Hyun Joong’s POV
Nagising si ako sa sobrang lakas ng tunog ng phone ko. Hay. Tinatawagan na pala ako ni BFF. Ay. Nako naman talaga. Inutusan ba naman akong samahan ang sila ng barkada niya sa mall. Kitang kakagisisng ko lang diba. Aishh. Pero sige na nga. Nagshower na ko agad. Tapos pupuntahan ko na sila. Nasa isang sikat na mall daw sila. Aii.. nakalimutan kong tanungin kung saan. Pero ok lang. Tatanungin ko nalang ulit mamaya.
Hyun Joong’s POV
Nandito na ko! Nakita ko sila agad. Pinakilala ako ni Jun Ho sa barkada niya. Tsaka kami pumasok ng mall.
Ako: hoy pare, bakit mo ba ako pinapunta dito?
Jun Ho: uhm... kasi gusto ko kasama kitang mamili ng damit ko para sa birthday ko. Alam kong makakatulong ang mga katulad mo~
Ako: teka teka. Eh... next next week pa yung birthday mo ah? Pwede namang... nxt week nalang tayo magpunta dito ah...
Jun Ho: oo nga. Pero... trip ko na ngayon pumunta eh...
Ako: ok . tara na.
Nagpunta kami sa may men’s dress area. Tapos sa may men’s shoe section naman. May nakita akong pamilyar na muka. Sabi ko na nga ba eh. Siya yung nakagasgas ng kotse ko dahil sa katangahan. Hay nako.
Hyun Joong’s POV
Pati yata ang best friend ko napansin na tinititigan ko siya. Haaay.
Jun Ho: HOOOOY! *tinapik ako sa likod* sinong tinitignan mo dyan? Ha??
Ako: walaa..
Jun Ho: weh... *tinuro yung babae* yun bang.. si ms. Cute na saleslady??
Ako: hindee.. (pero sa isip ko: “ms. Cute ka dyan.”)
Jun Ho: *ngiti* Eto pare. *bumulong*babayaran kita ng 500k. Maging kayo lang ni Ms. Cute. Ano??
Ako: haa?? Kahit wag na pare. ayoko nga. Bakit siya pa??!!
Barkada: Sige naaaaa~~~
Jun Ho: tinatanggihan mo na ko?? Hay nako naman!
Ako: *umiiling* hindi naman sa ganon. Ayoko lang na—
Jun Ho: ok. Then let me pay you. After our game. *smile*
Ako: Fine~ *palms lifted*
Barkada: go Hyun Joong!!! *basta cheer aii!!*
Pero sa totoo lang, napipilitan lang ako. Una, ayokong lapitan ang mga katulad niya. Pangalawa, kaya ko lang sinabing oo para tumigil na tong “BBF” ko. At pangatlo, ayoko pang magkaroon ng GF. Hayy. Pero eto na, nakaoo na ko. Tsaka baka eto na din ang paraan para magantihan ko siya..
Sou Jin’s POV
Kakabukas pa lang ng isang maliit na branch ng boutique namin dito sa mall. Maganda din naman ang takbo. Kasi naman, kakasukat lang ng isang costumer, meron nanamang isa. Muka na akong sales lady. Pero worth it. Medyo madami na din kaming nabebenta. Napatingin ako sa may corridor. May mga nag-uusap na isang grupo. Hay. Sana naman dito din ang punta nila. Ayan~ naglakad na yung isa.. pero.. nagsimulang kiligin yung sales lady dito. Hay. Siguro isa lang siya sa mga sikat dito sa Korea. Hindi na kasi ako nakakapanood ng TV dahil sa mga kailangang tapusin na designs. Teka lang. Siya yung mayabang na malapit ng bumagga sakin ah. Ano naman kayang masamang hangin ang nagdala sa kanya dito? Hayy..
Pagkalapit niya, sumingit na tong sales lady na kasama ko. Buti naman. Pero nakakapagtaka lang na ako ang tinawag niya. Maangas siya eh. Kaya inangasan ko din ang paglapit ko.
Ako: yes??
Siya: ibigay mo sakin number mo papakyawin ko tong lahat.
Ako: sorry hindi ako nagbibigay ng number sa kung kani-kanino.
Siya: hindi mo ko kilala?
Ako: hindi..
Siya: Fine. I’m Kim Hyun Joong.
Ako: ganun ba..
pero sa totoo lang hindi ko talaga kilala ang mayabang na ‘to. Tsk.
Hyun Joong: And you are??
Ako: I’m sorry. I can’t tell you. Manigas ka. *teasing smile.*
Tinalikuran ko siya para asikasuhin ang ibang customer. Alam ko namang nagsasayang lang ako ng oras sa mga ganong usapan. Pero.. ang bilis niya. Nailagay niya agad ang kamay niya sa braso ko. Nagulat ako dun. At.. wala na akong nagawa kundi humarap ulit.
