Baekhyun,Chanyeolun yanına gideceğini söylediğin de bende eve girmiştim.Çok yorgundum.Yaşadığım şeyler hiç kolay değildi.Benim tek istediğim kan dökülmemesiydi.Barış olsa olmaz mıydı sanki? Her iki taraf içinde en iyisi barıştı.En çokta kurtlar için.Tabi diğer vampirlerin düşüncesine göre.Benim kendi taraflarında savaşacağımı sanıyorlar.Ama ben hiçbir tarafta değilim.Savaşamam.Ne kendi türüme ne de kurtlara bunu yapamam.Ne ben Luhansız kalamam ne de bebeğim babasız.
"Bebeğim,ne düşünüyorsun?"
Luhanın sesiyle kendime gelmiştim.
"Bir şey düşünmüyorum.Sadece yorgunum Lu."
Luhan bana bakarak gülümsemiş yanıma gelerek yüzümü elleri arasına almıştı.
"Ufaklık seni fazla yoruyor galiba."
Bende gülümsemiştim.
"Babasına çekiyor galiba."
"Ya ya ben ne yaptım şimdi?"
Luhanın tatlıca itiraz etmesi beni kahkahalara boğmuştu.
"Yapma."
"Neyi yapmayayım?"
"Gülme.Kalbim için zararlı."
Luhana bu sefer utanarak bakmıştım.
"H-her neyse ben uyumaya gidiyorum."
Hızlıca merdivenlerden çıkarken Luhanın arkamdan kıkırdamasını duymuştum.###################################
Sehun merdivenlerden çıkarken gülümseyerek ona bakmıştım.Lanet olsun çok tatlıydı ya.
Telefonu alarak Chanyeolu aramıştım.
"Chan yarın sabah erkenden buraya gel.Konuşmamız gerek.Önemli."
Telefonu kapatarak bende tatlı eşimin yanına uyumaya gitmiştim.
####################################
Sabah uyandığım da yanıma baktığım da Luhanın olmadığını gördüm.Yataktan kalkarak uyku sersemi düşmemek için merdivenlerden yavaş adımlarla indim.
Alt kata indiğimde Luhanın çalışma odasından sesler geliyordu.Çalışma odasına yaklaştıkça seslerin kime ait olduğunu anlayabiliyordum.Chanyeol ve Luhan konuşuyorlardı.Tam içeri girecekken ismimin söylenmesiyle durdum.
"Yani Sehunu almaya gittiğimiz gün vampirlere saldırdığımız zaman sırf durdurmak için mi Sehunu sevdiğini söyledin."
Duyduğum şeylerle göz yaşlarım hazır beklermiş gibi akmaya başlamıştı.Kulaklarım uğulduyordu başım dönüyordu.
Daha fazla konuşulanları dinlememek için hızlıca yukarıya çıktım.###################################
Chanyeolun sorusuyla göz devirmiştim.
"Hayır Chanyeol biz Sehunla doğuştan bağlıyız.Ama onun öncesinde birlikte olduğumuz da zaten birbirimize aşıkmışız.Aşık olmasak bağ olmaz zaten.Anladın mı şimdi?"
Kafa sallayarak onaylamıştı.
"Benim de sana bir haberim var.Baekhyuna itiraf ettim ve o da bana aşıkmış.İnanabiliyor musun ya?"
Ağzı kulaklarındaydı.
"Eskiden olsa sizin aşkınız imkansız derdim.Ama şimdi demiyorum.Tebrik ederim."
"Vay vay Sehun seni baya değiştirmiş."
Sadece gülümsemekle yetinmiştim.O değilde Luhan biz be yapacağız? Savaşacak mıyız?"
"Sehundan bizim yanımızda savaşmasını isteyemeyiz.Diğer taraftada savaşacağını pek sanmıyorum.Kaldı ki savaş bebeğimize de zarar verebilir.Şuanlık en mantıklısı barış."
"Peki diğer taraf barış isteyecek mi? Sehunu yanlarına çekebilirler?"
"Sanmıyorum Chanyeol."Chanyeol gittikten sonra Sehuna bakmak için odaya çıkmıştım.Odaya girdiğim de Sehun hıçkırarak ağlıyordu.Koşarak yanına gittim.
"Sehun ne oldu? Bir yerin mi ağrıyor?"
Ellerimle yüzüne dokunduğum da ellerimi itmişti.
"Dokunma bana.Yalan mıydı her şey? Bana olan aşkın.Yalan mıydı?"
Şaşırmıştım.Nerden çıkarmıştı ki böyle bir şeyi.
"Nerden çıkardın bunu Sehun?"
"C-chanyeolla konuşuyordunuz."
Şimdi her şey anlaşılmıştı.
"Konuşmayı tamamen dinledin mi?"
Olumsuz anlamda kafasını sallamıştı.
"İlk başta öyleydi daha doğrusu ben öyle sanıyordum.Belki sana anlatmamış olabilirler ama biz doğuştan bağlıyız Sehun.İlk birlikte olduğumuzda da bağımız tamamlanmış oldu.Ama biz birbirimize aşık olmadıkça bağ tamamlanamazdı.Ben sana aşığım Sehun hemde çok fazla."
"Nerden bileceğim doğru söylediğini? Ya sana ve sürüne zarar vermemem için yalan söylüyorsan?"
"Her şeyi söyle ama Sehun aşkıma inan.Çünkü benim en çok inandığım şey sana olan aşkım."Sehun söylediklerime inanmamayı seçmiş olmuş olacak ki hızlıca kapıya yönelmişti.Kapıyı açmadan elinden tuttum ve duvara yasladım.
"Ne yapıyorsun bıraksana beni?"
İşte şimdi sinirlenmiştim.
"Asıl sen ne yapıyorsun Sehun gidecek misin?"
"Evet.Ne sandın senin gibi bir yalancının yanında kalacağımı mı?"
Sinirle kahkaha atmıştım.Sehun da korkmuş olmalı ki duvara sinmişti.
"Gitmene izin vereceğimi mi sandın Sehun? Sen benimsin.Sadace benim.Karnındaki bebekte ikimize ait.Nereye gittiğini sanıyorsun?"Sözlerimden korkmuş olmalı ki ellerini kurtararak hızlıca yatağa gidip yatmıştı.Üzgünüm meleğim.Seni yanımda tutmak için her şeyi yaparım.
####################################
"Sejon amca peki şimdi ne yapacağız? Bağ işe yaramış olmalı.Sehunı bu saatten sonra nasıl döndüreceğiz?"
"İnan bunu bende bilmiyorum Minwoo.Böyle bir şey olacağı aklımın ucundan bile geçmezdi.Tut ki bide lanet olsun ki hamile.Kendi rızasıyla asla bizim dediklerimizi yapmaz.Bebeğe zarar vermekle tehtid edicez.Bu Sehuna zara verse bile."
"Sejon amca benim görevim Sehuna zarar vermek değil korumak."
"En önemliside ne Minwoo Sehunu kendisinden bile korumak."
Bölüm hem geç geldi hemde kısa oldu.Bunun için çok özür dilerim.Telafi edicem.Ama inanın ki bunu bile zor yazdım.Yorumlarınız ve oylarınız benim için çok önemli^^
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Love Or Revenge
FanfictionLove or Revenge? Belkide aşk kazanacaktı... Ya da intikam aşkın önüne geçecekti.. Kim bilebilirdi ki? Luhanın baskın olduğu bir hikaye.