Nolur Sev'me' Beni.

Sevgi...

  Kısa bir bölüm atarak hikayemi devam ettireceğimi belirtiyorum. Okuyuculardan yorum yapmasını rica ediyorum. Kısa olduğunun farkındayım, gelecek bölümün uzun olacağına emin olabilirsiniz.

Asya'dan devam.
-Ben..."Diye mırıldandığımda artık itiraf etmenin zamanı geldiğini biliyordum.
-Ben seni..." Cümlemi bitiremeden kapıdan içeri bir kadın girmişti. Tahmin edin o kadın kim?!
-Annen!"
-Beni annemden mi isteyeceksin?" Diye aptalca mırıldanan adama şaşkınca baktım. Ne saçmalıyorsun sen?!
-Yaa ne diyorsun? Annen kapıda!" Kendimi geriye çektiğimde yerdeki yastıklara bakıp iç çektim. Şimdi beni pasaklı biri olarak görecekti...
-Annecim! Her zaman tam zamanında gelirsin zaten" Diye konuştu  hoşnutsuzluk dolu bir tavırla.
-Ne demek istiyorsun Eymen?!"
-Sana bir şey söylemek ne mümkün hünkarım" Diyerek tatlı bir ifade takındı Eymen. Hem beni hemde annesini gülümsetmişti.
-Ablacım? İşiniz çabuk bitmiş bakıyorum" Diyen Müge sinirimi resmen altüst etmişti. Gözlerini diğer tarafa çevirdiğinde gördüğü kişiyle şaşkınca yutkundu.
-Münasebetsiz!" Diye mırıldanan kadını hepimiz duymuştuk.

Yazar'dan.
-Oğlum! Seni şirketten çağırdılar" Diyen kadına baktı herkes. Odada esen soğuk rüzgarları hisseden çift ortamı yumuşatmak adına konuştu.
-Şey..." İkiside birbirine bakarken Müge izin isteyerek evden çıktı.
-Git ama çabuk gel" diye mırıldanan Asyayı sadece yakınında olan Eymen duymuştu.
-Oğlum! Sen git ben sonra gelirim"
-Annecim... Biz ikimiz gidelim" Diyen Eymen tedirgin gözüküyordu. Çünki, annesinin sevdiği kıza kötü bir söz söyleyeceğinden emindi.
  -Yemem kızı merak etme oğlum"
-Annecim gidelim biz!"
-Hayır dedim" Derken inatla devam ediyordu sinirli kadın. Aklında söyleyeceği tüm kötü sözler dönüp dolaşıyordu.
-Eymen git lütfen... Ben hallederim" Diyen kıza baktı adam. Resmen gözleriyle yalvarıyordu.
-Birtanem olmaz!"
-Ben hallederim dedim. Beni seviyorsan git!"
-Tamam gideceğim" Diye sinirle mırıldandı adam. Sonra arkasına bakmadan çıktı evden. Kendisine kzıgındı annesini eve bıraktırmak yerine arabada beklemesini söylediği için.
-Evet! Küçük kız..."Diyerek başlamıştı konuşmaya kadın. Oğlunu bu kıza vermeye niyeti yoktu. Bunun için herkesi kırmaya hazırdı.
-Nişanlısı olduğunu bildiğin bir adama karşı nasıl böyle davranıyorsun?" Dediğinde şaşkınlıktan ne söyleyeceğini bilemedi kız. Kafasını iki yana sallarken Eymene ne kadar güvendiğini hatırlatıp duruyordu kendine.
-Hayır! Öyle bir şey olamaz"Derken inanıyordu söylediklerine. Şüphe dahi etmiyordu.
-Öyle mi? Bak bakalım yalan mı?!" Derken çantasına uzanmıştı hırslı kadın. İçinden fotoğraflar çıkarırken hiç kararsızlığı yoktu.
-Al ve bak!" Diyerek uzattı elindeki fotoğrafları . Elleri titreyerek aldığı fotoraflara baktı güzel kız.
-Bu Eymen!" Diye mırıldanırken hayal kırıklığı belli olan sesle mırıldandı kırık kalbiyle.
-Bu nişan fotoğrafları..." Kadın yüzünde büyük bir gülümsemeyle arkasını dönüp gitmişti. Evde sadece iki kişi vardı! Biri Asya diğeri Burcu... Genç kız acı içinde yanarken, arkadaşı uyuyordu. En desteğe ihtiyacı olduğu anda yalnızdı kız.