Nolur Sev'me' Beni.

Eymen gelecek!

Medya-Asyanın kiyafeti, takısı ve saçı.

Asya'dan.
-Bu gece sadece bana ait olduğunu anlayacaksın.Benim kadınım olduğunu anlayacaksın!"Dedi korkunç bir ses tonuyla. Sözlerindeki kötü tarafı silmeye çalışarak yutkundum. Gözlerimi sinirden koyu renkte olan gözlerine diktim.
-Bana ne yapacaksın?"dedim cılız bir sesle. Kısık çıkan sesim korkumun boyutunu anlamamı sağlıyordu. Normalde olsa ona kızardım ama şimdi sokakta kalmış bir kedi yavrusu kadar acizdim.
-Beni bırakmanın cezasını çekeceksin. Ömer cezasını çekti şimdi sıra sende!"Dedi öfke barındıran bir sesle. Ömere ne yapmıştı ki? Asıl soru: Ben ne yapmıştım? Beni aldatan oydu!
-Suçlu olan ben miyim? Kabul aramızda hiç birşey yok. Ama yinede beni sevdiğini söyleyip sonra başka kadının kollarına koşan sensin!" Dedim tüm sinirimle. Sevgili değildik ama o beni sevdiğini söylemişti!
-Lanet olsun! Ben seni seviyorum. O geceye dair hiç birşey hatırlamıyorum" Dedi. Sinirli başlayan sesi sonlara doğru sakinleşmişti. Nasıl yani hatırlamıyordu? İçmiş miydi o gece?Ömere böyle birşeyler söylemişti sanırım.
-O gece sarhoşmuydun?"Diye sordum. Ne söyleyeceğini merak ediyordum gerçekten!
-Yemin ederim sarhoştum! Ben sana öyle birşey yapar mıyım?...Asya ben seni kaybetmek istemiyorum"Dedi yalvarırcasına. Kalp atışlarım nedensizce hızlandı. Biliyordum eninde sonunda onu affedeceğimi! Ama şimdi değil. Onu kırardım, incitirdim.Yaptığı affedilir gibi değildi.
-Seni affetmem kolay değil! Bana zaman ver!"Dedim zorlukla. Duygularım karman çormandı. Bir tarafım 'pişman affet onu' derken, diğer tarafım 'affedilmeyi hak etmiyor' diyordu. Sesini duyduğumda iç savaşımı erteledim.
-Ben 1 haftadır sensizim zaten. Yetmedimi? Ben sensiz yapamıyorum!"Dedi isyankarca.
-Sanki hayatını aldım!"Diye kısık sesle homurdandım.
-Kalbim senin için atıyorken hayatımın ne anlamı var ki?" Dedi sakince. Of! Duydu söylediğimi. Bunu niye önemsiyorsam!? Söyledikleri fazla içten. Haketmiyorum ben bu lafları! Aldatılmayıda hak etmiyordum aslında!
-Sınavlar bitene kadar uzak dur benden. Sonra kararımı sana söylerim"Dedim dik duruşumla. Söylediklerine karşı bunu söylemem pek hoşuna gitmemiş olucak ki gözlerini devirdi.Sessizce homurdansada duymuştum.
-Anasını satayım onca laf ettim kız sınav diyor"Nefesini dışarı verip bana döndü.
-Tek bir şartla izin veririm!" Dedi sert bir sesle. Merakla kafamı 'söyle' anlamında salladım.
-Gece yanına gelip seninle uyuyacağım" Dedi. Gözlerimi kocaman açıp ona diktim. Burcu hakkımda ne düşünür!
-Olmaz. Evde yanlız değilim farkındaysan!" Dedim sinirle. Kaşlarını çatıp bana bakmaya başladı.
Sonunda konuştuğunda haklılık payı vardı.
-2 gün önce oda eve erkek getirmedi mi? Arkadaşı okduğunu söylese bile sevgilisi olduğunu sende iyi biliyorsun"
-Sen bunu nereden biliyorsun?" Dedim şaşkınca.
-Ben senin etrafında neler döndüğünü çok iyi biliyorum. Ömer resimlerini getirdiğinde görmüştü " dedi .Sakin çıkan sesinin bir anda sinirli çıkması beni korkutmuştu açıkçası.
-Bak olmaz"Dedim. Anlaması lazımdı! Ben Burcuya sevgilim yok demiştim!
