Saat 22.00'da yeni bölüm gelecek.
•Beren
2 Hafta Sonra
Kulaklıklarımı kulağıma takıp köpüklü küvetin içine girdim.Başımı arkaya yaslayıp gözlerimi kapattığımda şu son iki haftayı düşünmeye başladım.
Ela arabanın önünden çekildiğinde Bora hızla okuldan uzaklaşmış ve beni evime bırakmıştı.Yolda tek kelime etmeden sürmüştü arabayı ve bu da beni germişti.
Sonraki günlerdeyse Ela yanımıza hiç uğramamış ve başka kişilerle takılmıştı ama gözü hep bizdeydi.Ela'nın bu davranışları Bora'yla ikimizi gerdiğinden son zamanlarda kavga eder olmuştuk.
Şu son iki gündür ise konuşmuyorduk.Okula otobüsle gidip dönüyordum ve okulda arada Ela'yla Bora'yı konuşurken görüyordum.
Kulaklıklarımı çıkarıp küvetten çıktım.Havluyu vücuduma sarıp banyodan çıkacakken aynanın üzerine yapıştırılmış bir kağıt gördüm.
Bora'dan ayrıl yoksa bu sefer acımam!
-E
Hızla banyodan çıkıp üzerimi değiştirdim ve pencereden aşağıya baktım.Ela karşı kaldırımda oturmuş bana bakıyordu.
Merdivenlerden inip kapıyı açacakken salonda annemi yarı baygın bir şekilde yerde yatarken gördüm.
"Anne!" diye bağırdım.Hemen yanına koşup nabzını ölçtüm daha sonra kolonya getirip uyandırmaya çalıştım.Boynunun arkasında bir şişlik vardı.Bayıltmış olmalıydı.
Annem gözlerini aralayınca rahatladım.Ama rahatlamam uzun sürmedi çünkü dışarda hala Ela'nın olduğunu biliyordum.Annemi koltuğa geçmesine yardım edip dışarı çıktığımda Ela'nın az önceki yerde olmadığını gördüm.Sokağın sağ ve sol taraflarına baktım ama gitmişti.
•
Çimlere oturup bağdaş kurduğumda çok geçmeden Bora yanıma geldi ve karşıma oturdu.
"Beren,kaç gündür konuşmuyoruz."
"Ayrılmak istiyorum."diye aniden söyleyince Bora geri çekildi.Yüzündeki hayal kırıklığı üzülmeme sebep olsa da annemi bir daha öyle görmeye dayanamazdım.
"Ne neden?" Bora sorularını ard arda sıralarken gözlerimi kapattım ve o sırada bir damla yaş yanağıma aktı.
"Lütfen ısrar etme,bunu konuşmak istemiyorum."
Bir şey söylemesine fırsat vermeden ayağa kalktım ve kızlar tuvaletine koşarken birisine çarptım.Ağlamam gittikçe hızlandığında çarptığım kişiyi görememiştim.
"İyi misin?"diye sordu bir erkek sesi.
"Sence ordan bakılınca mutlu gibi mi görünüyorum!"diye bağırdım.
Beni kolumdan tuttu ve bir yere doğru sürüklemeye başladığında kolumu kurtarmaya çalıştım ama bu imkansızdı.Boşta kalan elimle gözlerimdeki yaşları sildim ve beni nereye götürdüğüne baktım.
Okulun arka tarafına gelmiştik.Burada kimse yoktu.Bu yüzden gözyaşlarımı saldım.
"Lütfen ağlama,senin ismin nedir?"diye sorduğunda "Beren."diye cevapladım."Bende Mert."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İlk ve Son ⭐️(Siyah Ruj'un devam hikayesi)
Chick-Lit"Rujsuz olman sana Siyah dememe engel değil."
