Random

Gezocht: familie!

Ik tik ongeduldig met m'n vingers op tafel. 'Schat, hou alsjeblieft op met tikken. Ik word daar zenuwachtig van', zegt David. 'Ja, ik ben zenuwachtig', zei ik. 'Doe dan minstens alsof je niet zenuwachtig bent', zegt David. 'Oké', zeg ik. Ik geef hem een glimlach. We stappen in de donkerrode Ferrari van me. David rijdt want ik ben te zenuwachtig. We moeten helemaal naar Engeland, naar de notaris. Hij heeft uitgezocht of ik nog ouders heb, of familie.

Na vier uur rijden

Met knikkende knieën loop ik naar binnen. David heeft een arm om me heen geslagen. Er zit een notaris. Hij trekt aan z'n oor en kijkt zenuwachtig naar een deur aan de ander kant van de kamer. Ik weet niet wat er voor bijzonders aan een deur te zien is, maar oké. David loopt naar buiten en geeft me eerst een knipoog. Hij met z'n ellendige knipogen. 'Gaat u zitten', zegt de notaris. Ik knik en ga zitten.

'Ik heb het met een aantal mensen uitgezocht of u nog familie heeft of broers of zussen. O, ik zal me eerst voorstellen.' zegt de notaris en hij steekt z'n hand naar me uit die ik vriendelijk, maar hartelijk schud. 'Willford', zegt hij. 'Josan', zeg ik en glimlach. 'Nou, dat hebben we dus onderzocht.' Na een heel saai verhaal te hebben afgestoken. 'We zijn er achter gekomen dat je geen ouders meer hebt', zegt hij.

Een traan rolt over mijn wang. Ergens had ik dit wel kunnen verwachten. Een leven zonder ouders en ze ook nooit gekend te hebben, is erg. En ik heb dat.

'Maar, je hebt wel een broer', zegt de notaris. Ik schrik op. Een broer?! Hoe zal hij eruitzien, hoe heet hij, al die vragen wil ik tegelijk stellen. 'Hij heet Milan en is 21. Op dat moment gaat de deur open. Een blonde jonegn met blauwe ogen staat in de deuropening. Als ik niet was getrouwd en als het niet m'n broer was geweest, was ik zeker verliefd op hem geworden. Hij is gespierd. Ik voel tranen over m'n wangen lopen, ditmaal van blijdschap. Ik sta op en vlieg hem om de hals. Als David dit had gezien, was hij vast en zeker jaloers geworden. Ik duw mijn gezicht in z'n shirt.

Als ik ben uitgehuild trek ik me terug uit de knuffel. Ik zie ook dat zijn wangen nat zijn.

De notaris beduidt ons beiden te gaan zitten. 'Verder hebben jullie geen familie meer', zegt hij. Er komt een zwaar gevoel in m'n maag, maar ik ben toch heel erg blij met Milan. Een bloedeigen broer!

Na verdere besprekingen

Ik loop naar de kamer waar David wacht. Het is net alsof Milan en ik elkaar al jaren kennen en dat geeft me een goed gevoel. David kijkt den beetje argwanend naar Milan. Er zit ook een meisje in de wachtkamer. 'Hey Davy, dit is m'n broer Milan', zeg ik dolblij. Hij geeft Milan een hand en stelt zich voor. 'Jullie lijken op elkaar.' zegt hij. 'Yep', zegt een meisje, eerder meid. Ik schat haar ol ongeveer dezelfde leeftijd als Milan. 'Dit is Nikki, mijn vriendin', zegt Milan, slaat een arm om haar heen en geeft een kusje op de zijkant van haar hoofd. 'Yep', zegt Nikki weer. Ze ziet er leuk uit, ze heeft een groen shirt aan met een donkerblauwe spijkerrokje. Ze heeft bruin haar in een staart en bruine ogen.  'Superschattig', zeg ik. 'Dit is Inez, mijn echtgenote', zegt David. 'Aaaaah', zegt Nikki. 'Yep', zeg ik. We lachen allemaal.

Milan woont samen met Nikki en ze hebben heel erg veel contact met elkaar. Nikki is een hele goeie vriendin van Inez geworden. David en Milan kunnen ook heel goed met elkaar opschieten.

Finnaly, ik was vergeten om het deel dat Inez haar ouders ging zoeken, erin te doen. Dus here it is.

Comment?
Vote?

644 woorden