Love Or Revenge

Aile (Final)

7 ay sonra~Yazarın Ağzından

Zaman küçük olanın beklediğinden daha çok çabuk geçmişti.Ortalıklarda karnı burnun da geziyordu.Doğuma da çok az kalmıştı zaten.

Sehun kocasının kucağına oturmuş birlikte film izliyorlardı.
Küçük olan Luhanla kenetli olan ellerine bakarak gülümsemişti.Her şey çok çabuk gelişmişti.Çok şeyde yaşamışlardı.Ama her şey artık yavaş yavaş düzene oturmaya başlamıştı.

Öncelikle kurtlar ve vampirler arasında barış sağlanmıştı.Her ne kadar zorlada olsa.Birkaç vampir dışında herkes bu barışa çok sevinmişti.Nihayetin de artık kan dökülmeyecekti.

Sejon da artık eskisinden biraz daha iyiydi.İyi olmaya çalışıyordu yani.Baekhyun ve Chanyeol ise iki ay önce evlenmişlerdi.Birbirlerine sırılsıklam aşıkken ne gerek vardı ki ayrı durmaya.Diğerleri ise sevdikleriyle aynı evlere taşınmışlardı.Onlarda yakın da evlenmeyi düşünüyorlardı.

Sehun bunları düşünürken karnına ağrı saplanmasıyla ağzından küçük bir çığlık çıkarmıştı.
"L-luhan karnım."
Luhan,Sehunun acı çektiğini görmesiyle fazlasıyla panik yapmıştı.Kalbine saplanan ağrı da cabasıydı.
"Se-sehun iyi misin? Karnına noldu? Hemen hastaneye gidelim."
Küçük beden ağrısına rağmen kocasına büyük bir göz devirme vermişti.Doğuruyordu işte ne diye anlamıyordu?
"Yah LUHAN DOĞURUYORUM!!"
Luhan daha da fazla paniklemişti.Eli ayağına dolaşmıştı.
"Sehun şimdi sakin ol.YADA OLMA!Derin derin nefes al.AL VER.BURNUNDAN AL AĞZINDAN VER."
"NİYE BAĞIRIYORSUN BE?!!"
"SENDE BAĞIRIYORSUN."
"DOĞURUYORUM DİYORUM SANA.HASTANEYE GİDELİM!!"

Luhan panikten ne yapacağını şaşırmıştı.
"Hastane doğru hastane."
Luhan,Sehunu gelin tarzında kucağına alarak koşarak evin önündeki arabasına bindirmişti.

Hastaneye geldiklerinde Luhan doktorları çağırarak küçüğünü sedyeye almışlardı.Sehunun çığlıkları çok fazlaydı.Sehun acı çekerken aynı zamanda Luhan da acı çekiyordu.Luhan eşi doğumhaneye giderken elini tutuyordu.

"Bebeğim sakin ol tamam mı?"
"S-SAKİN OL MU? NASIL SAKİN OLAYIM? KOLAYSA SEN DOĞUR!!HATTA GEL SEN DOĞUR YA BEN NİYE DOĞURUYORUM!!"
"Sehun bak sakin ol meleğim.Sen çok güçlüsün.Dayanırsın."
Sehunu içeriye aldıklarında Luhan kapanan kapıyla gidip koltuklara oturmuştu.Çok fazla heyecanlıydı,korkuyordu ve acıda çekiyordu.Sehunun acısını o da hissediyordu.Aşık olduğu kişiydi.Bağlılardı sonuçta.

Luhan daha fazla tek başına bekleyemeyeceğini anladığında Chanyeolu arayıp Sehunun doğum yaptığını söylemişti.Baekhyunun çığlığı hâlâ kulaklarındaydı.

Yarım saat olmuştu Sehundan hâlâ bir haber yoktu.Arkadaşları ve Sehunun da arkadaşları gelmişti.Baekhyun da geldiğinden beri dayı olacağı için çok heyecanlı olduğundan bahsediyordu.Hoş Luhan pek dinlemiyordu.İçeride ki eşinden başka bir şey düşünemiyordu.

Üç saatin sonunda doktor içeriden çıkmıştı.Hiç girdiği gibi değildi ama.Resmen doktorun üzerinden tır geçmiş gibiydi.
Luhan eşinin ve bebeğinin durumunu öğrenmek için doktorun yanına gitmişti hemen.
"Doktor bey eşim ve bebeğim nasıl?"
"İkiside gayet iyi.Oğlunuz çok sağlıklı bir bebek olarak dünyaya geldi.Ama girdiğim en zorlu doğumdu.Eşiniz ben ve arkadaşlarımın psikolojisini çökertti.Hayatımızda hiç duymadığımız küfürleri duyduk."
Luhan duyduklarıyla gülmeye başlamıştı.
"Peki eşimi görebilir miyim?"
"Tabi ki normal odaya aldık."

Luhan,meleğinin odasına girdiğinde Sehunu yatakta bitkin bir şekilde uzanırken buldu.Çok yorgun gözüküyordu.
"Lu.."
Sehun dolu gözleriyle eşine bakmıştı.Büyük olan eşini kolları arasına alarak sımsıkı sarıldı.
"Meleğim.."
"Luhan bebeğimizi gördün mü?"
"Hayır meleğim oğlumuzu getirecekler birazdan."