Our Future ( B-Brave fanfictie)

Hoofdstuk 34.

~ Jai ~

Ik word wakker van het geluid van mijn telefoon. Op het scherm verschijnt het blije gezicht van Lotte. " Hoe laat is het" vraag ik. Als ik kijk zie ik dat het half 5 in de ochtend is en ik pak met moeite mijn telefoon. "Goedemorgen" zegt Lotte opgewekt. "Wauw het is hier half 5 weet je nog" zeg ik. " Oh sorry je lag zeker te slapen" vraagt ze. " ja eigenlijk wel ja maar het maakt niet uit ik wilde je stem wel horen" zeg ik. " ik die van jou ook" zeg ik. " Ja anders zou je niet bellen eh" zeg ik lachend. " Verpest het moment nu eens niet" zegt ze. " Ik zal het proberen" zeg ik en het lijkt wel of we helemaal zijn vergeten dat Lotte zwanger is. " Maar hoe gaat het met je " vraag ik. " Ja het gaat wel ik was gisteren alleen heel misselijk op het podium" zegt ze. "Ja ik denk dat je daar nog wel vaker last van gaat hebben" zeg ik. " Ik weet het maar het is gewoon niet fijn en ik moet maar door met het optreden maar het komt wel goed " zegt ze. " Ik weet dat je dit kan je bent een ongelofelijke doorzetter het is nog maar een week en we zien elkaar weer" zeg ik. " Ja maar we moeten dan wel echt over dingen praten" zegt ze. " Ik weet het " zeg ik en voel een brok in mijn keel opkomen. "Maar dat komt nog wel" zegt ze snel omdat ze waarschijnlijk ook niet over het onderwerp wil praten. " Jai" zegt ze naar een tijdje. " Ja " vraag ik. " Ik moet gaan" zegt ze. " Ik hou van je Lotte" zeg ik. " Ik hou ook van jou" zegt ze en dan word de verbinding verbroken.

Als ik mijn telefoon terug leg laat ik mezelf op mijn kussen vallen. Ik sluit mijn ogen en alles wat ik voor mij zie is Lotte die tijdens haar optreden wegrent om over te geven. De rest van de nacht blijf ik naar het plafon staren. Tegen de tijd dat het half 7 is geworden besluit ik maar gewoon uit bed te gaan. Met hoofdpijn van te weinig slaap loop ik naar de keuken. Uit een la pak ik een brood. Ik pak twee sneetjes en leg die op een bordje neer. Ik smeer snel een lag pindakaas erover en klap hem dicht. Als ik om mij heen kijk merk ik pas hoe erge rommel alles is. Lotte is zwanger, ik heb geen opleiding. Lotte ook niet. We hebben alle twee een inkomen dat wel. Maar we zijn 20 en 22 hoe gaan we dit ooit laten werken. We zijn praktisch gezien niet eens samen volgens mij hebben we dat gewoon zelf besloten zonder het er ooit over gehad te hebben. Ik laat mezelf op de bank zakken en blijf voor mij uit kijken.

