WARNING

172 12 2
                                    

SCARLET KITAGAWA




madilim...



Mahigpit ang pagkakatali ng kamay ko...



Nasan ako?!



Simula nang magising ako, ito na ang kinalalagyan ko.. di ko alam kung ano at saan ang pinagdalahan sakin.



I tried to untie what's on my hand pero sobrang higpit nito. I even move my feet nagbabakasakaling may mahagilap na bagay para gumawa ng ingay.



"t-t-tulong!" I shout when something fall and made a noise.


"TULONG!!" I continue shouting..


Hanggang sa makarinig ako ng tunog sa di kalayuan. Tunog ng pagbukas ng isang pinto.


"t-tulungan moko please.. ialis mo ko dito.." pagmamakaawa ko sa taong sa tingin ko ay nasa harapan ko.


Di sya nagsasalita. Nakarinig nanaman ako ng paglakad ng isa pang tao patungo sakin.

Hindi ko alam kung ilan na sila. Basta ang alam ko lang, pinapanood nila akong nakaupo dito.


"t-tulungan nyo ko please.. parang awa nyo nya.." my eyes can't resist but to release a tears.. di ko na alam ang gagawin ko kung walang makikinig sakin sakanila para tulungan ako.


Napa iyak nalang ako sa sitwasyon ko ngayon. Marami pa akong kailangan gawin pero bakit may ganito pa.



*PAK*



Naramdaman ko ang sakit sa pagsampal sakin. Hindi ako nakaimik instead lalo lang akong napaluha.




*PAK*



Sa pangalawang pagkakataon, ramdam ko ang pagbakat ng palad nya sa muka ko. Nakalasa din ako ng kalawang sa may gilid ng labi ko.



"Please.. wala akong ginagawang masama sa inyo.. wag nyo naman akong gantuhin... *sob*" pasusumamo ko. Di pa din sila nagsalita pero narinig ko ang paghilhil nila.



Nakaramdam nalang ako ng malagkit na likido simula sa ulo ko pababa saking katawan na di ko maipaliwanag ang amoy dahil sa sobrang baho nito..

The Nerd Beyond SimplicityWhere stories live. Discover now