Nolur Sev'me' Beni.

Kim suçlu?

Medya-Asyanın geceliği.

Asya'dan.
-Yengenle ne konuşuyorsunuz?Yoksa 'abimle ne zaman çocuk yapıcaksınız?' diye mi soruyorsun?" Diye tısladı.Siniri 100metre öteden belli oluyordu.Dur bir dadika!Ne dedi o?Çocuk mu dedi? Doğru mu duydum diye ona sorgularca baktım.Sinirle kafa salladı. Yuh bu kadarı fazla !Kıskanıyorsun anladıkta böyle birşey nasıl söylenir? Ömerin alayla çıkan sesi onun sinirini ikiye katlamıştı.
-Aaa abicim!Bu kadar güzel bir kıza yenge demek acı verici.Ben iyisi ismiyle sesleniyim.Değil mi Asyacım?" Dedi alayla.Onu sinir etmek için söylediği apaçık belliydi. Eymen sinirli koca adımlarla yanımıza geldi.Tam Ömere yumruğu geçiricekken içeri Merve hanım (anneleri) daldı. Yüzündeki mutlu heyecan yerini korkuya bıraktı.Koşa koşa yanımıza gelip oğullarının arasına girdi.Sinirle Eymene dönüp konuştu.Sesi biraz yüksekti.Defne bu olayı görür görmez yukarı kata çıktı.
-Oğlum ne yapıyorsunuz siz?Neyin kavgası bu?"dedi kadın hiddetle. Bende yanlarında süs olarak durmuştum.
-Benim kadınıma bir daha yaklaşırsan seni öldürürüm"Dedi Ömere tane tane.'Benim kadınım'derken bir anlığına bana bakmıştı.Ömerin pek umrunda değildi bu olay .Aksine hala sırıtıyordu.Eymen yumruğu yüzüne geçirseydi acaba böyle güle bilecekmiydi? Aralarındakı gergin atmosferi Merve hanımın bağırması bozmuştu.
-Şimdiden oğullarımın arasını bozdun.Nereden geldiysen oraya dön!Ben oğluma senden daha iyi birini bulurum!"Dedi hiddetle .Bu sefer bağırmıştı.Gözlerim dolmuştu... Bana bağırmıştı.Ben ne yaptım ki? Suçlu muyum ben?Bana nefretle bakan gözleri hak ediyormuydum?Belki de haklıydı.Benim yüzümden olmuştu bu tartışma.Arkamı dönüp hızlı adımlarla kapıya yöneldim.Kapıyı açıp çıkıcakken biri kolumdan tuttu. Sinirle arkama döndüğümde Eymeni gördüm. Oda bana sinirle bakıyordu.
-Hiç bir yere gidemezsin!"dedi emir verircesine .Emir veriyordu zaten!Kolumu hışımla ondan çekip karşısına dikildim. Evi inletecek kadar yüksek bir sesle bağırdım.
-Yeter artık!Bırak beni!Annen haklı benim bu evde olmam aranızı bozdu."Son cümleyi 'anla beni 'der gibi söylemiştim.Ellerini sertçe saçlarından geçirip bana yaklaştı. Sinirini yatıştırmaya çalışıyordu. Kolumdan tutup beni kendine çekti. Sıkıca sarıldı.Bırakmak istemiyor gibi. Gitme der gibi. Bana sadece sen lazımsın der gibi. Kasılan bedeninin yavaş yavaş gevşediğini his ettim. Kokumu içine çekiyor hemde saçlarımı okşuyordu.Ellerim iki yanımda sarkıyor 'benden bir şey bekleme 'anlamını taşıyordu.Merve hanım hızla yanımıza gelerek oğlunu kolundan sertçe çekip benden ayırdı .Hem Eymenin hem de Merve hanımın sinirden gözü dönmüştü. Sinirli insanların ne yapacağı belli olmuyor.Bu durumda oldukları için kendimi suçlu his ediyordum.Bu sefer ikiside bağırıyordu.