-Olur. Ya benimle gelirsin ya da ben senin yanına gelirim. Her ikisininde sonucu aynı"Dedi.
-Burcuyla konuşurum"Dedim düşünceli bir şekilde. İzin verirmiydi ?
-Ben seni affetmedim hala. Neden yanımda olmak istiyorsun?"Dedim. Onun yaptığını affetmemiştim! Ama affetmediğim halim bumu? Ne derse 'tamam'diyordum. Mecburdum! Beni eve kapatırsa hiç birşey yapamazdım.
-Asya'm ben sensiz yaşayamıyorum. Aldığım nefesler bile bana acı veriyor. Ben sensiz...bir hiçim "Dedi içtenlikle. Yapmacık olmaması beni daha da üzüyordu. Onun duyguları safdı, temizdi. Yaptığı onca şeyden sonra bile!
-Eymen seni affetmem kolay değil! Yaptığının ne kadar ağır olduğunu biliyor musun sen?... Zaman ver bana." dedim zorlukla. Kafasını 'tamam' anlamında sallayıp bana biraz daha yaklaştı. Saçımdan öpüp geri çekildi. Bir kaç saniye gözlerimin içine baktıktan sonra konuştu.
-Akşam geleceğim! Bu kadar ayrılık yeter!"Dedi. Gözleri 'özledim seni' der gibi bakıyordu. Yine kabalığımı gösterip konuştum.
-Tamam. Git artık!"dedim kabaca. Homurdana homurdana arkasını dönüp gitti. Gözden kaybolana kadar arkasından baktım. Birisini unuttum ben! Kimi? Kimi? Burcuyu! Koşa koşa okuldan çıktım. Etrafta yalnızca Burcunun arabası vardı. Nefes alış verişlerimi düzenleyip arabaya yürümeye başladım. Koşmanın etkisiyle bacaklarım sızlıyordu. Arabaya binip kapıyı kapattım.
-Neredesin sen? Seni tanımıyor olsam sevgilinle cilveleşiyordun derdim"Dedi sinirle. Attığı imalı bakışlar benim kızarmama sebep olmuştu. Ben akşam geleceğini söylesem ne ima eder acaba?!
-Şey... Bu akşam ben eve bir arkadaşımı davet ede bilir miyim?" Diye sordum çekingen bir tavırla. Ellerimle oynamam söylediklerimi unutmamı sağlıyordu.
-Yani sen 'sevgilimi eve atacağım' diyorsun." Dedi imayla. Beni ne hallere düşürdün! Eymen seni mahvedeceğim.
-Sadece arkadaş! Özel bir bağ yok aramızda."Dedim minik bir kaş çatmasıyla. Bana 'he tabi tabi' der gibi kafa salladı.Arabayı çalıştırıp sürmeye başladı.
***
Beş saat sonra.
-Giy şunu!"dedi sinirle. Kafamı hayır anlamında salladım. Bana göre kısa olan bir etekle gelmişti kapıma. Yarım saat sonra Eymen gelicekti. Akşam yemeğini hazırlamıştık Burcuyla. Tedirgindim! Ne yapacağımı,nasıl davranacağımı bilmiyordum. Yaptıklarını belki de unutmam lazımdı. Pişmandı en azından! Affetirsin kendini o zaman!
-Giy! Bak güzel gözükmen lazım."
-Arkadaşım gelicek sevgilim değil!" Dedim sinirle.
-Giy dedim sana"
-Hayır diyorum bende"
-Giyiceksin"
-Hayır"Kaşlarını biraz daha çattığında oflayıp 'tamam' dedim. Biliyordum istediği olacaktı. Hem en fazla ne ola bilir ki?
-Oley! Hadi giy çık odadan"dedi neşeli bir sesle. Yatağa baktığımda üzerinde renkli bileklikler, mavi çiçekli etek ve beyaz dantelli bir tişört vardı. Saçlarımı maşayla düzleştirip odadan çıktım.Burcu ıslık çalıp ' Afete bak be' dedi.
-O kadar da güzel olmadım. Abartma!" dedim utana sıkıla.Kapı çaldığında elim ayağım bir birine dolandı. Yavaş adımlarla kapıyı açtım.Şaşkınlıktan dilim tutuldu resmen Karşımda görmeyi beklediğim son kişi bile değildi!