Our Future ( B-Brave fanfictie)

Hoofdstuk 83.

~ Samuel ~

Samen met Kaj loop ik naar het zwembad. We spreken geen woord  tegen elkaar. Ik weet niet of dat komt omdat we morgen naar huis gaan of omdat hij boos is om gisteren. " Gaat het"  vraag ik.  " Ja waarom zou het niet gaan" vraagt hij. " Om gisteren toen je met Dioni heb gepraat maar ook met Emily "zeg ik. " Het gaat prima met mij" zegt hij en loopt door terwijl ik ga stil staan. " Kom op Kaj ik wil hier weg gaan zonder dat er iemand hier nog iets heeft wat hem dwars zit het is vandaag onze laatste dag en kunnen we daar nog iets leuks van maken of niet "vraag ik. " Dat kan wel maar ik moet gewoon nog even verwerken wat er allemaal is gebeurt deze vakantie en dit jaar en daar gaat het allemaal prima met mij" zegt hij en loopt het zwembad in. Ik ben nog boos op hem maar loop dan toch achter hem aan het zwembad in. Ik leg mijn handdoek op de stoel naast hem en ga daar op zitten. " Als jij je eerst eens bezig houd met je eigen zorgen over Loïs dan mag je daarna mij helpen" zegt hij. " Ik weet dat ik dit jaar ook niet de beste dingen heb gedaan maar dat maakt het nog niet beter wat er allemaal met jou is gebeurt en ik weet dat ik die dingen nog moet oplossen maar het is niet dat ze beide hier zijn om mee te praten maar als je je boeit het gaat tussen Ymke en mij al een stuk beter  "zeg ik. " Je wilt haar terug "zegt Kaj. " Nee we zijn uit elkaar gegaan ik wilde haar in mijn leven houden maar het is niet dat we de relatie weer moeten oppakken dat is gewoon over" zeg  ik en kijk hem aan. Ik weet niet meer wat ik met hem moet doen om hem beter te laten voelen. Ik loop naar het zwembad en ga er met mijn voeten in zitten. " Sorry " zegt Kaj en komt naast mij zitten.

~ Lotte ~

Met mijn koffer loop ik de kamer weer in " Wat ben je allemaal aan het doen" vraagt Jai. " Ik ga inpakken we gaan morgen naar huis weet je het weer" zeg ik. " Ja dat weet ik maar je kunt ook morgen gaan inpakken" zegt hij. " Nee daar krijg ik allemaal stress van dus ik pak jou koffer ook wel in" zeg ik. " Nee gek dat doe ik zelf wel" zegt hij en loopt de kamer uit. " Ik ben gek maar dan hoef je mij nog niet belachelijk te maken" roep ik naar hem. Even later komt hij weer terug met zijn koffer. " Ga je nu toch inpakken" zeg ik. " Ja dan heb ik het maar gedaan" zegt hij en legt de koffer op zijn bed neer. " Maar je mag ook gewoon iets anders gaan doen dan doe ik dit wel" zeg ik. "Lot dat hoeft echt niet ik prop alles erin en ga op mijn koffer zitten en dan ben ik klaar" zegt hij. " Ja dat bedoel ik dus ga maar iets anders doen ik doe het wel" zegt ze en dan jaag ik hem de kamer uit.

Ik begin al mijn kleren uit de kast te halen en vouw het dan weer terug op omdat ik merk dat ik het ook maar op een hoopje in de kast heb gelegd. Al mijn schoenen doe ik weer in een zak en leg het paar dat ik vandaag en morgen nog aan wil klaar zodat ik mij daar allemaal geen zorgen meer over hoef te maken. Ook leg ik wat ondergoed en kleren klaar en begin de rest terug in mijn koffer te leggen. Bij Jai is het nog een hele kunst om te zien wat schoon en wat vies is en ik beslis maar gewoon wat hij morgen aan doet en leg dat naast de koffer. De rest vouw ik op en leg het in de koffer. Met veel moeite krijg ik ze beide nog dicht en dan zet ik ze weg voor morgen.

~ Emily ~

samen met Dioni loop ik een restaurant in die hij heeft gereserveerd. We hadden besloten onze  vakantie op deze manier toch nog goed af te sluiten dus door een dag aan het strand dan naar de haven om daar te eten en straks lopen we via het strand terug naar het hotel met zonsondergang. Dan moet ik nog midden in de nacht mijn koffer gaan inpakken want ik heb het allemaal weer heel slim uitgedacht, niet dus.

De ober heeft ons eten en drinken op genomen en dan loopt hij door naar de volgende tafel. " ik ben blij dat we dit hebben gedaan" zeg ik en Dioni pakt mijn handen vast. " Ik ook" zegt hij ik voel zijn warmen handen. Het zit mij nog niet lekker dat het nog niet goed gaat tussen Dioni en Kaj maar dat moet nog maar komen in Nederland. Het is niet dat ze kant dwingen om het bij te leggen. Maar ik ben allang blij dat het goed gaat tussen Kaj en mij. " Waar denk je aan" vraagt Dioni. "Aan ons" zeg ik met een glimlach op mijn gezicht. " ik snap dat je nog zit met dat het niet goed gaat tussen Kaj en mij maar dat komt nog wel ik ga met hem praten in Nederland nu je hebt verteld hoe hij er over denkt" zegt hij. " Ja dat weet ik en ik weet dat jullie het goed bedoelen maar ik moet niet meer tussen jullie vriendschap in staan we zijn geen 17 meer we zijn volwassen geworden" zeg ik. " Dat weet ik daarom geef ik hem zijn rust en ga ik daarna pas met hem praten" zegt hij en ik glimlach naar hem omdat ik zo trots op hem. Dan komt de ober met ons eten en houd ons gesprek hierover op.