loverboys

20

als we net de grens over rijden, wrijft jelle over mijn knie." ik weet dat het moeilijk is maar probeer te ontspannen je bent op vakantie " zegt hij. even hoor ik het lieve weer in zijn stem. nu pas durf ik te vragen waarom we zo ver zijn en waarom hij dit allemaal heeft gedaan. "het is allemaal niet wat het lijkt, maar nu ga ik voor je zorgen" zegt hij stug. "waarom ik" fluister ik zacht. nu zegt jelle niks en legt alleen zijn hand op mijn knie.

bij alles wat we doen kijkt jelle wel honderd keer achterom. ik vertrouw het allemaal niet.

als ik wakker word hoor ik jelle voor de tent en hij huilt. als ik door de opening kijk staat er een man met een geweer. jelle smeekt maar de man blijft alleen mijn naam herhalen.

jelle heeft hier echt niks mee te maken. het briefje en de ruzies op de gang vallen op zn plaats.

als de man de tent in kijkt ziet hij mij zitten en stormt naar mij toe. hij richt het pistool op mijn hoofd. " ik ben vergeten of ik het geladen heb of niet, even testen?" zegt de man lachend. "meisjes die niet willen luisteren kunnen wij niet gebruiken op deze wereld" zegt hij terwijl hij zijn vinger op de trekker plaatst. "neeee!!!" schreeuwd jelle. dan word ik een grote auto in geduwd. de man loopt weer weg. als ik al een kwartier alleen in de auto zit hoor ik een schot. nog geen minuut later zit de man achter het stuur en scheurd weg. ik schreeuw al een uur lang dat ik moet plassen, maar de man reageert helemaal niet.  "ik plas gewoon in mijn broek hoor" gil ik. weer reageert de man niet. na een half uur gillen en roepen stopt de auto en komt de man bij mij zitten met een soort dokters koffertje.  ik kijk hem vragend aan. "dit doet maar heel even pijn" zegt de man lachend. " ik wil naar jelle toe" fluister in zacht. de man lacht erg hard terwijl hij naar mijn ader zoekt, al snel voel ik een naald in mijn arm en nog geen minuut later word alles zwart voor mijn ogen...