Soujin’s POV
Ano kayang problema? Tinawagan ako ni Jae Hwa, pumunta daw ako sa fave restaurant nila ni Jun Ho. Alam kong galit siya, pero hindi niya pinapahalata sakin. Pero siyempre para sakin, napakadaling mahalata, of course she’s my best friend, kaya alam ko. Pagdating ko nandun si Jae Hwa kasama si Jun Ho. I smiled, but Jae Hwa gave a fake one. Masaya kong inumpisahan ang conversation.
Ako: Jae Hwa, bakit? *tingin sa dalawa habang nakangiti*
Jae Hwa’s POV
Pano ba, pano ko ba sisimulan? Alam ko, nahalata niya yung galit kanina, kahit pa sinabi ko yun ng kalmado. Tumingin ako kay Jun Ho, wanting him to tell what is happening. Pero tahimik lang siya, ni ayaw magsalita sa harap ni Sou Jin. Parang kinakain na din siya ng konsensya niya ngayon. Siguro iniisip niya kung anong mangyayari sa nakangiting Sou Jin kapag nalaman niya.
Ako: Uhm, Sou Jin, sana wag kang mabigla sa sasabihin ko.
Sou Jin: bakit... ano bang problema?
Ako: Uhm... Si Hyun Joong... Hindi totoo ang feelings niya para sa’yo.
Sou Jin: what? Jae Hwa, it’s a joke right?
Sou Jin’s POV
Akala ko ba may problema. And then she’ll suddenly crack a joke? I know, beyond that serious face is a laughing one. Pero, bakit biglang tumibok ng malakas ang puso ko? Kinabahan ako, na baka totoo nga. Pero pinilit kong labanan. He’s feelings are true. I know that. I can see that. I can feel that. Bakit taliwas ngayon sa katotoohanan ang sinasabi ng best friend ko?
Jae Hwa: that’s the truth.
No. You’re not serious right? Ano ba, masaya na ako sa buhay ko ngayon. Please. Wag n’yo ng guluhin. Umiling ako. A part of my mind says it isn’t true. But the rest. Sinasabing baka totoo nga lahat ng sinasabi ni Jae Hwa.
Sou Jin’s POV
Ako: then how will you prove that? Huh?
Jae Hwa: *tumingin kay Jun Ho* Jun Ho, tell her.
Tumingin ako kay Jun Ho, hindi na honey ang tawag ni Jae Hwa sa kanya. She’s always sweet when calling the name of Jun Ho, even calling him “honey,” pero ngayon, sobrang seryoso. Nagsimulang magsalita si Jun Ho, I listened attentively. Gusto kong malaman yun mula sa BFF ni Hyun Joong.
Jun Ho: Tama siya. Hindi totoong mahal ka ni Hyun Joong.
Parang paulit-ulit ko yung narinig. “Hindi totoong mahal ka ni Hyun Joong.” Please. Tell me you two are joking, or just pinch me for me to know if this is a dream or not. Hindi ko alam ang gagawin ko pag totoo nga ito. Parang gusto kong mamatay. Hindi ko lubos-akalain na ganito ang mga maririnig ko mula kay Jun Ho. “He’s playing dirty games with you. Pinabayaran ka niya sakin ng 500k, maging kayo lang. In that way, parang nakaganti na rin siya sa’yo. I’m sorry Sou Jin, but for him, your feelings are nothing but a toy.” Isang malakas na sampal ang dumapo sa mukha niya pagkatapos niyang sabihin lahat ng yun.
Ako: Sabihin mo nga, 500,000 lang ba ang presyo ko? I can even give him a million, bakit hindi siya nanghingi? Kaya pala, kaya hindi niya na pinabayaran sakin ang utang ko, kasi pinaglalaruan niyo na pala ako~
I have to admit, yung mga oras na nagkita kami wala pa akong ganung kalaking pera, but it’s not an excuse, kasi kayang-kaya ko na siyang bayaran ngayon. Like what I said, I can pay even a million. Umalis ako ng restaurant without saying bye. Gusto kong umiyak, pero hindi ko magawa. Mas nangingibabaw ang galit ngayon. Ano nga namang mapapala ko pag umiyak ako? They’ll just say I’m weak. Kaya hindi ko kailangang umiyak. Hindi.