~ Samuel ~

" Wil je een biertje" vraagt Kaj. " Ja is goed" zeg ik en blijf aan de bar zitten terwijl Kaj twee biertje halen is. " Hey" zegt een meisje met blonde krullen. " Hoi" zeg ik. " Isa " zegt ze. " Samuel " zeg ik. " Heb je het een beetje naar je zin" vraagt ze. " Prima en jij" vraag ik. " Niet tot ik jou zag" zegt ze en ik merk dat ze me probeert te versieren. " Wil je iets te drinken" vraagt ze. " Nee dankjewel, een vriend van mij is al iets te drinken halen" zeg ik en sta op als ik Kaj zie aankomen. " Laat mij niet meer alleen" zeg ik tegen hem en neem snel het glas bier aan. " Hoezo" vraagt hij. " Dat meisje ja je weet wel " zeg ik. " Sam, je bent beroemd en ziet er goed uit. Elk meisje weet dat je een vriendin heeft ik denk dat ze je gewoon aan het testen is" zegt Kaj en neemt een slokje van zijn hier. " Dat denk jij maar ik weet het niet" zeg ik. " Niet zo veel paniek jij, je mag ook wel een beetje lol hebben" zegt hij. " Terwijl Ymke zeker niks doet aan de andere kant van de wereld" zeg ik. " Die heeft het vast ook heel leuk met de dansers" zegt hij en nu merk ik dat ik hun helemaal was vergeten. Dan klinkt Move door de zaal en merk ik nu ook pas dat Ymke echt veel veder is als ik dacht. " Oké ik laat mezelf niet gek maken" zeg ik en loop terug naar het meisje. " Wil jij eigenlijk niks te drinken" vraag ik. " Nee dankjewel, ik heb niet zo veel dorst" zegt ze. " Hoe oud ben je" vraagt ze. " 24 jij " vraag ik. " 22 " zegt ze. " Nog aan het studeren " vraag ik aan haar. " Nee, dit was mijn laatste jaar" zegt ze. " Ik heb nooit gestudeerd" zeg ik. " Ik weet wie je bent en ik weet ook dat je een vriendin hebt die dit liedje op dit moment zingt, sorry dat ik je tijd heb verdoen" zegt ze. " Nee Isa dat is het niet" zeg ik. " Je bent eerlijk tegenover haar, ik zou willen dat meer jongens zo waren" zegt ze en glimlacht nog naar mij voor ze in de mensenmassa verdwijnt. " Nou dat ging goed" zegt Kaj lachend. " Heb je zelf niet iemand om af te likken" vraag ik aan Kaj en loop een beetje geïrriteerd richting de wc's. Als ik terug komt klinkt er one night stand door de boxen. "Word tijd dat ik vertrek en je laat baby, trek je er niks van aan ik kan maar beter gaan. Voor ik weer iets doe wat ik niet terug kan draaien" klinkt mijn stem door de boxen en dan denk ik aan wat Isa net tegen mij zij.

~ Dioni ~

Ik staar een beetje voor mij uit terwijl ik ook de bank zitten. Emily is net een week weg en het appartement ziet er uit alsof er een studenten feestje heeft plaats gevonden. Voor Emily komt moet ik echt een gaan opruimen anders vermoord me mij echt. Ik tik nog een keer op mijn scherm om te kijken of Emily nog iets van haar heeft laten horen, maar niks. Ik heb al twee dagen niks van haar gehoord en ik weet dat ze het druk heeft maar ik mis haar gewoon heel erg. Ik loop naar de keuken en pak uit de koelkast een flesje bier. Uit de la pak ik een opener en gooi de dop met de opener op de tafel. Morgen ga ik maar echt een opruimen denk ik bij mezelf en laat me weer op de bank zakken. In de foto lijstjes zie ik Emily met haar geverfde blauwe haar en haar blije gezicht op het podium staan. Uit de la pak ik een foto boek die ze ooit van een fan heeft gekregen met foto's van live concerten. Ik zie haar met alle verschillende kleuren haar die ze heeft gehad. Je kunt het zo gek maar niet bedenken of Emily heeft het gehad. Ik loop naar onze slaapkamer en ik zie haar kleren liggen. Ik pak een shirtje van haar en hou het tegen mijn neus. Het ruikt precies naar haar en ik gooi het snel weg voor dat ik merk dat ik haar nog meer ga missen. Uit een la pak ik een boek die in de tijd dat Emily zwanger was bij is gehouden. Alles zit erin. Haar bandje van het ziekenhuis en de foto's van de echo. " Emily wilde alles houden voor het geval dat het kindje haar later wilde ontmoeten. Ik laat mij achterover op mijn bed vallen. Waar hebben we ons de afgelopen twee jaar in geweven. In heel veel leugens en heel veel sportscholen. Ik staar nog een half uur naar het plafon en berg het boekje dan weer op. Ik kan er gewoon niet meer naar kijken. Snel loop ik terug naar de woonkamer waar een bericht je binnengekomen.

Emily: Hey, we zijn aangekomen in Tokio. Ik mis je. Nog een week en we kunnen eindelijk alle gewone dingen weer doen.

Dan besef ik me pas dat ik haar niet heb verteld dat ze over een week weer hier is dan touren we nog twee weken door de rest van Europa en dan blijven we nog twee weken in Spanje en gaan naar huis. Maar wat Emily niet weet is dat ik naar een week naar Indonesië ga. Maar ik kan het haar ook niet over de telefoon vertellen. Als ze thuis is hebben we nog een hoop met elkaar te bespreken bedenk ik mij nu pas. Te beginnen bij hoe gaan we alle leugens uitleggen aan iedereen.