Even The Pain (Completed)

ETP 10

Liera Martinez

Sa sobrang kaba ko sa araw na ‘to nagising na ako bago pa tumunog ang alarm clock ko. After a year ngayon lang kami ulet magkikita si Dom. Nakakainis bakit siya ang magiging Co-Writer ko. Para ayoko tuloy bumangon sa kama ko.

Sabihin ko kaya sa Boss ko na may Lagnat ako. O kaya na LBM.Masakit ang puson? Tss. -,- Napak Lame ng excuses ko para pang highschool. Ilang minuto lang tumunog na ang alarm ko. Syempre agad ko pinatay nakakarindi kaya.

Okay wala na ako Choice babangon na ako. Labag man sa kalooban ko ‘to.

“Be Professional” na lang ang gagawin ko Motto ko. Naligo na ako ang nagbihis na agad. Time Check: 7am na. Sakto lang pag nagdrive na ako papunta office. Hindi pa naman masyado traffic ngayon.

Pipindutin ko na sana yung open ng elevator ng bigla nag ring ang cellphone ko. Unknown number. Kaya sinagot ko na lang agad baka importante eh.

“Hello Who’s this?”

“Si dom ‘to”

“do-dom?”

“Yap Dom Zapata. Hiningi ko yung number mo sa Office nyo kagabi.”

“Ah okey”

“Diba magkikita tayo ngayon?”

“Ye-yes”

“Sa coffee shop na lang”

“Huh bakit dun?”

“Masyado formal sa office eh. And magkilala naman na tayo”

“Okey san coffee shop?”

“Sa paborito mo. Kung may pinakamasarp na cheesecake”

“--------“

“Liera nandyan ka pa ba?”

“Yap. Sorry nakalimutan ko na kasi kung saan yun eh. Pwede text mo na lang yung address?”

“Su-sure sige”

“Bye”

“by-“

End of phone conversation

Nagsinungaling ako. Sa totoo lang alam ko pa din naman kung san coffee shop yung tinutukoy nya. Sinabi ko lang na nakalimutan ko. Ang plastic ko lang diba?

Bumuntong hininga muna ako bago ko pindutin ang open ng elevator.

“Lord sana kayanin ko mamaya” Sabi ko sarili ko.

Lumabas na ako ng elevator. At pumunta na sa kotse ko. Nagdrive na din ako papunta sa coffee shop. Medyo malayo din yun sa condo ko ngayon. Pero dun sa dati ko condo walking distance lang.

Dom Zapata

Sobrang saya ko ng makausap ko si Liera ulet. Sa totoo lang matagal na ako may number nya pero ngayon lang ako nagkalakas ng loob na tawagan siya. 

Excited na ako makita siya ulet kaya nandito na ako sa coffee shop. Napapaisip ako ngayon kung paano ko sisimulan ang usapan naming dalawa. Baka mamaya mailang siya.

Ilang minuto lang ay may nakita na ako nagpark ng kotse. Siguro siya na yun. At tama nga ako.

 Siya nga. Walang nagbago sa kanya except yung ganda nya sumobra pa. Feeling ko hinahanap nya ako kaya kumaway na ako nakita nya din ako. Tapos nag smile siya.