Bilgenin yanından çıktıktan sonra aklım karışmıştı.Yani ben Sehuna aşık mı olmuştum? Ve Sehunla biz bağlanmıştık bende o yüzden Sehunun delta olduğunu hissetmiştim.İşte şimdi bütün taşlar yavaş yavaş yerine oturuyordu.Sehuna bağlandığımdan dolayı ona karşı büyük bir çekim hissediyordum.Tabi bunda aşık olmamın büyük bir payı da vardı.
Kafamı dağıtmak için avlanmaya gitmiştim.Eve geldiğim de ışıkların kapalı olduğunu gördüm Sehun uyumuş olmalıydı.Sessizce eve girerek odamıza çıktım.Kapıyı açtığımda meleğimi yatakta cenin pozisyonu almış uyurken gördüm.Ses çıkarmamaya özen göstererek üzerimi değiştirdim.
Yatağa yatarak Sehuna arkasından sarıldım.Boynumu ensesine gömerek kokusunu iyice içime çektim.
"Lu..sen misin?"
"Evet,benim bebeğim."
Kafasını kaldırıp bana baktıktan sonra yeniden uyumuştu.Ben de onun kokusunu içime çekerek uykuya teslim olmuştum.##################################
Sabah gözlerimi Luhanın kolları arasında açtım.Alnına dökülen saçları elimle düzeltirken parmaklarım bir süre yüzünde oyalanmıştı.Dudakları..kirpikleri...gözleri kısaca Luhanın her yeri mükemmeldi.
Luhana bu şekilde bakarken kalbim hızlı bir şekilde atıyordu.
Ben...ben aşık olmuştum.Aşık olmamam,nefret etmem gereken kişiye vurulmuştum.
Peki şimdi ne yapacaktık? Daha doğrusu ben ne yapacaktım? Ya Luhan bana gerçekten aşık değilse? Ama tüm bu hareketleri...
Off aklım her zaman ki gibi fazlasıyla karışıktı.Neden biz düşman olmak zorundaydık ki? Niye ben deltaydım? Neden..neden benim Luhandan intikam almam gerekiyor du ki? Her şeyi boşverip,arkam da bırakıp kaçmak kurtulmak istiyordum.
"Daha fazla bakarsan yüzüm eskiyecek"
Ne yani uyanık mıydı? Tam anlamıyla rezil olmuştum.Yine yanaklarım pembeleşmeye başlamıştı.
"Ne yani işim gücüm yok seni mi izleyeceğim?"
"Yoksa başkalarını mı izlemeyi düşünüyorsun?"
"Hımm..neden olmasın ki? Dünyada birçok yakışıklı erkek var."
"Demek yakışıklı erkek..gösteririm ben sana yakışıklı erkeği."
Luhan bir anda üzerime çıkarak gıdıklamaya başlamıştı.
"L-luhan aa-hh bıraksana ya."
Gülmekten düzgünce konuşamıyordum bile.Benim kahkahalarım Luhanı da güldürmeye başlamıştı.
"Peki,benden başka erkeğe bakmayacağını söylersen bırakırım."
"Ta-tamam söyleyeceğim bı-bırak."
"Ama ben bir şey duyamadım."
"Senden başka erkeğe bakmayacağım Luhan.Dur artık."
Luhan söylediklerimle birlikte gıdıklamayı bırakmıştı.Ama hâlâ üzerimdeydi.Gülümseyerek bana baktı ve dudağıma tüy kadar hafif bir öpücük kondurdu.
"Benimde gözüm senden başkasını görmüyor Sehun.Bana ne yaptın?"
Şaşırmıştım.Luhan..o bana aşıktı.Bunu gözlerinde görmüştüm.Hissetmiştim.Hem de iliklerime kadar hissetmiştim.
Yutkunarak Luhana baktım.Yanaklarım pembelikten çıkmış renk cümbüşüne bürünmüştü.
"Ahh Sehuna yanakların.Gerçekten çok tatlısın."
"Tatlı değilim ben bir kere.Yakışıklıyım."
Luhana trip yaparak kafamı yan tarafa çevirmiştim.
"Tamam tamam.Senin dediğin gibi olsun.Hem acıktım ben kahvaltıyı dışarıda yapalım mı?"
Heyecanla yukarı doğrulduğum da Luhanla kafalarımız çarpıştı.
"Ahhhh özür dilerim Lu.Bir anda heyecanlandım.Canın yandı mı?"
Gözlerimi kocaman açarak aegolu bir şekilde Luhana baktım.Pür dikkat beni izliyordu.
"Biraz daha böyle yaparsan kahvaltı yerine seni yerim meleğim."
Meleğim? Bana meleğim dedi.Hoşuma gitmişti.
"Luhan El Dorado'ya gidelim mi? Orayı çok seviyorum."
"Sen nasıl istersen bebeğim."El Dorado.En sevdiğim mekan.Huzur bulduğum yerlerden birisi.İçerisi sade beyaz mobilyalarla dizayn edilmiş.Arka planda hafif güzel bir müzik.
Luhanla,cam tarafında olan masalardan birinde oturmuştuk.Diğerlerinden en uzak olan masa buydu.
Burnuma yemek kokuları geldikçe daha da fazla acıkıyordum.Bugünlerde iştahım fazlasıyla açılmıştı.Canım bir şeyler çekiyordu sürekli yemek yemek istiyordum.
"Nerde kaldı bu yemekler?"
"Daha geleli beş dakika oldu Sehun."
