Nolur Sev'me' Beni.

Eymen.

  Aysa'dan.
Kafamın içinde horon tepiyorlardı sanki.Bu nasıl bir baş ağrısı?Asıl önemli olan benim saçlarımı kim okşuyor?Sesler duyuyordum ama algılayamıyordum.Korku tüm iliklerime işlemişti.Benim burada ne işim var?
    -Sonunda yanımdasın Asya'm.Böyle adaletsiz bir dünyada sen benim için çok özelsin."Sesinde o kadar yoğun duygular vardı ki,sesinde mutluluk,heyecan,hüzün ve aşk vardı. Ne aşkı ya?Sadece bir kez karşılaşmıştık . Saçımda sert duduklar his edince gözlerimi açmanın zamanı geldiğini anladım.Yerimde biraz kımıldanıp gözlerimi hafifçe açtım.Biraz gözlerimi kırpıştırdıktan sonra şu adamla aramızda santimler olduğunu anladım.Kehribar renkli gözlerini mavilerime dikmişti .Bir erkekle hiç bu kadar yakın olmamıştım .Kardeş gibi gördüğüm kişiler hariç.Hemen geri çekilip sırtımı yatak başlığına dayadım.Bana bu kadar yoğun bakmasından rahatsız olup gözlerimle odayı taradım.Beyaz yatağın yanlarında 2şifonyer vardı.Tam solumda büyük bir pencere ve teras görünce gözlerim kocaman açıldı.Çünkü duvarda benim 5,6 resmim vardı.Üzerimdeki yoğun bakışlar dikkatimi dağıtıyordu . Allahım ben ne diyorum!?Beni düğünümden kaçırdı bu adam.Bense oturmuş odayı inceliyordum.Sinirle kafamı ona çevirip konuştum.
  -Ne istiyorsun benden?Bak ben keyfimden evlenmiyorum Emirle. Buna mecburum!" Sinirlenmişti hem de çok fazla.
   -O adamla evlenmeyeceksin!"Diye bağırınca affalamıştım.
  -Ne istiyorsun benden?"Diye sordum korkuyla.Bana biraz daha yaklaşıp kolumdan tuttu.Sıkıyordu ama bırakmak istemiyor gibi.
   -Seni istiyorum anladın mı?Masum kalbini istiyorum."Şaşkınca ona baktım.Üzerimde balık model gelinlik olmasa kaçmaya kalkışırdım.Ama bu gelinlikle ayakta duramıyorum. Anında yere kapaklanırım.
  -Saçmalama.Biz sadece bir kez karşılaştık.Bana karşı bir şey hissetmen çok saçma" Üzerime biraz daha eğilince geri kaçmaya çalıştım. İzin vermedi.
   -Benden kaçma"Diye tısladı.
   -Seni tanımıyorum.Yanında rahat olmamı mı bekliyorsun?"Dedim sinirle. Sinirli nefesini yüzüme doğru üfledi. Lanet olsun!Heyecandan tüm sinirim bir an da uçmuştu.
   -Ben kötü birisi ola bilirim ama aşkımın masumluğuna inan!"Onunda siniri yok olmuştu.Sesi fısıltı şeklindeydi.Yalvarıyor gibiydi...İnandırmak istiyordu...Bu bir  hiç bir şeyi deyişmezdi! Değiştirmemeliydi! Ben Emirle evlenecektim!
   -Bak ben Emirle evlenmek zorundayım"Benim sesim onun aksine çaresiz çıkmıştı.
  -Ne kadar para gerekiyorsa öderim. Ben sadece seni istiyorum .Yanımda olmanı istiyorum" Konuşmasını bitirdiği an kafamı iki yana 'hayır' anlamında salladım. Ben ailemi yüz üstü bırakamazdım!
  -Senden hiç bir şey istemiyorum. Bırak beni gideyim" Sonlara doğru  yalvarmıştım.Yüzümü inceleyip konuştuğunda tüm dikkatimi ona verdim.
  -Benden her şeyi isteye bilirsin .Seni bırakmam hariç...Sen ancak ben öldüğüm zaman bu evden gide bilirsin" Sesi sert ve bir o kadarda kararlı çıkmıştı .
   -Beni yanında oyuncak olarak tutamazsın" Dedim.
  -Ben seni gördüğüm an aşık oldum. Kalp atışlarımı dizginleyemedim.Sana çarptığım için ne kadar acı çektim haberin var mı?Sana birşey olsaydı ne yapardım ben ? İlk kez gözlerini açtığında, mavi irislerini üzerimde his ettiğimde içim titredi.Ölmek istedim.Gördüğüm son yüzün sen olmasını diledim.Korktum...Bu yüzden o gün seni kovdum.Hislerime engel olamadım.İki aydır seni takip ettiriyordum...Seni kucağıma aldığımda mis gibi kumsal kokun akciğerlerime nüfus etti .Her an koklamak istedim. Seni istedim. Her an yanımda olmanı istedim." Ses tonu kendimi suçlu his etmemi sağlıyordu. İlk kez biri bana bu kadar çok değer veriyor. Kehribar gözleri kadar parlaktı ki gözlerimi ondan alamıyordum. Derin bir nefes alıp ayağa kalktı .
  -Şu an burada senin için kiyafet yok. Sana kendi tişörtlerimden veriyim." Kafamı salladım . Gelinlikle olmam beni boğuyordu sanki. Doğru bir zaman da buradan kaçmalıydım.
  -Al" Diyip elindeki tişörtü bana uzattı.Onun aksine nazikçe aldım... Kokusunu istemeden de olsa içeme çekmiştim.Yağmurdan sonra toprak gibi kokuyordu. Yutkundum... Buradan kaçacaktım. Ona güvenemezdim ben!
