18' imden Sonra Ben

Bölüm 1

Bu hikaye benim en yeni hikayem. Sizler için yeni yazmaya başladım. Bu hikaye bir genç kızın üniversite hayatında geçen gizenli ve doğa üstü hikayeleri anlatıyor. İyi okumalar. Umarım beğenirsiniz. Lütfen yorum da yapın. Benim için yorumlarınız önemli.

'' Kaç Caroline kaç !!! '' Aslında her şey geçen hafta başlamıştı . En iyisi ben en baştan anlatmaya başlayayım . Ben Alexandra . Caroline ise benim en yakın arkadaşımdır . Onunla kendimizi bildik bileli beraberiz . Yani tam olarak on sekiz yıl . Olayların gerçekleştiği gün ise tam benim doğum günüm . Ancak ben size bir hafta öncesinden anlatmaya başlayacağım .

Tam bir hafta önce sabah saat yedi de .

'' Alo Caroline geliyorsun değil mi ? ''

'' Birazcık gecikebilirim. ''

'' Neden ? Ne oldu ? Yoksa - ''

'' Evet. Evet yine Scott. ''

'' Bu sefer ne diyor ? Hala aynı yalanlar mı ? '' Scott Caroline ' nın eski erkek arkadaşı ancak onun peşini hala bırakmıyor . Sürekli yolunu kesip duruyor . Caroline ondan onu aldattığı için ayrılmıştı.

'' Gelince anlatırım . Şu an kurtulmaya çalışıyorum . En kısa zamanda yanındayım Alex . Görüşürüz. ''

'' Pekala öyle olsun görüşürüz. ''

Yüksek sesle müzik dinlemeyi sevdiğim için radyoyu açıp sesi olabildiğince açtım . Karnımın acıktığını hissederek aşağıya kattaki mutfağıma gittim . Müziğin sesi aşağıya kadar geliyordu aslında bu benim pek de alışık olmadığım bir durum değildi . Ben bunu daima yapardım . Aşağıda kendime bir sandiviç hazırlayarak yukarıya tekrar çıktım çıktığımda telefonum aklıma gelmişti aşağıya inerken onu yatağın üstünde bırakmıştım . Birisinin arayıp aramadığına bakmak için elime aldığımda müzik kolonları birden patladı . Etrafta negatif bir hava vardı . Yolunda gitmeyen bir şeylerin olduğu açıktı . Telefonuma baktığımda Caroline ' dan dört cevapsız arama vardı . Acaba ne olmuştu ? Endişelenmeye başlamıştım . Hemen onu aradım ama telefonunu açmıyordu . Gerçekten korkmuştum .Endişe içinde odada dolanırken birden kapını sesiyle irkildim . Koşar adımlarla kapıya ilerledim açtığımda karşımda Caroline vardı . Kendimi tutamadan boynuna atıldım . Şaşırmışa benziyordu . Sanki hiçbir şey olmamış gibi davranıyordu . Bana anlamsız bir bakış attı . Ona '' Bir şey mi oldu gelirken ? Neden dört kere aradın ama ben seni aradığımda açmadın ? '' dedim . Bana cevap vermemeyi seçti . Bende konuyu daha fazla uzatmak istemediğim için sustum . Bu konu hakkında daha fazla soru sormayacaktım. Beraber odama çıktık .

'' Çok şık olmuşsun . Ama ben daha ne giyeceğimi bulamadım. Sence ne giymeliyim?''

'' Bana bırak , dedi . Ve beni kenara iterek dolabımın kapaklarını açtı. ''

Bu arada önemli bir noktayı ben söylemedim o gün ilk üniversite günümüzdü . Okula beraber gitmeye aylar önceden kara vermiştik . Ama ben hala ne giyeceğimi seçememiştim . Doğruyu söylemek gerekirse zaten çokta güzel kıyafetlerim yoktu . Geneli siyah ve dardı . Bu sırada Caroline bana daha önce giyme cesaretini gösteremediğim siyah ,deri ve de yapışık mini - ciddi anlamda mini - eteğimi uzatıyordu . Bana kalırsa kesinlikle okulun ilk gününden böyle bir kıyafetle gitmezdim . Ancak eğer karşı çıkarsam da onu gerçekten kırmış ve sinirlendirmiş olacaktım . Bunu istemezdim . İstemeyerek de olsa elinden eteği aldım . Ardından bana üstüne giymek için ince askılı siyah bedenime tam yapışan bluzümü verdi . Onu da alarak onun odadan çıkmasını bekledim . Daha sonra giyindim ve onu odaya tekrar çağırdım . Odaya girerken ne kadar güzel olduğumu belli etmek için kısa bir ıslık çaldı . Ardından '' İşte benim Alex ' im '' dedi . Ben bu iltifata sadece gülümseyerek karşılık vermiştim . '' Artık sende hazır olduğuna göre gidebiliriz değil mi Alex ?'' Evet anlamında başımı salladım ve ardından yatağın üzerinde çantamı alarak aşağıya indim . Yaptığım sandiviçi bile yiyememiştim . Karnım açtı . Abur cubur çekmecemden bir çikolata alarak kapıya gittim . Caroline çoktan çıkmıştı bile . Ayakkabı rafımdan siyah ince yüksek topuklu ayakkabımı alarak bende evden çıktım . Saat çoktan sekiz olmuştu bile bu da demek oluyor ki derse geç kalmıştık . İnanamıyorum daha ilk günden .