"Tamam işte bende onu diyorum koskoca beş dakika olmuş."Koskoca on dakikanın sonunda masa baştan aşağı yemeklerle dolmuştu.Bende büyük bir iştahla yemeye başlamıştım.Aslında normalde bu kadar çok yiyen bir insan değildim ama şu son günlerde fazlasıyla iştahım açılmıştı.
"Sehun,biraz yavaş ye istersen.Miden ağrıyacak."
"Ne yani lokmalarımı da mı saymaya başladın?"
İştahımın yanında alınganlığım da başlamıştı.
"Yah Sehun,ben öyle bir şey mi dedim şimdi?"
Luhanı takmayarak yemeğimi yemeye devam etmiştim.Luhan da büyük bir iç çekerek önündekilerden yemeye başlamıştı.
"Sehun,sanırım hastaneye gitmemiz gerekiyor."
Kafamı yemeklerden kaldırıp Luhana bakmaya başladım.
"Niye? Yoksa bir şey mi oldu? Bir yerin mi ağrıyor? Ama dur bi dakika biz hastaneye gidemeyiz ki?"
"Sakin ol bebeğim.Benim bir şeyim yok.Senin için gideceğiz.Ve hastanede görev yapan bizim sürüden bir doktor var."
"Neden benim için?"
"Şimdi söylemem doğru olur mu bilmiyorum.En iyisi hastaneye gidince öğrenmek."
"Luhan neler oluyor? Korkutuyorsun beni?"
"Korkacak bir şey yok.Korkma bebeğim.Sadece bana güven."
Luhan elimden tutarak kaldırmıştı beni.Arabaya binerek hastaneye sürmeye başlamıştı.Yirmi dakikadır sonuçların çıkmasını bekliyorduk.Geldiğimizden beri birçok testler yapmışlardı.Neden olduğunu bile bilmiyordum.Luhan yanımda elimi sıkıca tutmuştu.
"Xiao Sehun,doktor bey sizi bekliyor."
Luhanla birlikte ayağa kalkarak odaya girmiştik.
"Sehun bey,siz şöyle uzanın ve karnınızı açın."
Niye böyle bir şey yapıyordum ki? Luhana baktığım da kafasıyla onayladı.
Doktorun söylediğini yaparak sedyeye uzandım.Doktor yanıma gelerek karnımı açmıştı.Ve ultrason cihazıyla bakıyordu.
"Tebrik ederim hamilesiniz."
N-ne? Ne hamilesi? Luhana baktığım da gülümseyerek yanıma geliyordu.Sedyenin yanına oturdu ve ellerimi tuttu.
"Ben sizi yalnız bırakayım.Ama gitmeden önce yanıma uğrayın.Bilgilendirme yapmam gerekiyor."
Doktor odadan çıkmıştı.
"Sehun..inanabiliyor musun? Karnında ikimizin bebeği,bizim parçamız var."
Ağladığımı daha yeni farketmiştim.Ama bunlar mutluluk göz yaşlarıydı.Luhana baktığım da hâlâ gülümsüyordu.Sevinmişti galiba.
"L-luhan bu gerçek mi? Karnım da bebek mi var?"
"Evet meleğim.İkimizin bebeği."
"Lu..ne yapacağız? Babam eğer hamile olduğu mu öğrenirse.."
"Hiçbir şey olmayacak Sehun.Sonuna kadr senide bebeğimizi de koruyacağım."
Karnıma öpücük kondurmuştu.
"Şimdi doktorun yanına uğruyoruz ve evimize gidiyoruz."
Luhanı onaylayarak ayağa kalkmıştım.Yine elimi tutmuştu Luhan.
Doktorun yanına gittiğimiz de konuşmata başladı.
"Biliyorsunuz ki erkek hamileliği daha tehlikeli.Ve siz doğaüstü varlıklarsınız.Bebeğiniz de melez olduğundan daha zor olacaktır.Haftada iki defa kan içerken neredeyse her gün içmek isteyeceksiniz.Ağrılarınız olabilir.Bunun içinde hap yazdım.Bunu dışında pek önemli bir şey yok.Yeniden tebrik ederim."
"Teşekkür ederiz."
Doktoru onaylayarak hastaneden çıkmıştık.
"Hastaneleri sevmiyorum."
Luhanın aniden arkamdan sarılmasıyla şaşırmıştım.
"Sehun..teşekkür ederim.Beni kendine aşık ettiğin için.İkimizin parçasını taşıdığın için.Ben galiba sana sırılsıklam aşık oldum Sehun."
Luhanın ani itirafıyla hiç olmadığım kadar şaşırmıştım.
Bende sana aşığım demek istiyordum.Ama diyemiyordum işte.Aileme ihanet etmiş gibi hissediyordum zaten.Hiçbir şey söylemeyerek arkamı dönerek sıkıca sarıldım Luhana.
"Luhan..."
Yine ağlamaya başladım.Baya sulu göz bir insan oldum.
"Ağlama meleğim.Bundan sonra hiçbir şey için korkma.Bana güven.Ben her şeyi halledeceğim.Seni ve bebeğimizi canım pahasına koruyacağım."Umarım güzel bir bölüm olmuştur.Biraz moralim bozuk batırmış olabilirim.Vote vermeyi unutmayın^^ bol bol yorumda yapın😘😘
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Love Or Revenge
Fiksi PenggemarLove or Revenge? Belkide aşk kazanacaktı... Ya da intikam aşkın önüne geçecekti.. Kim bilebilirdi ki? Luhanın baskın olduğu bir hikaye.