Jiaxin's POV
Nasa kwarto lang ako at naka tingin sa isang mirror stand habang tinitignan ang uniform kong yellow. Sobra akong tulala at hindi alam ang gagawin, wala ako sa mood since nung nangyari yun. Ayokong maalala ang nangyari pero hanggang sa pag uwi ay naalala ko parin. Masakit ang tuhod ko kaya naka steady lang ako.
naalala ko tuloy yung sinabi ni mada sakin...
Flashback....
"ce qui vous est arrivé Woori? pourquoi avez-vous tomber?" Sigaw sakin ni madam sa office at dinabog niya ang lamesa niya, naka baba lang ulo ko sa hiya.
"Wala lang po akong balance nun madam" Sabi ko. Lier.
"Chéri, may masakit ba sayo? Kaylangan mong sabihin sakin para maka hanap ako ng pampalit sayo!" Sarcastic siya at masakit mag salita. Ganun naman talaga ako pag nag kakamali, sanay lang talaga akong mapagalitan ng matandang to.
Kung hindi lang niya ako inalagaan at itinuring na anak for many years ay baka umalis na ako.
"Pag bubutihin ko madam, I will not fail you" Yun ang gusto niyang marinig sakin, and when I say it, I have to do it. Huminga siya ng malalim at hinaplos ang mukha ko.
"Okay...Kasi kapag hindi mo ginawa yun? You will leave for one week. Mag pahinga ka na" Tumango ako, pag labas ko ay bigla kong pinunasan ng maigi ang mukha kong hinawakan niya, nakak rindi.
At ngayon lang ako nag karoon ng ganitong klaseng galit. Hindi naman ako galit sa kahit kanino eh, galit ako sa sarili ko.
"Huy, kanina pa kita tinatawa sa ibaba. Hindi mo ba ako marinig o sadyang bingi ka lang" May nag salita sa likuran ko kaya napa harap ako
"Okay ka lang ba talaga?" Tanong niya
"Huh?" Wala talaga ako sa mood ngayon.
"Ang sabi ko, okay ka lang ba? Kasi kagabi pa yang bad aura na yan eh" Sabi ko at hinawakan niya ang mag kabila kong balikat.
"Okay lang ako... Sehunie, medyo kabado lang para sa first day ko" Sabi ko
"Mabait ang mga tao dun, kaya wag kang mag alala" Tapos bigla niya akong niyakap.
Bakit ba niya ako niyayakap? Ang init niya~
"Tara na?" Ngumiti ako at lumabas na, nakita kong nag aabang lahat. Tapos si Kai, nandun din at may inaayos lang sa bag niya
Nawalan na naman ako ng mood sa kanilang lahat. Lahat kasi sila eh gising na at kumakain lang.
"Kain na ka na dito oh" Sabi sakin ni Suho
"Sorry oppa, pero wala po akong gana" Sabi ni Jiaxin at napa lunok bigla si Suho
"Ah sige. Sino nalang ang kakain nito?" Sabi ni Suho at biglang inagaw ni Lay ang pagkain
"Sure ka ba talagang ayaw mong kumain? Kasi first day mo diba?" Sabi ni Lay na nag aalala
"Okay lang talaga ako...Promise" Bumabalot na namna ng dark aura si Jiaxin kaya nanlaki ang mga mata ng iba
"Alam mo, parang feeling ko talaga na galit parin sa atin si Jiaxin sa nangyari" Bulong ni Chen si Lay at nag pout nalang siya
Biglang humarap sa akin si manager unnie at biglang inayos ang buhok ko, tinali ko lang kasi at bigla pa naman niyang nilugay at inayos! Haba ng buhok ko!
BINABASA MO ANG
Boy Band's Ballet Dancer
FanfictionTwelve famous people from a boy-band group meets the youngest Prima ballerina in an unexpected way they possibly think of. Copyright © 2013 by samoyue All rights reserved. This book or any portion thereof may not be reproduced or used in any manner...