loverboys

29

ik zet een stap naar achteren en check voor de 100ste keer of de klok nu wel recht hangt. tevreden kijk ik om me heen. een kleine ruimte met moderne meubels en veel gezelligheid. op de kast staat een foto van lisa met een kaarsje ervoor. elke dag kijk ik even naar die foto, haar ouders komen nog steeds een keer per week langs. ook haar beste vriendin is hier een paar keer geweest, maar dat verwaterd toch.

het is een grappig feit nu de buren van mijn ouders te zijn. jelle heeft zelf een huisje gekocht, hij wilde niet terug naar huis dat zou elke keer een uur reizen zijn om samen te kunnen zijn. ookal had zijn tante gezegd dat hij zo lang mocht blijven als hij wil weet jelle ook dat dat niet kan, en besloot de stap te maken. ook is hij begonnen met een opleiding en werkt 4 dagen in de week.

heel de situatie heeft ons een stuk volwassener gemaakt, maar ik denk niet dat ik dat erg vind.

wesley ontkende in het begin alles maar naar de arrestratie stappelde het bewijs zich op en welsey bekende al snel alles. ik had eerlijk gezegd ook nooit verwacht dat het wesley zou zijn. na twee jaar ineens zoiets. mij ouders zijn nog steeds boos en ze voelen zich schuldig, ik heb het nu wel achter me gelaten. ik weet dat wesley en heel de bende vast zitten en niets meer kunnen doen. naar een aantal gesprekken op het bureua en de laatste onderzoeken heb ik niet gekozen voor maatschappelijk werk, het is goed zo.

ik ben gelukkig zo..