-Ucuz bir kız için aileni aşağılıyorsun öyle mi?Yazıklar olsun sana! Bu kız seni bıraktığı zaman 'anne pişmanım. Özür dilerim'dersen seni affetmem"
-Asyanın hakkında bir daha kötü bir şey söylersen beni unut!Oğlunu unut!"Beni göstererek konuşmasına devam etti.
-O benim herşeyim,hayatım,yaşama sebebim.Ben onsuz nefes bile alamazken sen onu ne hakla kovarsın?!Onun beni bırakmasına asla izin vermem. veremem"Sesi 'anla bunu artık'der gibi çıkmıştı.Benden bahsederken yalvarıyordu sanki.'Onu kaybedemem'diye tekrar etti bir kez daha.Bu kadar değerlimiyim ben?Gerçektende yaşama sebebi miyim? Benim gibi sıradan biri ona ilaç mı olacak?Yapamam ki ben.Ben o kadar güçlü değilim.Benim kendime bile faydam yoktu.Ona nasıl olsun ki?
-Oğlum o kız bizim aileye uygun değil.Sen daha iyilerine layıksın"Dedi Merve hanım. Hiç birini suçlayamıyordum. Annesi haklıydı şimdiden aralarını bozmuştum. Eymenide anlıyordum bana değer veriyordu.Hiç aşık olmadığım için zordu onu anlamam.Sanırım gerçek suçlu bendim.Ne kaça biliyordum ne de seve.
-Anne yeter bu kadar!Ben sadece Asyayı istiyorum.Benim gözüm ondan başkasını görmez.Görse bile tiksinmekten başka bir duygu his etmem!"Eymenin kararlı çıkan sesiyle Merve hanım bana nefretle baktı. Kafamı yere eğdiğimde topuklu ayakkabı sesi duydum.Sanırım Merve hanım gitmişti.Kafamı yerden kaldıramıyordum.Ben ne zamandan beri insanların nefretini kazanır olmuştum?Nefesimi dışarı verip kafamı kaldırdım.Devekuşu değildim ben kafamı yere gömeyim.Kafamı kaldırdığım an iki keskin bakış beni buldu.Ömer bana bakıp yine sırıttı. Allahım yine aklından neler geçiyor bunun? Yanıma gelip konuştu.
-Üzülme güzellik.Annem sana alışıcaktır.Gece odanın kapısı açık olsun.Belki ziyarete gelirim"Dedi. Önce teselli sözcükleri söyleyip sonra sinirimi nasıl boza biliyor bu adam. Üvet bile olsa abisine çekmiş. Yanağımdan makas alıp koşarak yukarı çıktı.Eymenin harakete geçtiğini görünce panikle önüne geçtim.
-Lütfen olay çıkarma.Kendimi kıtır kıtır doğramak istiyorum zaten" Yüzüne yalvarırcasına baktım. Nefesini sertçe dışarı verip konuştu.
-Git odada beni bekle.İstersen Defneden giymek için gecelik al."Kafa sallayıp hızla yukarı çıktım.Eninde sonunda istediği oluyordu.Ne kadar 'benimle uyuma 'dersem inadına yapacaktı.Ses tellerimi yormaya değmezdi.Üst kata çıkar çıkmaz pencereleri silen bir adet Defneyle karşılaştım.Sanırım işini bitirmişti. Mazemeleri yanındakı odaya koyup çıktı.Beni hala görmemişti.Elindeki deftere bir şeyler karalayıp geri cebine koydu.Bu haraketi aklıma 2 hafta sonra mesun olacağımı getirdi. Eyvah! Ben hiç birşey çalışmamıştım.1 aydır düğündür,gelinliktir derken kitabın yüzüne dahi bakmamıştım. Çalışmam lazımdı.En akıllı kişi olarak mezun olmalıydım.Sonra istediğim yerde iş yapa bilirdim.Buna Eymen dahil hiç kimsenin engel olmasına izin vermem.
