Hyun Joong’s POV
Good luck to me. Sana hindi siya bumalik sa dati, I hope her attitude is like last week – when she made that first smile for me. Hay. Ayoko sanang gawin, but I have to. Kailangan kong pumunta sa boutique niya. I think, I have to say my “fake” feelings for her. Or could I say “near to real?” Hindi ko na alam kung ano ba talaga nararamdaman ko para sa kanya. Siguro na-carried away lang ako sa kanya this past few days. Ang bait na niya sakin. Masungit pa din kung minsan, pero hindi na siya yung Sou Jin na nakilala ko, yung araw-araw na lang na ginawa ng Diyos eh nakasimangot at nagtataray sakin. Well, I think its time for me to be paid for my efforts and for my car~
Sou Jin’s POV
Busy ako. But I’m happy. Much happier than before. May pinaghuhugutan ng saya? Yap, that’s definitely correct. Hindi ko alam kung saan. Saan? Baka kanino? Hay, kung ano-ano nanaman iniisip ko. I went back to my job when I received a phone call from Hyun Joong. At hindi katulad ng dati na wala akong pakealam sa kanya, sinagot ko agad ang tawag niya ngayon.
Ako: hello.
Hyun Joong: Nasa labas ako ng boutique mo.
Ako: what?
I smiled, I don’t know why. Tinignan ko siya mula sa bintana ng office, anyways my boutique consists of two floors, kaya nakita ko agad ang cap. I don’t see the man’s appearance, but I know, he’s Hyun Joong. Tumakbo ako papunta sa labas ng boutique, nginitian ko siya, as big as I can, at pagkatapos binuksan ko ang glass door at pinapasok siya.
Ako: oh, bakit ka nga pala napadaan?
Hyun Joong: I wanted to say somethin’ to you in person.
Ako: and what’s that?
Hyun Joong: Susunduin kita dito *looked at his watch* mga 6:30pm.
I looked at him, asking why. Tumingin siya sakin ng nakangiti, tsaka nagsalita ulit.
Hyun Joong: Well, I’m thinking of a dinner tonight.
Ako: Ah... *sabay tango*
Hyun Joong: ano? Ok lang ba sa’yo?
Sou Jin: uhm. Yeah! Ok lang.
Ok lang talaga, kahit busy ako Hyun Joong. Basta ikaw.
Hyun Joong: *deep inhale* ok then, see you later. *smile*
Umalis siya, at pagkatapos nun, maghapong saya nanaman ang meron sakin. Mas maganda ang kinakalabasan ng mga bagay kapag inspired ang isang tao, kaya sinamantala ko ang mga oras na ito para matapos ko ng maganda ang designs ko.
Sou Jin’s POV
Maaga kong sinara ang boutique, kasi naman maaga din akong susunduin ni Hyun Joong. Usually 8pm kami nagsasara, lalo na pag busy. Pero this time, past 6 pa lang sinara ko na. Saktong 6:30pm dumating dun si Hyun Joong, hindi nasayang yung halos 10 minutes na pag-aantay ko sa labas. Pumunta kami sa bahay niya, dun daw kasi kami magdidinner. And my idea is correct. Malaki talaga ang bahay nila. My house is big, but not like this. May sarili pang infinity pool. Nakaparada din lahat ng kotse niya. Lahat stylish, halatang mamahalin. Inabala ni Hyun Joong ang paglibot ng aking mata sa bahay niya at nagsimulang magsalita.
