Chapter:1 Espace from the planet earth

66 0 0
                                    

Chapter1:Escape from the planet earth

(Stacie Pov)

It's a fine moring but, for me it's not and why? It's because my father are finding me now, because he's going to send me to the far far away that which I don't like. I don't want to leave my sister here. Siya na nga lang ang kakampi ko tapos ilalayo pa nila ako sa kany
a. Palabas na ako ng Starbucks ng bigla ako hilahin ni kuya sa palapulsuhan ko. "Hey brother, what's wrong with you?"

"We have to go home now."

"No! I don't want to go home! Just let go of my hands kuya!" Pagpupumiglas ko.

"Stacie, why don't you accept what dad---" Before he continue what his going to say I cut him off. "Do you want me to go?" I ask straightly.

"Yes, because---" for the second time I cut him off again. "Dahil ba masyado na akong matigas kuya.?"

"No, of course not. It's for your own sake naman eh."

"Shucks kuya! It's for my own sake!?.. Eh malalayo nga ako sa inyo diba? Yun ba yung tama kuya!?"

"Kailangan mong gawin to Stacie."

"Ayaw ko kuya!" Madiing sabi ko sabay hila ng kamay ko ng pagkalakaslakas, tumakbo naman ako palayo sa kuya ko."Stacie!! " I don't take a look on my brother.

~Boracay~

Hayy salamat.! Nakarating din sa wakas. Akala ko kasi di na ako makakalayo sa kuya ko, mabuti na nga lang malakas akong tumakbo kahit papano. Tumuloy na ako sa villa na pag iistiyan ko dito sa boracay resort. Humiga naman ako at natulog inistress kasi ako ni kuya kanina eh... Nagising ako ng tumunog ang phone ko, agad ko naman itong inabot sa side table at sinagot ito ng di tinitingnan ang caller.

(Yes hello?)

(Where the hell are you Stacie?! Kanina pa nag aalala sina dad at kuya sayo.. Asan ka ba ngayon?!)

Nagulat ako ng marinig ang boses ni ate. (I'm sorry ate but, I can't tell you where am I right now.)

(Stacie, listen okay I wanted to help you, hindi ako payag na ipadala ka ni dad sa korea. Ikaw na nga lang yung li'l sis ko tapos ilalayo ka pa nya samin.)

Sinugaling ka ate, baka hinuhuli niyo lang ako eh.. Gusto kong sabihin kay ate yan pero minabuti ko na lang na ibahin ang linya ko. (Baka pinagtutulungan niyo lang ako hah)

(Of course not! Ibahin mo ako sa kanila Stacie, we're close right.? Aren't we?)

Tama si ate masyado kaming close sa isa't isa, parang bestfriend kumbaga. (Promise?)

(I promise.)

(Nasa boracay po ako ngayon.)

(Really?!)

Parang nagulat ata sya. (Oo nga)

(Nasa bora din ako ngayon, uhm magkita na lang tayo sa resto now.)

(Sige, po maghahanda lang ako.)

(Okay bye.) Then I hung up.

Naghanda na ako, para mapuntahan si ate, napatingin naman ako sa wall clock. Alasais na pala ang tagal din pala ng tulog ko. Nang matapos ako lumabas na ako para puntahan si ate.

~Resto~

Nang makaabot na ako sa lugar na pagkikitaan nami ni ate hinanap ko ka agad ito, sakto namang nakita ko sya sa isang sulok habang nagtetext siguro.?

"Ate." Bungad ko sa kanya ng makalapit ako. Umangat ang ulo nito para makita ako.

"Stacie." Nagulat yata sya sa pagdating ko.

"Maupo ka." Umupo naman ako sa harap nito.

"Sino pong katext nyo."

"A-ah... mga kaibigan ko."

"Nandito sila?"

"Oo, kaso humiwalay muna ako sa kanila para makita ka ngayon."

"Eh bakit di mo na lang sila papuntahin dito."

"Gusto pa kasi nilang maglibot-libot eh. Umorder na muna tayo Stacie." Umorder naman kami ni ate ng food maya-maya pa ay dumating na ito at nag simula na kaming kumain habang nagkwekwentuhan.

"Kailan pa kayo dito ate?"

"Nung isang araw pa."

"Ahh."

"Nga pala Stacie, ayaw mo ba talagang pumunta ng korea.?"

"Ate naman eh, ayaw ko nga bakit ba gusto nyo talaga akong umalis."

"Wala lang, baka kasi may reason talaga kaya gusto kang ipadala ni daddy sa korea kasi dun mo makikita yung happily ever after forever mo."

"Ang sabihin mo ayaw nya na sakin." Sarkastikong sagot ko.

"Ano ka ba hindi no, alam mo kahit strict si daddy mahal tayo nyan."

"Kung mahal nya tayo dapat may oras sya satin."

"Busy nga sya diba."

"Kahit gaano pa sya busy basta mahal nya tayo, gagawa sya ng paraan para makasama tayo." Natahimik naman si ate sa sagot ko.

"Bilisan mo dyan dun ka na lang sa room ko matulog ngayong gabi." Nang matapos kaming kumain dumiretso na kami sa kwarto ni ate.

"Hahanapin ko na muna yung mga kaibigan ko, dito ka na lang muna." Di na ko hinintay ni ate na makasagot dahil umalis na ito. Since nakuha ko naman yung mga gamit ko naligo na lang ako at natulog.

~Morning~

Nagising ako ng wala si ate sa tabi ko. 'Saan naman kaya yun?' Bumangon ako sa kama at pumunta ng sala. Kaso ng makita kong nandun si kuya bumalik ako sa kwarto, kaso hinarangan kaagad ni kuya yung pintuan.

"What are you doing here?"

"Picking you up."

"Hindi ako sasama sayo." Umalis naman ako sa harap nya kaso pinigilan nya ako.

"Ano ba kuya let go of my hands!"

"I'm sorry Stacie, napag utusan lang ni dad." Napatingin naman ako kay ate na ngayon ay naka yuko lang, naguilty siguro sya sa ginawa nya, pero dapat lang.. Sinungaling.

"Sinungaling! Akala ko kakampi kita! Di pala mag sama kayong tatlo!" Paglabas namin ng villa may mga bodyguard na nasa labas. Nagdala talaga sila ng resbak huh. Boung byahe walang nag sasalita hanggang sa umabot kami sa maynila.

******************************

A/N: Annyeong readers, sana suportahan nyo tung story ko kahit di masyadong maganda. I just write this lang naman for fun and past time, but anyway still support it by commenting, voting, and sharing.. Kamsahamnid!:)

*Saranghae*

-Love SH

Exo's HousemaidWhere stories live. Discover now