικό μέρος στο μυαλό μου.

"Πάμε για λιγες μέρες Ρωμη;" ρωτησα και περίμενα να δω τις εκφράσεις τους.

"Ναι" συμφωνησαν. Κοιταξαμε για εισητήρια και ειχαμε για αύριο το πρωι τα ξημερώματα. Τα κλεισαμε και τώρα θα ηταν η ωρα να ετοιμασουμε τις βαλιτσες μας.