   -Giyin gel...Makyajını banyoda sil.Sonuçta benim için değil"Tiksinircesine tıslamıştı. Haklıydı...Onun için değildi Emir içindi her şey. Emir için giymiştim bu gelinliği(!) kefen demek daha doğru olur aslında ,makyajımda kocam olacak o adam içindi. Kafamı salladım. Odadan çıktığında gelinliği açmaya çalıştım.Lanet olsun!Açılmıyor. Utançtan ölmek istesemde gelinlikten kurtulmalıydım. Kapıyı açıp kafamı çıkardım.Ağzımı açtığımda kafama dank etti. Adını bilmiyorum ben...Ne diye seslenicem.
   -Biri varmı ?Ya yardıma ihtiyacım var!" Diye bağırdığımda sağımdakı en son kapı açıldı. Üzerinde bana verdiği tişörtün aynısından vardı.Gri bir eşofman giymişti. Ne diyorum ben!Resmen durmuş beni kaçıran adamı süzüyorum.
   -Ne o ?Kaçmana yardım edecek birini mi arıyorsun!? Kötü haberim var canım. Evde bizden başka hiçkimse yok." Gözlerim dolmuştu.Gelinliğin içine tutsak mı oldum ben şimdi?
   -Gelinliği çıkaramıyorum... "  Dedim bir çırpıda.Yutkunmuştu...Bunu elmacık kemiklerinin haraket etmesinden anlamıştım.
  -Ben yardım ediyim mi?"Dedi. Sesindeki titremeyi göz ardı edemiyordum.Gelinlikle kalmak daha cazip gelmişti o an.
  -Gerek yok.Gelinliği çıkarmasam ölmem "Dedim. Sesim fısıltıdan birazcık yüksekdi. Kaşlarını çatıp bana baktı.
  -Benden utanmana gerek yok. Odaya dön geliyorum" Lanet olsun!Ona muhtaçtım... Odaya girip kapıyı kapadım.Birazdan olacakları  düşünmemeye çalıştım.
İç ses* Bir kaç dakikaya yaşayacaksın zaten düşünüp aptal kafanı yorma .* Kapının sesini duymamla kapıya baktım. Gelmişti ama gergindi. Elindeki poşet dikkatimi çekti. Yatağın üzerine koyup'sana gerekli olan her şey var' dedi .Ayağa kalkıp yanına geldim.Kalbim maraton koşusuna çıkmış gibi hızlı atıyordu.Elleri titriyordu!Beni döndürüp ellerini sırtıma koydu.Fermuarı yavaşça aşağıya kaydırıyordu.Eli tenime değiyordu.Hızlı hızlı aldığı nefesler onun etkilendiğini gösteriyordu. Kaçmak istedim bir an. Düştüğüm şu duruma bak .Kocam çıkarmalıydı o gelinliği hiç tanımadığım bir adam değil. Nefesi saçlarımı savuruyordu. Belim ve kalçamın ortalarına kadar olan fermuarı açtığında. Sırtım tüm çıplaklığıyla karşısındaydı. Bedeninin kasıldığını his etmiştim. Sırtımda olduğu için! Gözlerimi kapatıp gitmesi için dua ederken hemen odadan çıkmıştı. İyi yapmıştı aslında. Poşeti açtığımda içinden iç çamaşırları ve toka  çıktı. İç çamaşırlarını gördüğüm an kırmızının tonları yanaklarımla tanıştı. Deli adam !Tamam gerekli ama  bari bir kız getirseydi.Eski sevgilisinin  kesin...Hemen gelinliği çıkarıp giyindim. Tişört kalçamdan beş santim aşağıdaydı. Bana göre normal boyutta değildi. Kısaydı... Odadan çıkıp aşağıya indim. Kararsızdım... Kaçmaktan başka çarem yoktu. Aynı evdi burası. Bana çarptığında getirdiği evdi! O gün aklıma geldiğinde sıkıntılı bir şekilde nefesimi dışarı verdim .O gün ölseydim bunları yaşamak zorunda kalmazdım! Mutfak olduğunu düşündüğüm yere ilerledim. Karşımda makarna yapan adama baktım. Yemek yapan erkekler hep favorim olmuştur. Farkında olmadan gülümsemiştim. Bana dönünce kafamı utançla aşağıya eğdim. Rezillik!Kafamı yavaşça kaldırdığımda yüzünde kocaman gülümseme vardı. Ağzı kulaklarındaydı adeta.'Ne gülüyorsun?' diye çirkefleşsem en fazla ne ola bilir ki?Adam beni kaçırdığı gibi geri götürür.
   -Pek yemek yapamam ama senin için canımı bile veririm"Ben böyle şeylere alışkın değilim. Kafamı aşağı eğip sessiz kaldım.Ne diye bilirdim ki?
   -Tamam seni zorlamayacağım.Ben her zaman yanında olacağım. Ama bu sefer senin bana yardım etmen lazım" Kafamı 'ne yapacağım?'anlamında salladığımda. Konuştu.
  - Makarnanın sosunu yaparmısın?" Kafamı kaldırıp 'evet'anlamında salladım. Gerekli mazemeleri sora sora buldum .
   ***
-Senin adın ne?"Yemek yerken sorduğum soruyu cevapladı.
  -Eymen."Gülümseyip kafamı salladım.
  -Hmm.Güzel isim"
  -Senin kadar güzel olamaz"Of yine kızardım... Yemeyimizi bitirip kahvelerimizi içtik. Bana hazırlattığı  kahveleri! Uykum geldiği için 'iyi geceler'diyip yukarı uyandığım odaya çıktım.Gözlerimi kapatıp düşüncelere daldım. Bu gece kararımı vericektim.