Doktor gözlerime ışık tuttuğunda acıyla kıvrandım.Işık gözümü yakmıştı.Sonrasındaysa elleri işini biliyormuşçasına karnımı yoğurdu.Çok fazla sıktığı için ağzımdan bir inilti kaçtı.Doktor,"Kendini kasma."dediğinde ona lanetler okudum.Hem karnımı hamur gibi yoğuruyordu hem de bana kasma diyordu,sen kasma!
Elindeki beyaz doktor eldivenlerini çıkarıp çöpe attı daha sonra telaşla bekleyen anneme ve babama döndü.Bora,dışarıda bekliyordu çünkü babam öyle istemişti.
"Kırılması veya iç kanaması yok.Siz daha önceden burada psikoloji katına uğramıştınız sanırım..." diyerek elindeki notları karıştırdı,"Semra hanıma girmişsiniz.Şimdi sizi ona yönelteceğim."dedi.
Vücut ısımdan dolayı ısınan sedyeden kalktım ve üzerimi düzelttim.Annem ve babam doktorla konuşmaya devam ederken dışarı çıktım.Bora,koltuklardan birinde oturmuş gözlerini kapatmıştı.Yanına gidip elimle saçını bozduğumda bana baktı.
"Doktor ne dedi?"diye sordu.
Yanındaki boş koltuğa oturup bacak bacak üstüne attım."Sana daha önceden anlattığım olayın aynısını yaşadım,Bora.Tek fark bu seferki kadındı ve daha sıcakkanlıydı."
Aklıma bir saat öncesini getirince içim ürperdi.
Kadın arabadan inip bana hızla yaklaştı.O sırada ben arabanın karnıma değen kısmına bakıyordum.Araba bana değdiğinde hafifçe arkaya sendelemiştim.Bora ve annem bana daha yakın olduğundan önce onlar yanıma gelmişti.Babamsa koşarak geldi ve kadına "Görmüyor musun,eziyordun kızımı?!"diye sataşmaya başladı.
Kadın babamı umursamadan bana yaklaşıp "İyi misin?"diye sordu.Kafamı salladığımda "Çok üzgünüm,be-ben çekilirsin sanmıştım."dedi."Önemli değil."diyerek etrafıma bakındım.Herkes bize bakıyordu.Kapıların yanında duran bir polis bize doğru gelirken annem bavullarımı toplayıp Bora'nın arabasına geri koydu.
"Onu doktora götürmeliyiz Talha,iyi değil."
Annem ve babam doktorun odasından çıktıklarında Bora'yla ayağa kalktık.Babam,"Benim acil bir işim çıktı,kızım."dedikten sonra beni yanağımdan öptü-her ne kadar ben geriye doğru çekilsemde- ardından asansörlere doğru yol aldı.
"Baba!"diye seslendim.Durup bana baktığında"Mümkünse bir daha gelme.Sana ihtiyacım yok."dedim.Derin bir nefes alıp yoluna devam ettiğinde bizde merdivenlerden iki kat çıkıp isimliğinde Semra yazan kapıyı çaldık.İçeriden aşina olduğum bir ses "Girin."dediğinde annemle Bora'ya bakıp "Siz burada kalın."dedim.
Kapıyı arkamdan kapatıp doktorun karşısında ki uzun kanepeye yattım."Hoşgeldin Beren."dedi doktor,gülümseyerek."Durumdan haberim var.Bana anlatmak isteyeceğin başka şeylerde vardır umarım?" Çekmecesinden kağıt ve kalem çıkardı ve beklentiyle yüzüme baktı.Yüzümü duvara çevirip her şeyi anlattım;kabuslarımı,iki kez yaşadığım arabanın önünde kalma olayını...
•Bora
Sevgi teyze koltuklardan birine çöktüğünde onun yanındaki koltuğa oturdum.Yüzündeki ifadeden korktuğunu anlamıştım.En kötüsüyse onu sakinleştirmek için ne yapacağımı bilemez oluşumdu.Bir anda bana dönünce düşüncelerimden sıyrıldım.
"Sen çok iyi bir çocuksun Bora."dediğinde gözyaşlarımı bırakmamak için direndim.Maalesefki burcumun özelliklerini taşıyordum ve bundan nefret ediyordum.
"İlerde evlenecek olursanız sizi destekliyorum,Talha amcanı merak etme.O sadece biraz.."uygun kelimeyi sonunda bulup"...eski kafalı."dedi ve gülümsedi.
"Beren,seni seviyor.Sende onu seviyorsun.Aranızda ki çekim çok güzel,bunu sen bize ilk geldiğin gün hissetmiştim.Ne olursa olsun onu hep koruyacağına söz ver."
Sevgi teyzenin yaptığı bu duygulu konuşma benim daha da duygusallaşmama neden olmuştu.Gözümden akan gözyaşını umursamadan "Söz."dedim.
Bu sırada Beren çıktı ve iki elini beline koyarak "Şurada iki dakika yoktum,duygusallaşmada tavan yapmışsınız resmen!"diyerek birazda olsa gülmemize sebep olmuştu.
"Anne,doktor seni çağırıyor."
Sevgi teyze çantasını omzuna atıp doktorun odasına girdi.Bu sırada Beren boşalan koltuğa oturup başını omzuma koydu.Ona orada ne konuştunu sormak istiyordum fakat vazgeçtim.İstediği zaman bana anlatabilirdi.Ona her zaman sonsuz bir güvenim vardı.
"Bugün üniversiteyi ilk kez astık,bence bunu kutlamalıyız."dediği şeye güldüm.
"Yarın ilk iş sınıftakilerden notları almalıyız."dediğimde bana baktı."Yarın tatil,ama illa okula gidip boş boş sırada oturucam diyorsan...."
"Yarın bir şeyler yapalım."dedim.Elimi tutup koridorun sonuna baktı.Onu böyle izlemekten hoşlanıyordum.Bir şeylere olan tepkisini görmek beni meraklandırıyordu.
Sevgi teyze doktorun odasından çıktığında yüzü pek gülmüyordu ama Beren ona bakınca hemen gülümsedi.Beren'le ayağa kalkıp hep beraber asansöre doğru yürüdük.
"Bora,yarın aileni akşam yemeğine davet ediyorum."diyen Sevgi teyzeye baktım.Beren de benim kadar şaşırmıştı.Asansör bulunduğumuz kata geldiğine dair ses çıkardığında içeriye geçtik.
"Yarın akşam epey bir eğleneceğiz."diye mırıldandığımda Beren bana baktı."Yarın diyorum,çok güzel bir gün olacak."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İlk ve Son ⭐️(Siyah Ruj'un devam hikayesi)
Chick-Lit"Rujsuz olman sana Siyah dememe engel değil."
