Why are you here
Tanaw ko na ang paglubog ng araw sa labas ng van. It was a good idea to roll down the window to breathe some fresh air. The serenity of the place is extra ordinary making me feel calm. Pinadpad ng panghapong hangin ang aking mahaba at brown na buhok. Hinayaan ko na lang ito.
The sunset is beautiful.
Malapit ng matakpan ng kadiliman ang buong lugar hudyat ng pagpapaalala sa mga tao na kailangan ng magpahinga at iwan ang ginagawa, hintayin ang pagsikat ng araw upang ipagpatuloy ang mga nakagawian.
Just like falling down. You have to breathe within the pain, relax to subside the bleeding, then wait to heal the wound and be free to fall again.
Maliwanag ang daan patungo sa mansyon ng mga Naval dahil sa naglalakihang ilaw na sadyang inilagay upang magbigay ng liwanag sa sino mang dumaan.
Papasok pa lang ang van sa looban ng mansyon ng may matanaw na akong dalawang nakatigil na magarang sasakyan. Pareho itong kulay itim. Wala akong masyadong alam sa mga sasakyan pero ang isa dito ay sobrang gara. Sports car.
I wonder who is their visitor.Nagtuloy-tuloy kami sa pagpasok sa bulwagan ng mansyon. Walang tao.
Naririnig kong pinag usapan nina Hu at Hunt ang sports car sa labas. So its true that most boys fancy a beautiful car. While my girls are walking quietly.
Inakay kami ni Matt sa kusina upang makainom na ng tubig ang mga bata dahil kanina pa sila inuuhaw.Napatda ako sa aking kinatatayuan malapit sa pinto ng sumalubong sa aking mga mata ang taong gusto kong iwasan. Nakatukod ang dalawang siko nito sa lamesa at nakapang lumbaba. Nakuha namin ang atensyon ni tito Eduardo dahil siya ang nakaharap sa may pinto. Dahilan upang mag angat siya ng tingin sa amin.
I hold Matt's hand and took a deep breath. He squish my hand a little and signaled us to seat. Hindi nakatakas sa aking paningin ang pag sunod ng isang pares ng mga mata sa mga kamay namin ni Matt na magkahawak. Tito Eduardo told us to join them for dinner.
The dinner was a quiet event for us. Tanging si Tito Eduardo at si Gob. Sandoval lang ang nag-uusap ng kung anu-anong mga bagay. Kahit naiilang ako sa pagkain dahil sa panaka-nakang pagtingin ni Gob. sa akin ay nagawa ko pa ring bilisan ang pagsubo upang madali akong matapos at ng makaalis na.
Nakaakyat na ang tatlong bata sa itaas maliban kay Heaven na nag paiwan kasama namin ni Matt sa sala. Kinabahan ako dahil ramdam ko na may binabalak siya.
Nang magpaalam na ang dalawang matanda kay Gob. Sandoval na magpahinga at ibinilin siya kay Matt lumapit siya sa amin. Heaven immediately went to him.
Pinandilatan ko siya ng mata."Hello po, my name is Heaven" she said with a big smile plastered in her face.
"Hello too, pretty baby." his sweet reply and touch my daughters face. Sinipat niya itong mabuti bago nilipat ang paningin sa akin.
"You look a lot like your mother,....beautiful." I blushed at what he said and hide my face.
Matt spoke suddenly."Why are you here, pare?"Hindi siya sumagot kaagad at tumingin muna sa akin. Tumiim ang kanyang mga mata at nagtiim bagang.
"Why is she here I tought you dont know her whereabouts? Imposible naman na nagkabunggoan lang kayo sa labas at naimbita mo siya dito." Nagtaas siya ng kilay. His voice sarcastic. Strong and hard like... his chest and broad shoulders. What the F I m talking about. Mind stop .
He's still the same. Frank and straightforward.
I wonder, ilan kaya ang naloko nito at nanalo siyang gobernador. It goes down with the money, I guess. Ganun naman talaga iyon. Wealthy people rules.Wala niisa sa amin ni Matt ang sumagot. Nabaling lang ang kanyang pansin sa amin ng hinawakan ni Heaven ang kanyang kamay at paglaruan ang mga daliri nito. Kita ko ang pagtataka sa kanyang mga mata pero nakikita ko rin ang pag-angat ng gilid ng kanyang labi to give Heaven a small smile.
Umupo siya at inakay si Heaven paupo sa kanyang kandungan not minding the question he asked not answered. My daughter happily obliged and hold governor Sandoval's face adoringly. I was shocked when Heaven kiss him in both cheek and giggle. Governor Sandoval laugh loudly.
"That is so sweet pretty girl" he said and pinch my daughter's face softly.
"I miss you,...tatay." it's just a soft whisper pero sapat na para marinig namin lahat.
I saw him froze. And shock is an understatment to describe his face. Nanlaki ang mga mata ko. Matt on the other hand is expressionless. My heart is beating fast. Hindi ko alam kung ano ang gagawin. When I look at him his face is grim. Lumapit ako sa kanila and grab Heaven's hand abruptly, taking her away from him. He grab her hand too. Nagkatinginan kami. His eyes are puzzled, angry and mine is worried. I know right then, he wants to clarify things.
My tears fell.
"Please, not now" I plead. Binitiwan niya ang kamay ni Heaven sinamatala ko iyon at akay ang anak kong umalis.
Pagkapasok ng kwarto ay agad kong pinagalitan ang anak ko, hindi alintana na may natutulog na sa loob.
"Heaven what did you do? You broke your promise. I thought we already agreed on this?" I cried as I shoutedly ask her she remained silent. I m even hysterical. Natatakot ako baka kunin niya sa akin ang mga bata at hindi na kami makaalis. Humagulhol ako ng iyak na siyang dahilan upang magising ang tatlo. Nagtaka sila kung ano ang nangyari. And tried to ask Heaven what happenened since I refuse to speak. She too didnt budge. It was Hunt who give a conclusion.
"He already know. You wont be crying like this if it werent the case." He declared, that makes me cry even harder.
"Don't worry nanay everything will be alright" alo ni Hannah sa akin. Inakay ko sila pabalik sa kama at umupo, they crawled into my sides at hinayaan lang akong umiyak. Minutes have past and my tears are starting to run out when I decided that they should go back to sleep.
"Matulog na kayo at gabi na masyado, wag na kayong mag-alala sa akin. I will be fine". Mahinahon ko na sabi.
"Im sorry nanay" I heard Heaven say as she hugged me tight. My heart clenched as I heard her voice full of remorse.
"Ofcourse baby I forgive you and Im so sorry too.. Ive been so selfish...sleep now. I love you!." I kiss them good night.

BINABASA MO ANG
My Beautiful Heartbreak
RomanceIt took me thirteen years to heal the wounds in my heart and yet it takes you a second to make it bleed again. Anong gagawin ko para matigil ito? Runnaway,....again?