Angels & Demons

Chapter Five

     Οση ωρα ο Blake επλαθε το εγκωμιο του εαυτου του προσπαθωντας ματαια να μας πεισει με στρεβλη επιχειρηματολογια οτι ειναι θελκτικο παιδι, με ιδιαιτερη περαση στο ωραιο γυναικειο φυλο, εγω κατευθυνθηκα με απαλες, αθορυβες κινησεις μεχρι το σαλονι,αρπαξα δυο ικανοποιητικα σε μεγεθος μαξιλαρια και με την ιδια διακριτικοτητα που με χαρακτηριζει επεστρεψα ξανα στην αρχικη μου θεση. Ενταξει, για να λεμε και του στραβου το δικαιο, ο Blake ειναι ελκυστικο παιδι και αυτο κανεις και τιποτα δεν μπορει να το αμφισβητησει. Ειναι αρκετα εμφανισημος, διαθετει ψηλο αναστημα, καστανα μαλλια και βαθυγαλανα ματια. Αθλητικο συγκριτικα με αλλα παιδια στην ηλικια του σωμα και ενα βρετανικο, καυστικο χιουμορ που οταν το αξιοποιει με τον σωστο τροπο εχει την δυνατοτητα να σαγηνευσει οποιαδηποτε κοπελα βαλει στο στοχαστρο του. Ειναι το δυνατο του σημειο το χιουμορ του παρα η καλη του εξωτερικη εμφανιση. Εξαλλου ποτε δεν χρησιμοποιει την εξωτερικη του εμφανιση ως μεσο προσελκυσης του αντιθετου φυλου. Ηθελε οπως ελεγε παντα να φλερταρει την κοπελα που τον ενδιαφερει με ενα στοιχειο του εσωτερικου του κοσμου, της προσωπικοτητας του ωστε να ειναι οσο το δυνατον πιο αληθοφανες. Δεν τον ενοιαζε ποτε να κανει φιγουρα,με μισα ψεμματα και μισες αληθειες,σε μια κοπελα για να την εκπληξει παρουσιαζοντας της καποιον που δεν ηταν πραγματικα μονο και μονο για να ακουστει πιο εντυπωσιακο. Αλλα με μοναδικο οπλο το χιουμορ που τον χαρακτηριζει και την αληθεια του να κατορθωσει να μαγεψει αυτην την τυχερη κοπελα που θα τυχαινε να εχει βαλει στοχο να μαγεψει. Ειναι παντα τοσο αληθινος, αστειος κι αφθορμητος που παντα καταφερνει να διασκεδασει τις καταστασεις και να κερδισει την κοπελα που επιθυμει. 

    Ομως παρ'ολα αυτα μεταξυ τους ο πιο γοητευτικος και πραγματικα καταφερτζης με τις γυναικες χωρις παντα να το επιδιωκει ειναι ο Hardin. Γεγονος που το αναγνωριζει καλα ολη η παρεα. Αυτο το παιδι εκπεμπει μια μυστικη λαμψη που ποτε κανεις δεν μπορεσε να προσδιορισει απο που πηγαζει. Ισως να συμβαλλουν σε αυτην τα σκουρα πρασινα ματια του που θα μπορουσες να τα παρομοιασεις με δυο σκουρα καταπρασινα φυλλα και οπως σε ορισμενα φυλλα χαρασσονται νοερα τα νευρα του φυλλωματος ετσι και στα ματια του αλλωτε διακρινεται επιδερμικα ενα μερος των συναισθηματων του και αλλωτε καλυπτονται απο ενα πεπλο που εμποδιζει τον οποιονδηποτε να εντιπισει τα αληθινα του συναισθηματα προβαλλοντας τα συναισθηματα που εκεινος θελει να ειναι ορατα με το ματι, να φενονται με σκοπο να κρυψει τα αληθινα του πισω απο αυτα οντας μυστικοπαθης και εσωστρεφης που ειναι. Οπως συμβαινει και με εκεινα τα φυλλα στα οποια τα νευρα του φυλλωματος ειναι αορατα εξαιτιας της βελουδινης, πρασινωπης μεμβρανης που τα εχει σκεπασει προσεκτικα με σκοπο να εχουν αντοχη στις αντιξοοτητες των συνθηκων και να μην διαλυθουν. Ή μηπως ειναι το γεγονος οτι στα ματια του τρεμοπαιζει μια περιπαικτικη σπιθα, η οποια ειτε ειναι ετοιμη να βαλει φωτιες ειτε να υποδηλωσει ορεξη για πειραγματα, ανεμελια και σκανταλιες οπως ενα μικρο παιδι; Ενα μικρο αγορι με ορεξη για περιπαιτεια και δραση. Κι αυτη η μικρη σπιθα που αλλωτε φουντωνει κι αλλωτε παραμενει σταθερη ειναι ο παραγοντας που καταστρεφει την ισσοροπια των ματιων του που αγκαλιαζονται με μυστηριο σαν μανδυας. Μηπως ομω ειναι τελικα που καθε φορα που χαμογελαει ή απλως γελαει προκαλει βιαια τα λακακια του να κανουν την εμφανιση τους προσδινοντας εναν τονο παιδικοτητας και γλυκητητας στο αρρενωπο κι ανδροπρεπες προσωπο του; Εκτος κι αν τελικα ειναι ολα αυτα και πολλα παραπανω τα στοιχεια που συντελουν αυτην την διχως εξηγηση λαμψη και την απαραμμυλη γοητεια που ακτινοβολει...