-Hey? Dünyadan Asyaya"Şaşkın şaşkın etrafıma baktım.Defne ne ara bu kadar yakınıma gelmişti?Bu kadar derine mi daldım ben?Tabi 14,15 yıllık hayalimi gerçekleştirmeme sadece 2 hafta kalınca kimi umursardım ki.Çocukluk hayalimdi benim.Arkadaşlarım evlilik hayali kurarken benim hayalim farklıydı. En büyük hayalim çok çalışıp mezun olmak fakirlere,çocuk yurtlarına maddi yardımda bulunmaktı.Kendi emeğimle kazandığım parayla!Başka insanların beni inek öğrenci olarak görmeleri hiç umrumda olmazdı. 'Gelecekte onları umursamadığım için kendimle gurur duyucam' diye düşünüp hayalime 4elle yapışırdım. Öyle olmuştu zaten bu düşüncem için kendimle gurur duyuyordum.
-Aşık mı oldun sen?"Dedi Defne.Ne aşkı ya?
-Tabikide aşık olmadım.Sadece ben bir şeyleri düşününce yani o konuyla aşırı ilgilenince etrafımdakı olanlardan soyutlaşırım...Ya senden bir şey isteyecektim .Ama ne isteyeceğimi unuttum!"dedim sinirle. Aptal kafam!Hatırla,hatırla,hatırla!Hatırladım!Gecelik
-Gecelik isteycektim ben."Sesim biraz fazla çıkmıştı.Hatırlamanın verdiği rahatlık ve mutlulukla sesimin tonunu ayarlayamamıştım.Hemen ağzımı kapatım dudağımı dişledim. Gergin olduğum yaptığım şeylerden biri dudaklarımı dişlemekti. Diğerlerini zamanla öğrenirsiniz. Defne gülümseyip kolumdan tuttu. Beni çekiştirip küçük bir odaya soktu. Misafir odasıydı burası.Hemen kiyafet dolabının yanına gidip bana bir gecelik verdi.Oha! Bu ne?
-Defne ben bile buna bakınca aklımdan neler geçiyor.Töbe töbe!Asla olmaz bu.Başka var mı?"Dedim.Bu nedir ya?Elimdeki kırmızı geceliğin göğüslerinden başka her tarafı tül olduğu için alttan ne giyilse gözükürdü. Külotumun şovunu yapmalı değilim!Hem kalçamı bile zor kapatıyor.
-Bu nasıl.Şortlu olduğu için pek dikkat çekmez bence"
-Uzun bir geceliğin yok mu?"
-Uzun gecelikle rahat uyuyamıyorum o yüzdende almadım"dedi.Off
-Bende onlarla rahat uyuyamayacağım ama!"Omuz silkip şortlu gecelik takımını elime verdi.En azından krem rengi, kırmızı değil.'Teşekkür ederim.İyi geceler' diyip odama gittim.Elimde gecelikle birlikte kapıda dikildim.Dua ederek kapıyı açtım.Girer girmez gözlerimi kapamak zorunda kaldım.
-Sen niye çıplak yatıyorsun?"Diye cırladım resmen.
-Abartma .Sadece üstüm çıplak birde bonustan pantalonumuda çıkardım" Dediğinde daha fazla sinirlendim.
-Abartma öyle mi? Ben seninle bu şekilde asla aynı yatağa girmem."Bir anda kolumdan çekilmemle neye uğradığımı anlamadım.Elimdeki gecelik elimden kayıp yere düştü. Sırtım yumuşak yatakla buluştuğunda gözlerimi açtım.Ah!Üzerimde benim deyimimle çıplak bir Eymen vardı. Birde sırıtıyor ya!Nefesim yetmeyince dudalarımı araladım. Nefsimi dışarı verince istemeden de olsa Eymenin dudaklarına üflemiştim. Gözleri dudaklarıma kaydı.Ellerim çıplak göğsüne değiyordu.Gözleri dudaklarımdaydı .Hiç bir tepki veremiyordum.Ne yapmalı olduğumu bilmiyordum aslında.Bana yavaş yavaş biraz daha yaklaştı. Dudaklarımız arasında santimler vardı.İlk öpücüğümü ona veremem ben!