Göz ucu ile Caroline ' a baktığımda bu durumdan hiç de rahatsız olmuşa benzemediğini gördüm . Aslında bir şey olacağını bende düşünmüyordum . Sonuçta daha ilk gündü . Okula vardığımızda neredeyse herkesin bahçede tek bir noktada toplandığını gördük . Arabadan inerek bizde oraya taraf yürümeye başladık . O kadar çok insan vardı ki bir şey görmek imkansız gibi görünüyordu . Zorda olsa insanları aşarak merkeze gitmeyi başarmıştık . Gittiğimizde ise ikimizde birbirimizden şaşkın bir şekilde oraya herkesin baktığı yere bakıyorduk . Orada olan şey gerçekten de çok vahşice bir şeydi . Biz geleli yaklaşık bir dakika oluyordu ki polisler ve ambulans yeni geliyordu . Polisler gelir gelmez öğrencileri olay yerinde uzaklaştırmaya başlamışlardı . Her ne kadar uğraşsalar da birkaç öğrenci dışında diğer öğrencileri uzaklaştıramamışlardı . Ben ve Caroline hala şaşkınlık ve korku içerisinde yerde yatan cesede bakıyorduk. Evet baktığımız şey tam anlamıyla bir cesetti . Cesedin kafa tası ortadan ikiye ayrılmıştı . Gerçekten de çok mide bulandırıcı bir manzaraydı . Caroline ' nın kolundan tutarak okula ta-raf çekmeye çalışıyordum . Bu gün bir şeylerin ters gittiğini başından beri biliyordum . Ancak böyle bir şeyin olacağını kim tahmin edebilirdi ki ?

Sonunda okula girmiştik . Fakat hala öğrencilerin yüzde doksanı dışarıdaydı . Caroline 'a midemin bulandığını ve yüzümü yıkamak istediğimi söyledim . Beraber lavabo yönüne doğru yürümeye başladık . Lavaboya çok yaklaşmıştık . Bu sırada okulun bu tarafında yalnızca bizim olduğumuzdan emindim . Ortamda ne bir ayak sesi ne de nefes alıp verme sesi vardı . Sadece biz ve bizim çıkarttığımız sesler vardı . Lavaboya oldukça yaklaşmıştık ki ikimizde ince sesli bir kız çığlığı ile bulduğumuz ilk sınıfa saklanarak kendimizi korumaya aldık . O an ikimizin de aklından geçen tek şey dışarıdaki cesedin sorumlusunun yani katilin hala okulda olduğu ve bir suç daha işlemek de olduğuydu . Ve haklıda çıktık . İkimizde sınıfa gittikçe yaklaşan birisinin ayak seslerini duyduk . Korku içerisinde beraber öğretmen masasının altına saklanarak sesin uzaklaşmasını bekledik . Ama umduğumuz gibi olmadı . Sesler uzaklaşmak yerine daha da yaklaşıyordu . Sonunda sınıfın kapısının açıldığını ve daha sonrada kapandığını duyduk . Kalın ve ürkütücü ses tonuna sahip bir adamın telefon ile konuştuğunu işittik . Adam '' İşi hallettim . Şimdi sırada bin kırk yedinci sokak on üçüncü daire var . '' dedi .Ve telefonu kapattı . Konuşması sırasında dikkatimi çeken bir şey olmuştu . Ve bu benim daha çok korkmamı sağlamıştı . Az önce söylediği adresin benim adresim olduğundan emindim . Adam sınıftan çıkacağı sırada onu görmek için kafamı masanın kenarından uzattım . Adam uzun, orta kilolu, beyaz tenli ve gayet genç bir adamdı . Üzerinde dizlerine kadar gelen siyah ince bir palto vardı . Acaba neden benim adresimi söylemişti . Oysa ki ben adamı daha önce ne görmüştüm ne de ona karışacak bir şey yapmıştım . İnanamıyorum ya beni de öldürürse . Adam çıkmıştı ama biz hala masanın altındaydık . Çünkü adam her an geri gelebilir ve öldürdüğü diğer kişi gibi bizi de öldürebilirdi . Bu arada aklıma lavabodan gelen kız sesinin kesildiği gelmişti . Büyük ihtimal adam onu da öldürmüştü . Gerçekten çok korkunçtu . Dışarıda ki ceset ve adam her an gözümün önündeydiler . Asıl garip olan normal bir adamın nasıl o kızın kafa tasını parçalamış olmasıydı . Bu iş gerçekten çok garipti . Sonunda Caroline ile birlikte masanın altından çıkmıştık . Adam gideli yaklaşık beş dakika oluyordu . Çoktan okuldan uzaklaşmış olmalı diye düşündük . En azından bu sefer haklıydık . Yavaşça kapıyı açarak tekrar lavaboya taraf yürümeye başladık . Ama bu sefer iç-imde gerçekten boğucu ve nefes kesici bir his vardı . Kapıyı açmak için kolu tuttum . O sırada burnuma yoğun bir kan kokusu gelmeye başladı . Kapıyı açarsak belki de korkudan bayılabilirdik . Ancak öte yandan belki de içerideki kişi hala yaşıyordu ve gittikçe kan kaybediyordu . Her iki ihtimalide göze alarak kapıyı hafifçe araladık . Tahminlerimden yalnızca birisi tutmuştu .