Bu bir devam hikayesidir.Bu hikayeyi okumadan önce Siyah Ruj'u okumanızı tavsiye ederim.
Rüzgar saçlarımızı savuruyordu.Bora'ya olabildiğince sıkı sıkı sarıldım ve anın tadını çıkardım.Başım biraz ağrıyordu.Kazadan beri bir sürü yoldan geçmiştim.Ameliyatlar,fizik tedaviler,psikolojik tedaviler,Bora tedavileri...
Bora tedavilerini hatırlayınca gülümsedim.
Bora ben hastanedeyken her gün yanıma gelmişti ve yanında gelirken bir sürü değişik,daha önce hiç görmediğim oyunlar getirmişti.Daha sonra da bu olaya Bora tedavisi demişti.
Ona sarılırken cebimdeki sertliği hissettim.
Ruj.
Bora'dan ayrılıp cebimdeki ruju çıkardım.Bora beni izliyordu.Birazdan yapacak olduğum şey için beni destekliyordu gözleri.Rujun kapağını çıkarttım ve rengine baktım.Siyah olan rujum o kadar azalmıştı ki...Bir hafta dayanmazdı.Kapağını kapatıp denize doğru baktım.
"Artık,bu aptal ruja ihtiyacım yok."
Bora "Hiçbir zaman olmadı ki."dediğinde mahcup bir şekilde ona baktım.Sanki beni öpmek istiyordu ama kendini tutuyor gibiydi.
Elimdeki ruja son bir kez baktım ve onu denizin karanlık sularına gönderdim.Deniz ruju içine hapsettiğinde gözlerimi kapattım ve Bora'ya tekrar sarıldım.
"Benim ihtiyacım olan tek şey sensin."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İlk ve Son ⭐️(Siyah Ruj'un devam hikayesi)
Genç Kız Edebiyatı"Rujsuz olman sana Siyah dememe engel değil."
