loverboys

19

als heel het publiek omdraaid zie ik jelle in de deur opening staan. hij is enorm woedend ik begin te huilen loop schreeuwend op hem af. ik probeer hem.te slaan maar net voor ik hem raak pakt hij mij bij mijn arm. zijn hand voelt meteen vertrouwd en zacht aan, dit mag ik helemaal niet voelen bij zijn arm.

terwijl jelle mij naar buiten begeleid zie ik dat hij ook huilt.  ik snap er helemaal niks meer van. dan word ik in een grote auto geduwd maar het is niet zijn bmw. in de auto blijft jelle mij aankijken en huilen. " je bent zooo mooi! mijn beauty" herhaald hij steeds. na een tijdje weet ik het zeker, we rijden helemaal niet terug naar dat huisje. naar een paar zie ik de grens van Duitsland. 

als ik wakker schiet zit ik nog steeds in de auto nu zien we al de grens van Zwitserland.  ik kijk jelle vragend aan. "het komt goed schatje, ik breng je naar een plek waar ze niet meer aan je zitten" zegt hij vastberaden. een warme plaats vult hij aan. als we even stoppen bij een bezine pomp kijkt jelle steeds angstig om zich heen. ik ben nog steeds niet helemaal bewust van wat er nu allemaal gebeurd.

als we daar iets zitten te eten, lijkt het net even of er niks gebeurd is. we praten gezellig hij noemt mij zijn meisje. dan geeft hij mij een pakje. als ik het geopend heb haal ik er een mobiel uit. " ik weet dat het niet die van jou is, maar ik wil je graag leuke dingen kunnen smsen" zegt hij blozend. als ik de telefoon opstart staat zijn nummer er al in onder de naam 'prince'.

maar ook dan moeten we weer verder rijden.

nog een paar uur later en veel leuke gesprekken zie ik een bordje. ik kijk jelle vragend aan...

"hongarije?!" zeg ik verbaast....