THE RETURN

60 3 0
                                    

Scarlet Kitagawa

I'm actually preparing for going back to school when my phone suddenly ring while I'm doing my hair.

It's Purple.

We exchange numbers noong party isang linggo na ang nakakaraan. Hindi muna ako nagparamdam sakanila after the party para mag pamiss masyado. I accept their calls and text but no meet up.

"Oh! Bakit purp's?" wala sa mood kong sabi habang patuloy sa pagtatali ng buhok kong medyo humahaba na.

"Bes! Ikaw na ang reyna sa ka-late-an.. gumanda ka lang masyado na lelate kana.. bilisan mo naman nag iintay ako sa gate!" pag iinarte ni Purple sa kabilang linya.

"sinabi ko bang intayin moko?
As fas as I know, I didn't mention anything!" I said that I think made her eyes roll on the other line.

"Yah! Scar---"

"Yeah~ yeah~ I'm on my way.. ciao~" pagpuputol ko sa sasabibin nya tsaka pinatay ang phone at umalis na.

I'm gonna use my new baby.

F60 America.

I arrive at the University almost late but it doesn't matter anyway dahil ako ang may ari nito pero hindi ko gagamitin kung ano man ang posisyon ko sa Unibersidad na ito sa mga kamalditahan ko. I'll be more responsible.




Red Seto

Break time nang mapagpasyahan kong pumasok. Wala ako sa mood mag aral. Hanggang ngayon pumapasok pa din sa isip ko ang bagong Scarlet na nakilala ko.

Kahit na lasing ako noong gabing lumuhod ako para lang bumalik si Scarlet ay nasa isip ko pa hanggang ngayon.


Bakit ganito? Bakit ko nasabi yung mga salitang yun nung gabi? Bakit iba 'tong nararamdaman ko?

hindi ko maintindihan ang sarili ko kaya napatungo nalang ako sa manibela ng sasakyan ko.

Scarlet! just this once please! umalis ka muna sa isip ko..
pagmamakaawa ko sa sarili kong isip na walang ibang laman kundi si Scarlet, isang linggo na.


Nang medyo okay na ako, tsaka ako lumabas ng sasakyan ko at nagtungo sa building ko.

Hindi pa man ako nakakaabot sa room ko, nakarinig na ako ng munting mga ungol dahil medyo tahimik na ang paligid at wala nang gasinong naglalakad na estudyante.

Curiosity kills ika nga.

Nagtungo ako kung saan narinig ko ang pinanggalingan ng mga ungol na iyon.


"ugh~ yeah~ lick me more! f*ck!" anang boses ng babae na medyo pamilyar.

Hindi ko napigilang tinganan kung sino ang mga iyon.

Pero laking gulat ko ng makita kong si Pink iyon habang nasa pagitan ng hita nya ang lalaking gumagawa kung bakit umuungol si Pink.

Nagtigil sila sa ginagawa nila.

I suppose to be mad right now but why am I feeling nothing towards what happen? Bakit parang okay lang?


"Babe! Red! Let me expl---" I cut her words off using my hand waving.


"I saw what I saw.. It's enough! Hindi ko akalaing kaladkadin ka palang babae! huh?! Na kung kani-kanino ka nag papagalaw! am I not enough?! ANSWER ME PINK!! ANSWER ME!!" I said out of anger while holding her both arms tighter.


"I-It hurts R-Red! bitawan mo k-ko!" pag mamakaawa nya.

Agad na binitawan ko sya at napa iling nalang ako.

"Its done! We're done!" and on cue, tumalikod nako.


"No! No! No! No! Babe please wag ganito! Natukso lang - - -"

"Don't let me repeat myself! Your wasting my time and don't use your f*cking line to me! Talk to your sexmate d*ck!" Pagdidiin ko sa bawat salitang binitiwan ko tsaka naglakad palayo.



Tinamad nako. Siguro mas maganda kung hindi nalang ako papasok at nang hindi ko makita ang babaeng minsang minahal ko pero mas makati pa pala sa lahat ng makakating bagay sa mundo.




Blue Yamada

If I am not mistaken, si Scarlet kasama si Purple ang nakikita ko sa may cafeteria na nagtatawanan.

Nilapitan ko sila and tama nga ang nakita ko.

"Hey girls! Mind If I join you?"

"We don't mind!" Scarlet commented.

I sit in front of them. Ngayon ko lang napansin na talagang maganda pala si Scarlet, I mean maganda na sya kahit nung nerd pa but then she stands out more lalo na't nag bago na sya ng style.

I like her reddish brown hair color that suits her milky white skin, her dark gray contact lenses that fits her beautiful eyes, her nose is proud pointed and her kissable lips that all men wants to taste.

"Yamada! staring is bad lalo na't parang nagpapantasya ka kay Scarlet!" Purple interrupted.

"I'm sorry, I can't get enough because she's more beautiful now. I mean she's beautiful then and more like goddess now." komento ko.

I saw a hint of......... pain? sadness? when I turn to see Purple's eyes but she immediately smile. Maybe I'm just wrong.


"I know! I know! di na kailangan sabihin yan.. I am not Scarlet Kitagawa for nothing! I changed and totally complete." She said full of confidence.


"I have to go at may class pa ko!" paalam ni Scarlet kasabay ng pagkuha nya ng bag nya at alis.



"ahmm... maybe I have to go too? dahil may aasikasuhin pa ko."

"w-wait up! iiwan moko? sama nalang ako please? wala akong gagawing iba eh!" I pleaded.


"This has nothing to do with you Mr. Yamada. Hindi mo alam ang gagawin ko!" may bahid ng pagtataray ang boses nya.


"T-Teka lang! sama mo na ko please? Hindi kita guguluhin.. pangako!" I said as I gathered my hand together to please her.

"Hindi guguluhin?!" She made a chuckle

"Simula palang ginulo mo na ang tahimik kong buhay! Yung dating ako lang dapat bigla ka nalang napasama! You were out of my own picture but you insist and let yourself in kaya ngayon naguguluhan ako! so now tell me! Papaano moko hindi guguluhin?!"

She made me stunned of what she said. Hindi ko naintindihan lahat ng sinabi nya. It is somehow parang patama?..


"See?! you can't answer it!" and with that.. she leave me hanging thinking about what she said.









-----------------------

pasensya na sa lame update!

pero sana magustuhan nyo..


vote juseyo :)

comment if necessary ;)

LoveLots <3

The Nerd Beyond SimplicityWhere stories live. Discover now