loverboys

13

ik word wakker in de hoek, shitt ik hoopte dat het gewoon een nare droom was.. maar helaas het is true. op de gangen hoor ik twee stemmen, de ene is jelle dat is duidelijk te horen, hij klinkt boos en helemaal overstuur. de andere stem komt echt heel erg bekend voor maar ik kan het geen plaats geven.

dan word de deur heel hard open gegooit, er komt een man binnen, zijn lichaamsbouw lijkt een beetje op de andere mannen, maar toch herken ik ze er niet in. hij heeft een muts over zijn hoofd getrokken, er zitten wel gaten in voor de ogen maar daaronder zit een panty, hij probeerd zich echt te verbergen. ik herken zijn lichaamsbouw maar kan het helemaal niet plaatsen net als die stem op de gang van net. deze man zegt helemaal niks. ik weet niet goed of ik iets moet zeggen of stil moet blijven.

de man komt steeds dichterbij en pakt mij heel hard bij mijn arm en trekt me omhoog. ik schreeuw dat het pijn doet maar de man pak me alleen maar harder vast.

ik word mee nar buiten getrokken naar een donkere hal, daar staat een grote man en fluisterd "het duurd maar even boo".  wat zou hij bedoelen.. aan het eind van de donkere hal staat een deur open en er schijnt licht door de deur, het is duidelijk dat de man mij daar naar toe brengt. 

in de deuropening word ik eindelijk los gelaten, na een harde duw in me rug word de deur achter me dicht gertrokken. in de kamer staat een heel groot bed en een stoel, op het randje van het bed zit een man. hij heeft een muts over zijn hoofd, een korte broek en een wit shirtje aan. "wat moet je?" vraag ik stoer, ik wil niet laten merken dat ik bang voor hem ben. "ik zal lief voor je zijn"zegt de man zwoel. ik blijf koel bij de deur staan, die man spoort niet.. "doe niet zo stoer en laat me gaan mafkees" zeg ik net te stoer. nu is de man niet meer zo rustig en loopt woedend naar mij toe. ik voel zijn handen om mijn nek gedraaid, zijn vingers knijpen steeds net iets harder. " jij doet wat ik zeg? " zegt hij.. even blijft het stil. "BEGREPEN" schreeuwd hij nadat ik niet reageer, ik krijg steeds minder lucht. voorzichtig knik ik tegen mijn zin in. hij laat me los maar het voeld of zijn handen nog steeds om mijn nek gedraaid zitten. 

na een harde duw beland ik op het bed, de man buigt over mij heen en begind mij uit tekleden. eerst schreeuw ik, maar dat grijpt hij mij vast en haalt uit om te slaan. uit paniek begin ik te huilen. ik mag niet huilen ik moet niet laten zien dat ik bang ben. hoe hard ik ook probeer ik kan mijn tranen niet in houden. ik lig nu helemaal naakt op bed en hij is ook bijna naakt, ik voel zijn vieze handen overal over mijn lijf. 

er word op de deur geklopt en de man roept ja, nu komen de twee mannen van het begin binnen. eentje geeft mij iets in een zakje, ik heb echt geen idee wat het zou moeten zijn, ja tuurlijk drugs.. maar wat voor. "dat maakt het ook makkelijker voor jou beauty" zegt de man zwoel. ergens denk ik dat het jelle is door het woord beauty maar ik weet wel beter. toch neem ik het spul wel in, en ik word zwart voor mijn ogen..

als ik weer wakker word lig ik alleen in de kamer. ik zie mijn kledingstukken overal om mij heen liggen, snel verzammelijk al mijn spullen bij elkaar en kleed me aan voordat de mannen terug komen. eenmaal aangekleed begin ik op de deur te slaan. ik heb geen idee hoelang ik weg ben geweest, dat zal zeker door dat spul van dat zakje komen. wat er is gebeurd is kan ik zelf ook wel invullen. een grote man slaat de deur open. hij brengt me weer terug naar mijn oude zwarte kamertje.

als ik daar binnen kom ligen er twee droge boterhammen en een kan water, ook ligt er een briefje bij. er zijn stukjes van de krant op geplakt en ze vormen een brief. 

linda.

dit zal je leren..

hoer!

op de achterkant staat geschreven met een bekend handschrift het is niet wat het lijkt.. het is duidelijk jelle's handschrift. wat een sukkel, hoezo niet wat het lijkt? waar zou het op moeten lijken dan.. ondanks dat ik al die tijd honger had heb ik nu al helemaal geen zin meer in eten.

hoe kan jelle mij dit aan doen?