Minamahal Pa Rin Ako ⚣ jeongcheol

49

Seungcheol's

Napangiti ako nang pinatay ko ang cellphone ko.

"Si Seungkwan talaga." Napailing nalang ako habang natatawa.

"S-seungcheol..." Mahinang tawag sakin ni Jeonghan.

Bigla naman agad ako napatingin sa kanya. Sabay hawak ko sa noo niya.

"Okay ka na ba? May masakit ba sayo? Nagugutom ka ba? Gusto mo ba ng tubig? Mainit ba?" Sunod sunod kong tanong.

Tumawa naman siya, "Ikaw lang ang gusto ko." Sabi niya sakin na ikinatahimik ko.

"Kilig siya." Sabi niya sabay tawa. Kinurot niya ang pisngi ko. "Cute talaga ng Cheollie ko, laki ng gums. Hehehe."

"Yah!" Sabi ko.

Sabay peace sign siya. Bigla namang kumulo ang tyan niya.

"You're hungry." Sabi ko.

"Hehehehe." Sabi niya lang.

"What do you want to eat? Magluluto ako." Sabi ko sakanya.

"I want ramen." Sabi niya habang kumikislap ang mga mata.

Napangiti naman ako, "Alright. Wait for me, okay? I'll cook some ramen." Then I kissed his forehead.

Tumango naman siya at ngumiti.

Lumabas muna ako ng kwarto niya papuntang kusina na maalala ko ang nangyari kanina.

——

F L A S H B A C K

"Jeonghan!"

"Han!"

"Yoon Jeonghan!"

"Choi Jeonghan!"

"Angel!"

"Seungcheol!" Napatigil ako kakatawag kay Jeonghan nang may tumawag sakin.

Nagulat ako.

"H-hyung..." Sabi ko nang lumapit siya.

"Nakita mo na ba siya?" Tanong niya sabay hawak sa balikat ko.

Napailing nalang ako.

"Ako nahanap ko na siya. Tara na bago pa nila mahanap si Jeonghan." Sabi niya at tumakbo.

Sumunod naman ako.

Maya maya, napunta kami sa abandonadong janitor room.

"Ang dami pagbabago dito sa school. Ang daming abandonadong room." Sabi niya. Napatingin naman ako sa kanya.

"Nandoon siya, umiiyak." Tinuro niya ang sulok kung saan may naririnig akong hikbi.

"Jeonghan!" Tawag ko at lumapit sa kanya.

"S-seungcheol..." Sabi niya at niyakap ko siya ng mahigpit.

Hinawakan ko ang pisngi niya, "Bakit ka nandito? Bakit ka nagtatago ha?" Alalang aalala kong tanong sa kanya.

"S-asaktan n-niya k-ko, C-cheol..." Umiiyak niyang sabi.

Pinunasan ko ang mga luha niya, "Don't cry, Han. Please."

Niyakap ko nalang siya ng mahigpit.

"Seungcheol, iuwi mo na si Jeonghan sa bahay nila Seungkwan. Doon mo muna siya iuuwi at bantayan mo para makapagpahinga ng maayos." Sabi niya sakin.

Binuhat ka ng pa-bridal style si Jeonghan at lumapit kay hyung.

"Maraming salamat, Eric hyung. Kung hindi dahil sayo hindi ko pa rin mahahanap si Jeonghan." Pasasalamat kong sabi.

Napangiti naman siya, "Wala yun. Ang importante ligtas siya."

Tumango naman ako.

"Tsaka wag ka na masyadong mamoblema, ako ang bahala kay Solar. Paniguradong hahanapin ka nanaman nun." Sabay tawa niya.

"Teka hyung, paano mo pala siya nahanap?" Tanong ko sa kanya.

Napatawa naman siya, "Wala ka bang tiwala sakin? Sa gwapo kong 'to?"

Umirap naman ako, "Sige hindi na ko magtatanong."

"Papahingain muna siya." Sabay nguso kay Jeonghan.

Tumango ako, "Sige salamat ulit, Eric hyung."

Ngumiti naman siya at sumaludo.

Naglakad na ko palayo at tinignan ang mukha ni Jeonghan.

"Makakapagpahinga ka na." Sabay halik sa noo niya.

———

Jeonghan's

Pagkalabas ni Cheol ay nawala agad ang ngiti ko.

Pinilit kong bumangon at kinuha ang cellphone ko sa tabi ng kama.

10 messages

15 missed calls from Jisoo

Jisoo

Text Message
4:27 pm

Jeonghan, where are you?!
I've been looking for all rooms and still I can't see you!
I'm freakin' worried.
Reply please.
Han, please.

+639179304585

Text Message
4:45 pm

I'm really pissed at you right now, bitch.
Hide and seek, huh?
YOU ARE NOTHING BUT A POOR BITCH!
LAGOT KA TALAGA SAKIN.
Sa susunod, 'di lang pasa ang aabutin mo! TANDAAN MO YAN!

"Bakit ka ba galit na galit sakin?" Sabi ko at napaluha.

"Unti unti mo kong pinapatay, bunso."