Minamahal Pa Rin Ako ⚣ jeongcheol

40

Seungcheol's

"Jeonghan." Tawag ko. Nakasandal siya sa dingding habang nakapikit.

Buti nalang may meeting ngayong oras ang mga teachers bago mag recess.

Napadilat naman siya at nagulat, "S-seungcheol..."

"Pwede ba tayong mag usap sa labas? Masyadong maingay dito sa room eh." Sabi ko sa kanya.

"A-anong pag uusapan natin?" Tanong ko sa kanya.

"Basta." Sabay hila ng kamay niya at pumunta kami sa may rooftop.

Nang makarating kami sa rooftop ay tinanong agad niya ako.

"Anong pag uusapan natin, Cheol?" Tanong niya.

Pero imbis na sagutin ko ang tanong niya ay niyakap ko lang siya ng mahigpit.

"S-seungcheol..." Tawag niya.

"Anong nangyari, Han?" Tanong ko sa kanya habang hinahaplos ang malambot niyang buhok.

"Sabi mo isang subject ka lang late, anong nangyari? Bakit ka may mga pasa? Alam ba nila Seungkwan 'to?" Sunod sunod kong tanong.

Tinignan niya ako at nginitian.

Beautiful.

"Late na kasi akong nagising tsaka hindi ako umuwi sa bahay namin nila Seungkwan." Sagot niya.

"Tsaka itong mga pasang 'to? Wala 'to. Inaayos ko kasi yung mga gamit ko doon sa pinsan ko, nandoon kasi ako kagabi natulog tapos sa sobrang bigat ng mga gamit nahulog yung iba sakin hehe." Sabi niya pa.

"Pero bakit may sugat yang gilid ng labi mo?" Tanong ko sa kanya nang hawakan ko ang gilid ng labi niya.

Napangiwi naman siya.

"Kakakagat ko 'to kagabi, nanonood kasi ako ng movie kinikilig ako. Ahe." Sabi niya sabay ngiti.

Pero ang ngiting hindi abot hanggang mata.

Ngumiti nalang ako sa kanya at hinawakan ang magkabila niyang pisngi.

"I love you, Cheol." Sabi niya.

"I love you too, Han." Sabi ko habang nakatingin sa mata niya na napunta sa labi niya.

Unti unting lumalapit ang mukha ko.

Unting.

Unti.

Nalang.

Malapit.

Na.

Malapit.

Na.

Talaga.

Ito.

Na.

Talaga.

"SEUNGCHEOL!" Tawag sakin kaya biglang nasuntok ni Jeonghan ang mukha ko sa sobrang gulat.

Napasinghap naman si Jeonghan.

"Sorry, Cheol. Hala, sorry talaga nagulat kasi ako." Pagsosorry niya.

Napalingon naman ako sa taong tumawag sakin.

"CHEOLLIE~" Nakangiting tinawag ako ni Solar.

Nagulat naman siya ng makitang namula ang pisngi ko.

"CHEOLLIE?! WHAT HAPPENED TO YOUR POGI FACE?!" Gulat niyang tanong sa akin.

Tumingin naman siya kay Jeonghan at kitang galit na galit ang mukha niya rito.

Lumapit siya kay Jeonghan at sinampal ng malakas.

"SINAKTAN MO SI CHEOLLIE KO! WALA KA NG GINAWANG TAMA! YOU BITCH!" Sigaw niya rito.

"S-sorry..." Pagpapaumanhin ni Jeonghan.

"SORRY?! REALLY?! BAKIT MO SINAKTAN ANG BOYFRIEND KO?!" Tanong niya, diniinan niya ang salitang "boyfriend ko".

"N-nagulat kasi ako. S-sorry." Sabi ni Jeonghan.

"STUPID BITCH!" Susugurin na niya sana ng hinawakan ko ang braso niya. Tumingin naman siya sakin.

"Stop being a brat, Solar!" Sigaw ko sa kanya.

Tumingin ako kay Jeonghan na ngayon ay umiiyak.

"Han, go. Kami na ang bahala." Sabi ko.

Umalis naman agad siya.

"Really, Seungcheol?! Ipagtatanggol mo pa yung taong sinaktan ka na?!" Tanong niya sakin.

"Mas nasaktan siya, Solar." Sabay tingin ko sa kanya.

Paalis na sana ako ng magsalita siya.

"Palagi nalang siya, Seungcheol. Siya nalang palagi mong ipinagtatanggol. Ako ang girlfriend mo! Hindi siya! Ako ang mahal mo at hindi siya!" Sigaw niyang sabi sakin.

"Oo, ikaw ang girlfriend ko at hindi siya. Pero siya ang mahal ko at hindi ikaw." Sabi ko at iniwan siyang mag isa.

———

boom manes kay fafa cheol.